EWA_SOCHA

o jak mi ta miniatura odpowiada:))) tylko w moich myślach te kamienie to latają:))) brak zbędnych słów, bardzo trafnie ujęta, a odniesienie uczuć do uprawianej gleby, a raczej pozostawienia odłogiem:) - świetne:) a pointa, Miłko, chyba po dzisiejszym dniu zmienię sygnaturę:)))) mam nadzieję, że nie wszystkie uczucia zostawiłaś odłogiem, choć o część dbaj i pielęgnuj:) pozdrawiam eva

zastanawiam się co podoba mi się najbardziej:)))) czy języki, czy te usta oblizane, czysta, a może ta geometria planarna... Swietny wiersz :))) zabieram do ulubionych; pozdrawiam eva

panie Michale, ale to wiersz o strachu... z tą świadomością jeszcze powalczę, bo powtarza mi się... :/ chciałam ulokować gdzieś strach... nawet nie wiem czy widać o czym jest ten wiersz...:/ pozdrawiam eva

Bartku, która kobieta po takich słowach śmiałaby pisać źle:))) kokietujesz nas, a my się dajemy:))))) ciężko mi jakoś gładko dotykać tego wiersza, kiedy jest to słowo " zbroczył", dużo w tym wierszu emocji, ale zastanawiam się, czy nie popadamy w paranoję... jest cos w tym wierszu, bo i ja do niego wracam... Bartku, no nie wiem, dla mnie w pierwszej strofie jest zbyt duże stężenie wielkich słów - wielkich bo pisanych sercem, ja to doceniam, dlatego nie ocenię tego wiersza obiektywnie, czekaj na wielkich tego świata;) Ja jestem zbyt przychylna Twoim słowom i emocjom, wybacz; pozdrawiam eva

dziś już nie mam sił... ktoś mnie wykończył, bądź też napoczął:) obiecuję podumać;) Bartku, jeszcze raz dziękuję:))) eva

niech będzie jej"wyobraźnia", na Twoją Bartku cześć:))))))) dziękuję Ci:) eva

gdyby pozmieniać to, co zaproponowałam:) no ładnie byłoby:)))) miękki wierszyk bogaty w obrazy:) pozdrawiam eva

był, ale przeszedł niedostrzeżony, na widelec dopiero złapane przez panią Nikułę właśnie myślę nad substytutem;) dzięki za wgląd Bartku:) pozdrawiam serdecznie eva

dziękuję za wgląd eva

Bartku, a może poprostu emocje przeważyły? hmm? ja tam sobie grzecznie czekam, bo wiem na co Ciebie o panie stać:))))) kłaniam się najniżej jak potrafię (ooo a ja potarfię wiele;)) eva

droga pani; albo pani siada wzrok, albo przysłonił oczy kąśliwy język - nie życzę sobie widzieć pani żałosnych komentarzy pod moim wierszem, proszę wstawić swój i szaleć do woli... jednak nie jest pani zbyt bystra skoro nie rozumie pani słów : żegnam!!!

Bartku, pierwsza strofa nie w twoim stylu, jakaś udziwniona, no i słowo - "zbroczył" reszta już lepsza, znalazłam coś dla siebie:)))) "Nie będzie więcej wierszy, przeklęty. Czy naprawdę nie widzisz żeśmy już sami?" to mi się podoba:) pozdrawiam serdecznie eva

każdy choć raz w życiu napisał gniota, grunt, żeby zbyt często niepowielać:) Agnieszko, musisz dużo czytać i to poetów wielkich, nie grzebać po blogach. Pracuj, jak wymyślisz jakiś nowy, wstaw do warsztatu, trzymam kciuki; pozdrawiam serdecznie eva

dzielą nas ulice wzdłuż i wszerz metaliczny paznokieć nocy rozcina sen balansuję krawędzią łóżka między piżamą a prochowcem dotykana analizą ostatniego spotkania nasłuchuję rozproszenia kałuży pod kołami powrotu bambusowe rolety wpuszczają pasiasty świt wsuwa pod kołdrę szept nie wstawaj dziś robisz śniadanie tylko dla siebie ja tak to widzę:) pozdrawiam serdecznie eva

takie życie, nie wszystko nas zachwyca, a szkoda:)))) dziękuję ślicznie za wgląd:) pozdrawiam eva

jeden tuż przede mną kreśli kręgi świadomości drugi za mną we wspomnieniach odciskają dłonie w wyobraźni sączą się między rzęsami cichą projekcją w snach bracia w martwej równowadze centrum zrozumienia większy - zbiorowy mniejszy wyświechtany za kołnierzem strach ma duże oczy żeby nas lepiej widzieć

Miłka Maj; nie dajmy się zwariować:) ja tym wiadrem panią, a pani mnie:) cieszy mnie pozytywny odbiór wiersza; pozdrawiam eva

Kamila Nikuła; nie życzę sobie pani więcej pod moim wierszem i może być pewna, że nawet nie zerknę na pani wiersz, by nie urazić. usunęła pani swoje komentarze jak tchórz!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! boi się pani tego co napisała wcześniej????? jest pani niekulturalna i ma pani odzywki na poziomie pięciolatki. Gratuluję erudycji. powtarzam, nie chcę pani więcej widzieć pod moim wierszem żegnam - obym pisała to ostatni raz...

nie napisalam żadnego priva. napisalam ze jesli zmierzasz prowadzic dyskusje to przejdz na priva. prosze ruszyc myszka nie co w gore. żegnam. wie pani, no ręce opadają, niech pani przestanie się powtarzać z tym szczeniakiem... bo to nudne... nie mam zamiaru do pani privów pisać. dla mnie wszystko jasne. żegnam

panie Dariuszu, ja tu wstawiam wiersze, by wytykać błędy i przesiewać gnioty, proszę się nie obawiać ataku z mojej strony:) jeśli coś się podoba, cieszę się:) pozdrawiam eva

Myślę, że najlepszym rozwiązaniem będzie nie wchodzić sobie w drogę; priva nie widzę, może jeszcze nie odświerzyło, albo w furii źle pani wpisała adresata; a teraz wybaczy pani, muszę do pracy żegnam

moj komentaż pod pani wierszem, że dla mnie oklepane - nie miał znaczenia i nie weszła pani pod mój wiersz by w zamian coś podpalić? swoją drogą po co pani usuwała wiersz? sparwa byłaby jasna...

Droga pani Kamilo, wkradła się pewna nieścisłość, to ja pierwsza skomentowałam pani wiersz, po czym pani go usunęła... Jeśli pani zamierza jeszcze kłamać, to wybaczy pani... nie mam zamiaru toczyć dalszej rozmowy... nie ma to sensu... Zachowuje się pani jak dziecko, któremu ktoś zabrał lizaka. bywaj

Szanowna pani Kamilo, czy to, że napisałam, pod pani wierszem, że motyw podróży i przesiadek jest oklepany wywołał u pani tyle emocji, że musi się pani na mnie odgrywać? Napisałam jakie jest moje zdanie, nie wniosła pani do tego tematu nic nowego. koniec kropka. Pogróżki w stylu " a i dobra rada- wziąść na wstrzymanie." wywołują u mnie szczery uśmiech. Niech również pani ostrożniej szchuje słowami "szczeniackie", bo z jakiej to okazji? znów nie podoba się pani moje zdanie? jakaż to szkoda... takim zachowaniem zniechęca pani do czytania wszystkiego co wychodzi z pod pani ręki i do kometowania pani wierszy, bo po co... skoro nie można napisać tego, co się naprawde myśli. To jest warsztat, wstawiając tu wiersz musi się pani liczyć z różnymi opiniami, nie mam zamiaru przyklaskiwać słabym wierszom. Klakierstwa radzę szukać gdzie indziej. Proszę pisać dobre wiersze, a nie odgrażać się pod moimi. pozdrawiam eva

już się nad tym drugim zastanawiałam, ale "więc nic mnie nie razi" jest szerszeznaczeniowo:) ale jeszcze pomyślę:) pozdarwaim eva