Don_Kebabbo

"Płodzenie dzieci bez matek" też jest ciekawe. Można odczytać, że tekst mimochodem i niechcący zahacza o problem sztucznego zapłodnienia - takie obszerniejsze spojrzenie na "kontrolowaną prokreację", i tu właśnie doszukiwałbym się ironii: zwierzęca żądza wymierza policzek kontrolowanej prokreacji płodzimy Kaina i Abla lub dzieci bez matek Tak wiersz czytam. Pozdrawiam.

miłość tu martwą uprawia się świetnie z nią układam wszystkie żywe resztki do snu. Ten fragment mi się podoba ale pozbyłbym się "tu" z jego pierwszego wersu. Całość moim zdaniem zbyt patetyczna i zdecydowanie za często pojawia się w niej słówko "martwy", cztery razy na trzy strofy to już lekka przesada ;) Warto by też pomyśleć nad oryginalniejszymi sformułowaniami, bo fraza "wypalone oczy" była użyta już co najmniej 833 razy (wg google) ;) Pozdrawiam. PS. Jeśli czytać tytuł bez dwójki, to ciekawie przechodzi w pierwszy wers - o, to też mi się podoba.

Wszystko ma jakąś formę, tego się nie da uniknąć. Co nie znaczy, że wszystko jest w niej. Osobiście wolę być w formie. Ale nie zamknięty.

Największy kondom świata Na chuj komu taka twórczość?

Obiecałem pomyśleć nad wierszem i pomyślałem (zapomnijmy o mojej interpretacji z priva, choć były przesłanki pozwalające na taki odczyt - "najostrzejsze rysy" - to głównie mnie zmyliło). Widzę, że pole do interpretacji jest ogromne, bo moja jest zupełnie inna, a za klucz do niej uznałem poniższe słowa: wypełniała żeby nie uronić Od lat nie czuła Bo ja to "wystudzenie" odczytałem właśnie odnośnie uczucia (takiego czy innego, a może każdego jednego - bo "nie było to samo, nie pachniało jak wtedy"). Uczucia i ciało (sfera cielesna i sfera duchowa) - fajnie móc odczytywać jeden tekst na aż tak skrajnie różne sposoby. To, że w zamierzeniu mowa jest o ciele wiele mi wyjaśnia (nie wiedziałem jaki jest sens słów "ogarniała dłonią", za nic mi nie chciały pasować, był jeden zgrzyt). Ale, kurczę, najciekawsze jest to, jak interpretacja dzie wuszki łączy w sobie obie te koncepcje! Jeśli chodzi o stronę techniczną mam pewne wątpliwości (sformułowanie "czując prawie smak" jakoś nie bardzo mi się podoba, do "ogarniała dłonią" też nie jestem całkowicie przekonany) i przyszedł mi też do głowy taki pomysł, że gdyby "prześlizgiwali" zamienić na "prześlizgiwanie" fragment ten nieźle by się komponował ze strofami, które oddziela (przynajmniej wcześniejszą, bo z następną to już nie za bardzo, ale jeśliby wpakować te dwa wersy w nawias, wszystko jest możliwe) ale nie chcę za bardzo namieszać, bo w obecnym kształcie źle nie jest, a styl każdy ma swój. Jest parę momentów, które mnie urzekły: "od lat nie czuła" można też czytać "od lat nieczuła" - niby tak samo, a jednak nie tak samo (ponadto wyrażenie "od lat" też niesie ze sobą różne znaczenia, zwłaszcza w kontekście słów raz. pamiętała. czas stanowił. (a "raz", jak wiadomo oznacza również "cios, uderzenie") chociaż być może to już jest moja nadinterpretacja, ale niech to, lubię wynajdować takie smaczki). Podoba mi się także jak "zapisaną" z ostatniego wersu świetnie się łączy z wcześniejszym "wypełniała", choć zamiast "żeby nie uronić" bardziej by mi pasowało "tak, by nie uronić" (możliwe, że odczytuję inaczej niż trzeba, ale wolę właśnie w ten sposób). No, tyle tytułem moich zwidów i herezji ;) Pozdrawiam.

Być jak Elvis Presley (fragment cyklu) ?;-)

Obracałem się trochę wśród budowlańców i moim zdaniem powiedzieliby, że 'jest cycuś' :) Pozdrówka.

Inspiracja i dedykacja: amerrozzo.

[u]To[/u] [u]jest[/u] [u]tytuł[/u] [u]tego[/u] [u]wiersza[/u] [u]widziany[/u] [u]od[/u] [u]spodu[/u]

O, kurczę, teraz jak czytam to, co powypisywałem, myślę, że mnie wena ciut poniosła :( Sorki, że tak sobie poswawoliłem z wierszem (w sumie jakby się przyjrzeć aż tak wiele w oryginale nie pozmieniałem: kilka krótkich cięć i zakończenie, które wcześniej złe nie było, choć wtórne trochę). Bardziej to okołowierszowe rozważania laika, niż krytyka jakaś, ale myślę, że wiersz można by jeszcze dopracować. Dobra, to ja może teraz pójdę wypić gdzie indziej uwarzonego piwa ;) Pozdrawiam.

Skręca mnie na myśl o kolejnym uderzeniu dzwonu realności Gdyby ten wiersz był pastiszem, parodią utworu poetyckiego, taki wstęp byłby znakomity (odczucie w stosunku do trzeciego z powyższych wersów dokładnie tego, co jest opisane w dwóch go poprzedzających). 'dzwon realności', 'alfabet życia' - takie metafory zamiast wzbogacać wiersz jedynie budzą śmiech, są banalne, już lepiej w ogóle zrezygnować z tego typu zabiegów i postawić na minimalizm. Dalej: swąd nie wypala, a ziemia nie gnije (chyba, że mowa o Ziemi jako planecie, czego nie wykluczam, bo wers się zaczyna od dużej litery - dobra, ziemi się nie czepiam ;)). Słowem, konieczne są zmiany. Dla lepszego zobrazowania napiszę, jak ja bym ten tekst widział: Ziemia gnije pod stopami - wers ze 'swądem' usunąć i muszę - 'wiesz, że' zbędne, wręcz niepożądane wymówić Ciebie w ironii i w obłudzie nie dbając o upiększenia - dobre w kontekście 'obłudy' z wcześniejszego wersu ('Ciebie' od dużej litery + 'niedbanie o upiększenia') - wers z 'zapisaniem w alfabecie życia' usunąć A skoro powyżej mowa o ironii, to warto, by była obecna na całym tekście, a nie tylko w tym wersie i 'kurewsko miłym uśmiechu' (sorry, że tym kierunku wiersz przesuwam, ale nie potrafię inaczej niż na własną modłę - to jest wada moich sugestii, ale oczywiście tekst można też dopracować w inny sposób, tak by był bliższy zamierzeniu Autorki). W tym celu (moja modła) można pozostać przy obecnym początku wiersza dając możliwość takiego odczytu, jaki opisałem na początku. No i z zakończeniem też można by trochę jeszcze pokombinować, bo słowa 'na-pięcie' mają w sobie zbyt duży potencjał, żeby go nie wykorzystać ;) Oto, co mi wyszło (Patrz, co narobiłeś! I kto to teraz po tobie posprząta!?! ;)) skręca mnie na myśl o kolejnym uderzeniu dzwonu realności a potem Ziemia gnije pod stopami i muszę wymówić Ciebie w ironii i obłudzie nie dbając o upiększenia odwołuję sie tylko do onomatopei bo przecież jedynie tak mogę wyrazić - żeby nie powtarzać drugi raz 'tylko' wdech wydech i trzask kiedy serce pęka ty z kurewsko miłym uśmiechem - celowo 'ty' od małej ('nie dbając o upiększenia') odwracasz się na pięcie Uff, dawno się tak nie rozpisałem. Kończę zatem. Miłego dnia.

Przezroczystość mnie chroni przed światłem To mi się najbardziej podoba. Pierwsza strofa lepsza moim zdaniem, a gdyby w drugim wersie 'słowem' i 'rozdźwięk' zamienić miejscami utworzyłaby się ciekawa przerzutnia. Pozdrawiam.

Wpier wszej strofie od razu ugryzł, y, ale dalej, e, się pot daje (w tłumaczeniu na polski: do 'odlotu na wiejską' biorę, ale później nie wszystko chwytam) Pozdrawiam.

Tak naprawdę ważna jest tylko chwila Ta chwila Miła czasem to błąd (Grabaż) Tak mi się skojarzyło. Pierwsza strofa ok, ale pointy nie kupuję. Pozdrawiam.

Podobają mi się dwa wersy otwierające i dwa kończące wiersz plus 'ostentacyjnie zawoalowana' minus literówka. Reszta jest poprawna ale zabrakło tego bata, jak to ujął Pancolek. Pozdrawiam.

Zaśniemy spokojnie, jak kręgi wodne, para i oddech; Obojętnie. - ostatni wers znakomity. Całość mi się podoba, nawet 'delikatny żwir' nie drażni ;) No, może tylko bohaterka wiersza za dużo kaw pije, ale to jej broszka ;) Dobry wiersz. Pozdrawiam.

Z ręki kreśli w kółko krzyż Na dworcach kolejowych tego pełno ;) Wiedziałem pod którym wierszem poczytać komentarze, żeby się pośmiać. Pozdrawiam.

Przyrabiałem sobie, student, w czerwcu na budowie. Robota była jak się patrzy, tzn. jak majster patrzył to się robiło ;) A co do wiersza: świetna rada, kto wie czy w przyszłości mi się nie przyda ;) Zadzwoń do żony, do w bok skoka - świetne z tym 'w bok skokiem'. Pozdrawiam.

Ale o co...? Pozdry.

Podoba mi się wersja Espeny, zwłaszcza wieloznaczność, jaka pojawiła się w puencie. Można by jeszcze wyrzucić 'nagi' - bo jak inaczej bierze się prysznic? ;) Ewentualnie początek: boję się jego rąk głosu, rzeczy męskich i poważnych Pozdrawiam.

Jest parę fajnych momentów. krzywizna szklanki lśni wschodem bladego słońca smakuję w kawie To jest niezłe, ale 'zagryzione usta' już nie brzmią zbyt dobrze. Można by pominąć dwa pierwsze wersy i zacząć wiersz od powyższych, i dać po nich coś w rodzaju 'twoim ustom', co ładnie by się komponowało (chociaż sama forma 'ustom' brzmi beznadziejnie, ale można wymyślić coś innego). No i dobrze byłoby podzielić wiersz na strofy, bo w tej chwili wygląda jak pomnik na Westerplatte ;) Pozdrawiam.

Ja rozumiem to 'Kyrie Eleison !' jako zawołanie w stylu 'ło matko' lub 'ożeszku...', ale moim zdaniem to przegięcie i jeśli miałbym cokolwiek stąd wziąć to tylko pierwszy wers. To natomiast w ogóle nie przyszło mi do głowy, nie mam pojęcia gdzie to Autor widzi. Pozdrawiam.

DADADADANGADADANGA!!!

przestań wierzyć w duchy przejdź na drugą stronę Bardzo dobry wiersz. A przy tym różnie można go odczytywać. przestań wierzyć w duchy przejdź na drugą stronę (taka interpretacja w połączeniu ze światłem z przepalonej żarówki tworzy całkiem przewrotny obraz kuszenia) Pozdrawiam.

Dobry wiersz. Pozdrawiam.