Krzysztof_Kurc

do zarzecza za daleko by sięgnąć z pamięci spływa zawsze pytaniem dlaczego ciepła kropla jeszcze zatrzymany po kolana w niepewności szepce nawet jeśli mnie nie kochasz powiedz tylko komu mam oddać ciało z blizną po duszy

Ale odłamki jeszcze latają? ;) Pozdrawiam Krzysiek

Czyli warto było katować tym tekstem. Pozdrawiam Krzysiek

Po trudnej robocie, co ją widać jak na patelni, jedwabną chusteczką jeno pot trzeba wytrzeć z czoła, bo sól żre toporzysko, jak się na ostrze nakapie. A jak ostrze tępe to sensaci z całej okolicy, przy nastepnej fusze, dojrzą że cięcie nieczyste było, i sromota będzie a nie strach dookoła kaptura. ;) Może i masz rację z tym woalowaniem, ale jakoś taką potrzebę miałem, na wprost. Pozdrawiam Gabrielu Krzysiek

Na pewno jesteś, a to mnie cieszy bardzo. Pozdrawiam Judyto Krzysiek

wycieram topór lepki od ciepłego pulsu uspokojony z satysfakcją skrytą w cieniu kaptura odpoczywam

Znasz się, znasz. Cieszę się że dobre. Pozdrawiam Krzysiek

Cieszy mnie, że podoba Ci się całość. Pozdrawiam Krzysiek

Do celu ,ale nie po trupach. Pozdrawiam Krzysiek

przełamując się życzeniami, w pośpiechu nie pozostawiam nic, po mojej stronie ulica ma inną nazwę, od dzisiaj do jutra, prowadzi wiele dróg, bez powrotu padają słowa i wątpliwości rozgarną ptaki, z rozłożonymi skrzydłami nie zdążę, chwycić wszystkich odlatujących wcześniej, codzienność ciężko wstanie prawą stopą, w zimowej wydmie znajduję ślady ciepła

A który? ;) Pozdrawiam Krzysiek

I tak jestem zadowolony że coś mogło Cię urzec. Będę starac się urzekac. ;) Pozdrawiam ciepło Krzysiek

Cieszę się Madgo. Krzysiek

Zapraszam. Pozdrawiam Krzysiek

Wiem że może wydać się może anachroniczne. Ale we mnie budzi emocje. www.youtube.com/watch?v=3Q0h5G3xldw www.youtube.com/watch?v=t0YiZgknMjc&feature=related Pozdrawiam wieczornie Krzysiek

Oczywiście zapomniałem dodać. ;) Krzysiek

Aby wątek nie umarł, lubię w tym wydaniu. www.youtube.com/watch?v=qMtV4mdMRUA Pozdrawiam Krzysiek

Doskonale poprowadzony tekst. Czytam kolejny raz, i nadal uważam że wszystko jest na swoim miejscu. Po mistrzowsku zauważone i pisane. Pozdrawiam Krzysiek

słowa trą się w powietrza pułapce zamknięte odległością milczenia czasem namiętne chrapliwie artykułowane nieścisłości uczuć rozkazującym trybem oznajmiane zagęszczonych drgań w przesyłce z podsłuchu niepewnym podpowiedziom bez wiary nie poddam nic z siebie wyciąć nie pozwolę głosu starodrzewom zazdroszczę

W wersji Agaty bardziej mi odpowiada. Nadal jest Twój. Tylko jeszcze "nieustannie ze sobą" wydaje mi się lepiej brzmiące. Ale czy poprawne? Pozdrawiam Krzysiek

Nie wiem dlaczego ale.... pasuje mi "jak matka" ale to takie moje, tego tamtego. ;) Poczytam jeszcze. Pozdrawiam Krzysiek

A misiek tak jakoś. "drobina światła maleńki kamień przyznanie się do obrazów ośnieżonych drzew nieufności skrzy niepokojąco biżuteria rozgorączkowuje postrzeganie zataczam koło z jubilerem wywijamy orła w diamenty dla kontrastu sen dziecka o trawie" Pozdrawiam jak zwykle niezwykle serdecznie Krzysiek

Tak, dobra forma i cała reszta. Moim zdaniem oczywiście. Pozdrawiam Krzysiek

"jesteś normalnie stuknięta a ja wariat dobrana z nas para - wyjdziesz za mnie?" Gdybym miał mniej lat i ochotę na śluby jakoweś, tak bym teraz zapytał. ;) Pozdrawiam ciepło Krzysiek

Interesujące, dobrze się czyta, pozostawia po sobie ślad, a to najważniejsze. Pozdrawiam Krzysiek