Alicja_Wysocka

Podoba mi się Twoja modlitwa, przede wszystkim dlatego, że nie powtarzasz w niej słów i zwrotów napisanych przez innych. Jeszcze dlatego, że nie odnajduję w niej nawiedzenia, które spotykam w setkach wierszy religijnych, które mnie osobiście razi. Nie tylko prosisz, ale i dziękujesz. Wdzięczność to cecha szlachetnych ludzi :) Jeśli idzie o stronę techniczną, to moim skromnym zdaniem siódmy wers różni się ilością sylab, może umknęło to Twojej uwadze, a może nie wiem co. Serdeczności i pozdrowienia :)

Mam apetyt na więcej. Świat fantazji jest dużo większy i ciekawszy od rzeczywistego. Miło było, dziękuję :)

Proponowałabym użyć na początku zdania zaimka mnie http://community.languagetool.org/rule/show/ZAIMKI_KROTKIE?lang=pl Pozdrawiam :)

Dobre i to :)

W pieśniach religijnych, patriotycznych, modlitwach, ujdą. Poprawne, ale nadęte. Kto mówi dzisiaj? proszę podaj me rękawiczki albo, o ma głowa, jak boli jak tam twe serce, już lepiej? Jakby się jedno 'tweczenie czy meczenie' zdarzyło, pewno bym się nie odezwała.

Niektóre słowa i myśli są jak duchy. Jeśli nie ubierzesz je w słowa, nie zobaczysz. Niby czujesz, ale pewności nie ma. Ładnie :)

Przeszkadza mi mym, me, swym, swe (zamiast - moim, moje, swoim, swoje) I w ogóle za dużo zaimków, a skrócone formy zaimków sprawiają, że wiersz staje się patetyczny. Zgrzeszyłem Może dlatego wciąż strach i ból Aniołem [u]mym[/u] raniłeś [u]mnie[/u] może właśnie dlatego Bo zgrzeszyłem Może dlatego wbijasz nóż w[u] me[/u] plecy[u] jej[/u] delikatnymi rękoma Plamisz[u] jej[/u] białą pierś [u]moją[/u] brudną krwią tryskającą wprost z serca duszy Plamisz bo to [u]ją[/u] kocham całym swym umysłem sercem swym istnieniem Bo to [u]ją[/u] pragnę bardziej oglądać niż [u]Ciebie[/u] Bo to dla [u]niej[/u] zmieniłem [u]swe[/u] życie myśli poczynania To właśnie dla [u]niej[/u] potrafiłem pojednać się z samym sobą nie robiąc już krzywdy nikomu Zgrzeszyłem ciągle grzeszę paradoksalnie Miłością Ponadto wersyfikacja. Raz krótki wers, innym razem gnie się od ciężaru liter przez całą stronę, jak gałąź, która chce się złamać. Może by tak poprzecinać enterem i choć trochę wyrównać. Tyle, ale to tylko moje zdanie. Pozdrawiam :)

No i proszę. Taka głupia reklama doczekała się wiersza Pozdrawiam :)

Czemuś i komuś, np. mnie. Lubię takie klimaty, można się rozmarzyć. Ech... w końcu "Wiosna panie sierżancie" Pozdrawiam :)

Cieszę się i pozdrawiam :)

Dziękuję bardzo, Nato, również pozdrawiam :)

Asiu, jestem tam dłużej niż tutaj, dziękuję i pozdrawiam :)

PaULO - Ano nie są mile widziane rymy gramatyczne, ponieważ są za łatwe, za proste i banalizują wiersz. Funkcjonują w wierszach dla dzieci, w piosenkach, fraszkach, satyrach, ale dzisiejsze gusta miłośników poezji są już bardziej wymagające. Nie wymyśliłam tego, tylko powtarzam. Jeśli nie zamierzasz niczego zmieniać w swojej twórczości - niech się dzieje Twoja wola :) Wiem, że masz łatwość rymowanie, to talent. A talent trzeba szlifować, polerować, żeby nie rdzewiał, tylko lśnił. Chciałam żebyś połączyła go z wiedzą, ot i wszystko. Moim celem nie jest zniechęcenie Ciebie, tylko zachęcenie do pracy. Wybacz, jeśli robię to nieudolnie. Pozdrawiam :)

To nie o mnie, ja jestem przeszczęślwa :) Ale dziękuję i pozdrawiam :)

Jest zabawnie, jak to u Ciebie. Na poprawienie humorku owszem. Ale... Ochoty - roboty, to rym gramatyczny rzeczownikowy ta sama część mowy, w tym samym przypadku (dop.kogo -czego) Dręczył - wdzięczył, też gramatyczny, czasownikowy, w identycznym czasie przeszłym No ci od wolnej poezji zjedzą Cię żywcem Słonko, albo podpalą stos. A ja bym wolała żeby Cię chwalili... Inne rymy nawet jeśli nie są gramatyczne, to identycznie brzmiące i jest ich tak wiele, w dodatku w układzie aa, bb. Dla odbiorcy bardziej natrętnym, bo jeden blisko drugiego. Gdyby to była jakaś przyśpiewka staropolska, pewno bym ścierpiała, ale Twój wiersz skojarzył mi się z serialem Kiepscy Pozdróweczki i nie gniewaj się :)

Nie rozumiem dlaczego Nim i Nas z wielkiej litery?

No to wejdź w edycję i popraw :)

Widziałam inną wersyfikację, no ale to Ty tu rządzisz :) Nie jestem stąd zabawa trwa znowu śpiewają o miłości przysiadłem w kącie widzę bar tańczące kufle i kieliszki pamiętam piłem z cienkiego szkła lecz się wytłukło rozsypało gdyby nie to piłbym do dna i jeszcze wciąż byłoby mało w oczach wciąż błyszczy szklany pył w opuszkach tkwią okruchy szklane za oknem mrok i śnieg i deszcz być może pójdę stąd nad ranem poezji próżno szukać tu i nie ma tu się zwierzyć komu już późno i za późno już i nie chce mi się iść do domu.

No dobra, usprawiedliwione :)

Śpiewnie i tak chyba miało być. Może mi tylko za dużo dokładnych rymów, ale to jak się domyślam celowe, podobnie jak powtórzenia, które służą umelodnieniu. Pozdrawiam :)

Dziękuję Ewo, zgrabnie, celnie i pewnie władasz piórem w każdą stronę, więc Twoje zdanie w tym temacie, jest dla mnie bardzo ważne. Dziękuję i pozdrawiam :)

Dzięki za radę :)

jasne że bardziej pomimo wszystko choćby z przestrachem na przekór czemuś sensu nie widzę w życiu innego bo na co komu rurka bez kremu chociaż bywają przeróżne gusta które potrafią obejść się smakiem niech sobie będą choć nie wiem po co dla mnie to głupie bez celu jakieś Miłego dnia, Jacku :), dzięki

Małe, a jakie zgrabne :)

Tak, o jesieni, na złość wiośnie! Do :)