Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Alicja_Wysocka

Użytkownicy
  • Postów

    10 073
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    104

Treść opublikowana przez Alicja_Wysocka

  1. @Radosław, @zawierszowana, dziękuję :)
  2. @Jacek_Suchowicz Zatrzymałeś chwilę, jakby czas pozwolił się oszukać na jeden oddech. Śliwkowy zmierzch oddał ci smak jesieni, a ja wciąż pytam, czy to pamięć maluje barwy, czy same barwy stają się pamięcią.
  3. @viola arvensis Ostatnie kwiaty roku - to chryzantemy, wcale nie kojarzą mi się z cmentarzem, raczej z fortepianem, szczególnie, kiedy mają takie wielkie głowy jak czupryny np złote, rude albo fioletowe. Dziękuję Viou, zawsze wiesz co, komu i kiedy powiedzieć :)
  4. @Nata_Kruk Uśmiech zostawiam :)
  5. @ArsisJest melancholia jesieni, są wspomnienia z cmentarza – i wszystko to wplata się w jeden monolog do ukochanej, która raz jest obok, raz odchodzi. To wiersz o pragnieniu, żeby „jeszcze raz” – zatańczyć, pójść, przytulić się, zagrać kilka nut, zatrzymać tę drugą osobę, przynajmniej na chwilę, jeszcze jedną, choćby z bukietem liści zamiast róż. Mnie się to czyta jak dramat, który udaje zwykłą rozmowę, a przez to jest jeszcze bardziej przejmujący.
  6. @Berenika97 Piękne są te obrazy kosmiczne zszywające się z ziemią: liść w pył, pył w gwiazdę, gwiazda w oko. To jak koło życia, które wciąż się obraca. Dla mnie to wiersz o tożsamości - ale nie tej codziennej („kim jestem w lustrze?”), tylko tej większej, gdzie człowiek i wszechświat to to samo.
  7. @viola arvensis Violu, pięknie pokazałaś dwoistą naturę słów. Potrafią ranić jak trucizna, ale też rozkwitać jak kwiaty. Bardzo poruszyło mnie przypomnienie, że to od nas zależy, które słowa przyjmujemy do serca, a które zostawiamy na skraju języka. W Twoim wierszu jest i mądrość, i delikatność. Petycka wskazówka, by świadomie wybierać.
  8. @Waldemar_Talar_Talar Obecnie okna mamy raczej bardzo szczelne, podwójne i potrójne, ale kiedyś np. u babci, szybka była tylko jedna i na takiej szybie, rosły i kwitły osty. Dzięki Waldemarze za czytanie i ślad, pozdrawiam :)
  9. @Wochen Ludzie marzą o wolności, by żyć po swojemu. Czasem jednak to, co miało dawać skrzydła, splata sidła. Bo wolność bez świadomości łatwo zamienia się w nowe zniewolenie.
  10. @Stary_Kredens, @Wochen, @Rafael Marius, dziękuję :)
  11. Ale niechby - skoro już nie pachną, trochę postały w wazonie
  12. @MIROSŁAW C. Dzięki, Mirosławie :)
  13. @Robert Witold Gorzkowski I czujesz się nareszcie niczym rodzynek w cieście.
  14. @Berenika97 Cóż za analiza Bereniczko :) Ja sobie zrobię wstążkę z bezwzajemności, kiedy pasuje mi do wiersza. No bo w końcu czym związać wyłącznie złe odruchy, jeśli podajesz komuś rękę, a ten ktoś gryzie? Natura ludzka jest skomplikowana, masz rację. Spotykałam takich ludzi, którzy czym życzliwiej ich traktowałam, tym bardziej się wściekali. Serdeczności :)
  15. @violettaTo zrób zdjęcia zamarzniętej szybie, tak, żeby prześwitywało trochę słońce. A jak wyjdzie ładnie, wstaw na portal :)
  16. Mówią, że czas to pieniądz ale za pieniądze czasu nie kupisz, co najwyżej zegarek. Nawet jak kupisz zegarek, to czasu i tak nie będziesz miał więcej. Wolę myśleć, że czas to życie. Ciekawe były te Twoje zmagania :)
  17. @violetta Violka, te kwiaty nie mają ziarenek, one kwitną podczas mrozu na szybach. Pozdrawiam :)
  18. @Jacek_Suchowicz przez lat dwadzieścia chyba bez mała uzbierać można na powieść można je trzymać w słojach na zimę albo podlewać w ogrodzie można zachować w sercu lub głowie zrobić zakładki ze wstążek schować na później na czas zasmutny ułożyć wśród niezapomnień i jeszcze jedną maja zaletę której się nie da pozmieniać były i będę wyłącznie nasze twoje i moje wspomnienia
  19. @Toyer, @infelia, @JWF, @TylkoJestemOna, dziękuję :)
  20. @Marek.zak1Marku, gadałam z nią, jest ok. Bardzo, bardzo dziękuję za troskę :) @Tymczasem O, jesteś u mnie, jak miło. No można i na smutno, z tego będą wiersze - i wystarczy.
  21. @Toyer Twój lot na skrzydłach nadziei dodaje sił, bo każdy z nas potrzebuje czasem takiego niebieskiego azylu. U Ciebie ta nadzieja jest jak skrzydło, które unosi nie tylko Ciebie, ale i czytelnika.
  22. @Marek.zak1 Dziękuję Marku, wiersz może i smutny, ale ja nie :) Napisałam go kilka miesięcy temu, a dzisiaj go wstawiłam.
  23. @Jacek_Suchowicz Moje kwiaty rosną na szkle i zamieniają się w wodę na powrót daję im życie tylko już stają się słowem @Wiesław J.K. Wiesz, jak zimą zakwitają Ci takie kwiaty na zamarzniętych szybach, i trochę świeci słońce, można zrobić bardzo ładne zdjęcia, przy wschodzie wyjdą złotoczerwone.
  24. @MigrenaNo ja wiem, że Ty wiesz co powiedzieć, żeby było miło. Nie na darmo dałam Ci przydomek, Czarusiu, :)
×
×
  • Dodaj nową pozycję...