bajka-bajka

walna piorun wredny chlopine pod lasem az sie nakryl biedny swoim przyrodzeniem

kulawizna mi tu wieje lecz to stare dzieje chlop bez trzeciej nogi nie wita w me progi hihihi

nie wiem Stasiu wcale lecz domyslam sie jak tak rymem wale nie znaczy to ze me intencje zle

on z masci arabow dumny i zawziety w rylo takich drabow az im pojdzie w piety

boczki Stasi przecie najcieplejsze w swiecie

nie mial biedny jak bo mu opadl ptak

oj puscilam pawia jednemu na glowe ma on teraz ciul jeden sumienie morowe

wisisz Stasiu na szyi mydlane masz oczy nie wierz takiej chryji bo w serce Ci wskoczy

oj mialam ja ci z glowa mialam, glupia jedna chcialam sobie wmowic chlopca, tego z drewna lecz nos jego urost do wielkich rozmiarow wiec prysla bajeczka i z kielicha czarow niesmak zostal wielki wiec go do butelki szybciutko wlozylam i w glebokim morzu wiecznie pograzylam z historii o Pinokio wniosek jeden tryska lepszy wrobel w garsci niz kartki na mieso

proste przyznam szczerze, proste bo Bajkaowe lubie pisac bzdury, co chodza po glowie ot tak sobie

droga Uleczko powiem Ci w sekrecie roznego rodzaju typow jest na swiecie przeczytaj i pomysl,Stasi sie posluchaj a na chlopow jak na ogien dmuchaj

wpadla Bajka w kompot nagrabila sobie rozne mysli dzisiaj chodza jej po glowie stesknila sie strasznie za limerykami wiec postanowila czas dzis spedzic z wami bo w tak milym gronie raduje sie serce kazdy wali rymem zacierajac rece bo chce wiecej

Stasiu moja droga powiedziec Ci musze ze swoim pisaniem rozjasniasz ma dusze w Twoich slowach tyle zawsze wesolosci ze nie jeden pewnie z bokow zrywa kosci

nic juz z Alka nie zostalo nie do wiary, byc nie moze do czynow kochanki stanelo jego serce, moj Boze wykonczyla biedaka skaczac mu na ptaka

oj Ty Stasiu prawies jak spiaca krolewna mialas kwiat konwalii teraz tylko drewna na gien zostaly i tak pol przytomna owiala cie spiaczki zaraza ogromna chlopow szlak gdzies trafil a do pieca komu nie ma dzis podlozyc przy kominku w domu mowisz wiedniesz, pieprz ich mila to nieroby bo nie ma wspanialszej nad Toba osoby ;)))

dziekuje serdecznie za drogocenne komentarze.......pozdrawiam ;)))

bardzo sympatyczne...........pozdrawiam ;)))

rzucone kości pozbierał czas błądząc po szczytach naiwności czy warto jeszcze szukać nas wśród krętych dróg wątłej miłości ile jest słów tych oszukanych co pustką cichą w sercu żyją ile jest łez w smutku wylanych co wyraz żalu łagodnie zmyją w mieszance dni zkwaszony smak bełkotem swym rozchyla usta czy jeszcze długo, jak długo, jak wypełnia się chwil czara pusta nakładam wiary drugą skórę rozwijam cudny smak purpury nadziei tęczę podrzucam w górę czułością gaszę wzrok ponury i jak na niebie gwiezdzistym nów co kłania się nad ludzkim losem u schyłku dnia samotnych snów przyprószam skronie złotym kłosem

chorobka......musze sie zastanowic.......dziekuje za wizytke i pozdrawiam ;)

dziekuje za komentarze........serdecznie pozdrawiam i zycze milego weekend-u ;)

a miałeś o mały włos w ramionach swych owoc soczysty zapachem dojrzałych niebios i blaskiem złocistym pocałunek skradziony gdzieś po kres szalonych myśli na horyzoncie rozsądku marzenia zatarł czas nie dla mnie już cykady Twoich słów w chmurach też nie błądzę bo litością nikt jeszcze uczucia nie utkał

dziekuje za komentarze....pozdrawiam ;)

dziekuje i pomysle nad skrotem......pozdrawiam ;)))

rozpieszczona w słowach jak w zwiewnej pościeli się zanurzam ciepło i przyjemnie tak i marzyć się zachciewa i płynąć z nimi gdzieś na koniec świata z drobiazgów obrazy życia układa czas gdzieś dla każdego z nas na wyciągnięcie dłoni czyha wielkie szczęście nowy promień nadziei rozjaśnia zakątki serca i choć nieraz morze łez zlewa się z szalejącą burzą myśli za zakrętem musi pojawić się tęcza uśmiechem swym ukoić troski dnia słodycz poranków zapachem świeżych bzów pobudza zmysły miłością nektarem spijanym z ukochanych ust rozkoszą płoną źrenice dusz

dziekuje Ci Bartku....kazda Bajka przed snem jest slodka ;))))