Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Alicja_Wysocka

Użytkownicy
  • Postów

    6 478
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    60

Treść opublikowana przez Alicja_Wysocka

  1. Niezmiernie mi miło Aniu, muszę się poprawić, bo jak ja do Ciebie wpadam, to nic nie gadam :)
  2. Dziękuję Sylwestrze, pozdrawiam również :)
  3. zapomniały się łasić niczym kocie ogony miłe słowa do ludzi oduczyły przychodzić i odwykły od pieszczot pańskich oczu i uszu po cóż miały wyglądać żebranego luksusu teraz mizdrzą się owszem lecz do nogi stołowej jakiś fotel czy ściana tępo zgłaszcze im głowę przedtem poszły po rozum jakoś żyć przecież trzeba ten doradził podróbkę to złudzenie miast chleba
  4. Ech Patrioto, nie wiem kto bardziej się zmęczył, Ty pisaniem, czy ja czytaniem. [quote]Uniosła, aż żem na czole się pocę. - to polskiemu czy jakiemuś innemu? [quote]Jak i 106 KM, które daje mi mój "Mustang". [quote]Prawie każdy "Golfa III" ma na podwórku - - jak liczby przychodzą do poezji w odwiedziny, powinny przebrać się w słowa Rymy gramatyczne, tragiczne, bez ładu, składu, rytmu. Po prostu nawrzucałeś do garnka co było pod ręką, bez pomyślunku czy konceptu. Rozwleczony nie wiadomo dla kogo i po co. Wiersz ma trzymać, a nie nudzić. Czytelnik nie może wymiękać przy czytaniu. No sorry, nie do przełknięcia jeśli chodzi o mnie.
  5. Aniu, jak dobrze Cię czytać. Zjadłam i wciąż mi mało, prześliczny :)
  6. No i jest w tym wierszu jakaś prawda :)
  7. Z uznaniem i serdecznym pozdrowieniem :)
  8. Dziękuję Aniu za miłe słowa, pozdrawiam ciepło :)
  9. Ano witaj Emm, pozdrawiam połową mojego rozumu i połową serca, reszty wciąż nie staje Serdeczności :)
  10. Witaj Kaliope, dziękuję za wiersz, za komentarz, pozdrów ode mnie Twoje pióro :)
  11. Nic na siłę Aniu w tym temacie się nie da, rada bym częściej być na usługach pióra, ale póki co jest jak jest. Serdeczności jak zawsze i podziękowania :)
  12. Aniu, a mnie Twój wiersz przypomniał mądre opowiadanie, które kiedyś przysłał mi przyjaciel, zostawiam fragmencik, zamyślając się na dłużej nad Twoim urokliwym wierszem :) Niezraniona ostryga nie może utworzyć perły. Perły są wynikiem bólu z powodu wniknięcia dziwnej i niechcianej substancji do wnętrza ostrygi, perła, to zabliźniona rana. Poczułeś się dotknięty czyimiś raniącymi słowami? Byłeś oskarżony o powiedzenie czegoś czego nigdy nie powiedziałeś? Twoje zamiary (myśli) zostały odrzucone lub źle zrozumiane? Ucierpiałeś od ciężkich ciosów? Otrzymałeś swoją porcję obojętności? Więc wyprodukuj perłę! Pokryj swoje obrażenie wieloma warstwami miłości. Niestety jest bardzo mało osób, umiejących to robić (zainteresowanych tym). Większość potrafi tylko pielęgnować urazę zostawiając swoje rany otwarte, żywiąc się różnego typu ubogimi uczuciami nie pozwalając obrażeniom się zagoić Jest wiele pustych ostryg, które nie potrafiły wybaczyć, zrozumieć i zmienić swego bólu w miłość.
  13. Ach te Tomki sobiepanki, chyba wszystkie takie. Miło było poczytać , pozdrawiam :)
  14. Pamiętam jak tatko letnimi wieczorami, po upalnych dniach podlewał nasz ogród. Cudnie było potem przechadzać się po nim i wdychać ten zapach... jak podziękowanie. Poczułam to znowu, dziękuję :)
  15. Trzy powtórzenia kukła, kukieł, kukły i czwarta w tytule. Może dałoby się coś z tym zrobić? No puenta jakaś cieniutka. Może tyle tym razem, poczekam na kolejny, pozdrawiam :)
  16. Nowa, ale jak wciąż spokojnie, to jakoś bez smaku i nudno, serdeczki :)
  17. Jak zawsze, miło Cię widzieć i czytać, Nato, pozdrawiam również :)
  18. Jak się nie da zapanować, to klapa, dziękuję :)
  19. Rozmarzony i szczęśliwy. A neologizmy jak samosiejki i gwiazdy na pogodnym niebie. Serdeczności Oxy :)
  20. Bardzo dziękuję każdemu z osobna i wszystkim razem za czytanie i komentarze. Na bieżąco nie mogłam, wczoraj około północy przeszła nad Gdynią spektakularna burza i tak cud, że netu nie wywaliło. Pozdrawiam serdecznie :)
  21. Sorki, muszę wyłączyć komputer, straszna burza u mnie. Wrócę jutro.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...