Nata_Kruk

Zaćma niełatwo rzucić kamieniem, czasem o byle rysę wzbiera żal. motamy się na równoległych ścieżkach. nie spełniamy już określonych ról, nie poznają nas lustra. można przywyknąć do chłodu. nadgorliwy rytm kalendarza kryje rdzą jesienne liście. przechadzamy się, leniwie, pod palcami drobiny błota czekają na oczyszczenie. październik, 2013

Przekaz jasny, tak mi się zdawało, ale doczytałam w odp. dla a. barycza, że... Pierwsza bez zarzutu, jesteśmy "chromi", druga troszkę mi "leciała", już chciałam ciąć.. jej, imają... nie wiem, co poradzić... Pozdrawiam.

"w częściach składowych drinka jesteś znośna"... :)

Słowa, które "każdy" z piszących powinien sobie szeptać przed snem.. ;), może nie dosłownie wszystkie, ale rozumiem intencje. To "modlitwa", wiem, ale "zdejmij Panie... stwórz we mnie człowieka", ciut na wyrost... to nie On, to człowiek/ja.. powinien/powinienem to zrobić. Pozdrawiam.

Dobry tytuł do treści, a sama treść bardzo obrazowa, jakbym widziała krótki metraż. Pozdrawiam.

Jak ma się tytuł do treści, czy to zagłada.? nieee... Mnie to "pa pa" też wadzi i może niekoniecznie.. "wysypuje las rzeczy".. choć wiem, w czym rzecz. Wersy wiersza, to 'księga' wyrzutów, aż żal czytać, tzn. żal mi peelki. Prawie namacalnie opowiedziane. Pozdrawiam.

marianno, pierwsza i druga jak najbardziej... (...)" - nielot - w swej przestrzeni.."..:) Pozdrawiam.

Jesiennie, lirycznie i... nostalgicznie. Lubię tak. Pozdrawiam.

Henryku, a czy Ty przypadkiem ze znaczkiem na czole na świat nie przyszedłeś.?.. ;) Hobby warto mieć, "od zawsze" to potwierdza... czyli rymowane wyznanie. Pozdrawiam.

Przez moment znalazłam się na łajbie. Z przyjemnością przeczytałam. Pozdrwawiam.

Zaskoczyłaś tą 'praktyką'.. bo inna, zdecydowanie, fajną grę słów wplotłaś w temat. Pozdrawiam.

Dla mnie fajne, dostrzegam dwuznaczności, które "potęgują się" sprytnym połączeniem tytułu z końcowymi wersami. Pozdrawiam.

Niesamowicie prosty w przekazie, ale pomysł na wiersz.. wyczuwalny. Pozdrawiam.

U Ciebie rymowany nieczęsto się trafia.. satyra pełną gębą.. Kolejny zabawny wiersz, to dobre na wyluzowanie wieczoru po wyjątkowo dłuuugim dniu. Pozdrawiam.

Widać i słychać włożoną pracę, zgrabnie ułożone wersy, jest treść, zabawna. Wypada pochwalić. Jedno pytanie, chyba mogę.. legł z nim by w miłosnej tu dani.. nie brakuje "r".? Pozdrawiam.

Rozstania są zwykle bolesne, powroty.. niekoniecznie. Pogody ducha życzę.

Tytuł, wybór Autora, mnie nie bardzo, ale treść klarowna, pozwalająca stanąć po jednej ze stron, chyba.. :P.. no i zakończenie.. :) Pozdrawiam.

Nieobce mi są góry, słowa tego wiersza przypomniały mi o nich, tym bardziej, że mam na koncie ekspresową ucieczkę podczas szalejącej burzy... pomyslałam dokładnie to, co zawarłeś w puencie. Całość dobrze oddaje sytuację. Pozdrawiam.

@Hannah_K Opisana sytuacja też jest mi obca, ale naszym rodzimym "gwiazdom" na pewno nie. Wers z drugiej wydaje mi się czytelny, jeśli dojrzeć niewidzialny przecinek. Ciągle kusi mnie taka forma, choć u siebie mam też rozbity zapis. Dla "spokoju" przestawię rzeczownik. Dziękuję za wizytę. Również pozdrawiam... :)

@marianna_ja marianno.. sukienki z minionego sezonu... przeżyły się żakiety itd. Nie mam wpływu na rozmiar(y) peelek, do treści niejedna pasuje... kto wie, może i Pudelka przeglądają, zakładam, że to czasopismo o plotkach i ploteczkach. Dojrzałaś humor.. to dobrze. Dzięki. Pozdrawiam.

Do niektórych małych uwag przedkomentatorów dołączyłabym, ale widzę, tzn. czytam, że zostanie jak zapisałaś... więc cóż mi dodać, czuć pazur, kobiecy.. ;) Pozdrawiam.

@oscari_valtteri ... trzecia zostanie, bo to prawie kupowanie pod te flesze, a przestrzeń.. wiem, nieco zawężona, ale pomiędzy można troszkę powędrować myślami. Dziękuję Wam za zatrzymanie. Pozdrawiam.

@paper_doll Duży, mały.. nie mnie to oceniać, ale od mojego pierwszego coś tam chyba drgnęło. Nie bardzo Ci.. "nieważne - potrzebne nowsze dodatki".. chciałam zaakcentować chorą potrzebę kupowania, ale może masz rację, wybrałam chyba gorszy wariant, zmienię. Zakończyć na drugiej nie mogłam...

Rzecz coś trzeba brać od życia branża gubi tempo apatycznie zagada telefon tymczasem obecność w czymkolwiek pozwala bywać na party a to zobowiązuje przed kamerami trudno być sobą sukienki z minionego sezonu konieczny fason który zdławi spojrzenia ciągle zapominam że od butów i torebek pęcznieje szafa i znów wyczekuję chwili kiedy palce dotkną nowszej formy świadomość zakupu łechce ego gdzieś za plecami wykiełkuje zazdrość byle etykieta z markowej półki dla kilku marnych błysków fleszy warto ? wrzesień, 2013

Cały bardzo fajny.. stopowałam w czytaniu, wiadomo dlaczego, ale dałam radę... ;) (...) ledwo dychał leśny porost żył na aby aby (...) zdarzy się że wrzaśnie białość jak chorągiew w święto ... wersy wyżej rozbawiły mnie, cała trzecia b.zabawna, no i leniuchowanie.. jasne, że czasem trzeba. Pozdrawiam.