Alicja_Wysocka

Świetny komentarz, pozdrawiam. Też mi się podoba, dziękuję i pozdrawiam.

Nie drażnij Pary tym upuszczaniem, ona jest drobniutka kobietka i boi się potłuc :) Pozdrawiam Alicjo :) Stepie, gdybym była facetem, to Parę (za wiersze) nosiłabym na rękach. Nie musiałby kupować butów, o! Dzięki za komentarz :)

i nie domagaj się szacunku bo strasznie śmieszny wtedy jesteś spróbuj nań raczej zapracować bo każdy wymus wzgardą strzepnę aż przyjdzie dzień że sam poczujesz jak celebruję twoje zdanie i w sercu nie na gołosłowiach będę cię zwała moim panem Tak mi się złożyły przemyślenia Asiu pod Twoim wierszem Dziękuję :)

Dziękuję Oxy. Literówki to jakaś moja zmora, wyobrażasz sobie, że ich nie zauważam? Jakie to szczęście, że Angello zrobił nam edycję. Są portale, gdzie trzeba prosić Administrację o poprawienie. Raz, trzeba czekać. Dwa, taki byk pt. WSTYD zostaje na zawsze w komentarzu jako poprawiony z - na. Ufff, kiedyś się zastrzelę! Dzięki :) Żaden wstyd, Alu, ja tam się nie wstydzę błędów ani pomyłek i daję sobie do nich prawo. Człowiekiem jestem i... ;-) Ale jeśli wolisz, wszelkie ewentualne uwagi w przyszłości mogę robić Ci na privie. Tyle, że naprawdę nie widzę nic nadzwyczajnego w pomyłkach. Miłego dzionka. :-) Asiu, ale jak się wstydzić, to przy wszystkich, no co to, nieomylna jestem czy co? Jak idę chodnikiem to też przecież nie patrzę tylko pod nogi, jak się zagapię, to i potknę. Wyrzucam tylko sobie, że zdarza mi się to częściej niż innym. Pewno mam to zapisane w DNA :) Promyk słonka dla Ciebie :)

Widziałam pokaz mody całkiem niedawno. Dziewczyny chodziły po wybiegu w kieckach bez pleców, tył miały zasznurowany na bardzo rzadkie sznurówki, a pod spodem żadnej bielizny. Jeśli dyktatorom mody mylą się pojęcia cudowne z cudacznym to ja zostanę przy własnym zdaniu, w temacie poezji także. Dziękuję i pozdrawiam :)

Taki komentarz może mnie wykoleić :) Pozdrawiam z uśmiechem i dziękuję

Jakie masz zmyślne i lekuchne piórko. Wydaje się, że nic Cię nie kosztuje, znajdziesz okruszek i wiersz zmontujesz, jak się patrzy. Ukłony :)

Dziękuję Oxy. Literówki to jakaś moja zmora, wyobrażasz sobie, że ich nie zauważam? Jakie to szczęście, że Angello zrobił nam edycję. Są portale, gdzie trzeba prosić Administrację o poprawienie. Raz, trzeba czekać. Dwa, taki byk pt. WSTYD zostaje na zawsze w komentarzu jako poprawiony z - na. Ufff, kiedyś się zastrzelę! Dzięki :)

A ja zobaczyłam łóżko szpitalne odgrodzone parawanem, oraz rodzinny korowód odwiedzających. Może to pożegnanie, ostatnia wola. Muszą być wszyscy, a miłosierdzie może prawdziwe, może podrabiane. Bo cóż mówić, kiedy koniec sprawy wydaje się lepszym od cierpienia. To tyle Nato, jeśliś ciekawa moich przemyśleń. Pozdrawiam :)

:) dzięki że zajrzałaś

No trochę się rozpędziłam. Wiersz jest ripostą na komentarz, w którym padła propozycja wykolejenia się z rymów. Dziękuję serdecznie, ciepło pozdrawiam :)

ja z rymu raczej nie wypadam mam swoje tory rzeczy kolej jeśli się spóźniam to przepraszam nie reguluję semaforem tylko do rymu mam wciąż pociąg bywa że zwalniam na zakrętach nie chcę wysypać słów z wagonów wszystkie nietakty się pamięta czasem upuszczam pary z gwizdka na znak swobody i radości trzymam kierunek kurs na puentę i gwiżdżę kiedy tor przestąpisz

Małe i zgrabne, pozdrawiam :)

Piękny :)

[quote]bo co przegnite, zostaje w Tobie i gnije tam jeszcze bardziej zmieniając wnętrze w cuchnące gówno Oj, w takiej sytuacji darowałabym bym sobie pisanie Ty z dużej litery :P

Ech Ty Czarodziejko pióra... Pięknie :)

Chce mi się zapytać ile autorka ma lat? Ale się ugryzłam w język.

Dziękuję Bolesławie, fajnie przewiozłeś mnie rowerkiem na ramie, pozdrawiam :)

Dobrze westchnąć po takim sielankowym obrazku Pozdrawiam :)

[quote]- prawie się zatrzymał. Jak zwykle był robić to dla zakochanych . Nie lepiej jak zwykł był robić to lub jak zwykle robił to Nie wiem czy zakochanym zatrzymuje się czas, raczej biegnie za szybko, o ile dobrze pamiętam. Pozdrawiam.

I jest od czego się odbić :)

Przynajmniej wiadomo co autor miał na myśli :)

Siebie Sylwestrze, do poczytania :)

Ciężko o zrozumienie przez innych tego co się napisało, chyba nie istnieje przekładnia autor-czytelnik 1:1 i nawet sam autor po jakimś czasie inaczej widzi swój wiersz, a przecież kiedyś, w chwili tworzenia był dla niego oczywisty. Czyli - z biegiem czasu staje się coraz bardziej czytelnikiem siebie dawnego, niż się ze sobą - tamtym utożsamia. Pozdrawiam miniaturką na ten temat ;) wiersz o pchłach - tylko sam autor coś łapie Jest jak mówisz. Zdarza się, że komentujący odnajdują w wierszu jakieś korytarze, podziemia, drzwi do nowych pomieszczeń, znaczeń, o których sama nie miałam pojęcia :) Dzięki za miniaturkę. Maleństwo, a jakie zmyślne! Nie chciałbym żeby to było o moich wierszach, ale jeśli jest, to pora na zmiany. Dziękuję Sokratexie :)

Tutaj prawie nikt nie zagląda, nie komentuje. Chcesz tak, ok. Twoja broszka Nie lepiej w dziale Dla początkujących albo na Warsztat?