Monika_Gromala

Pozwolisz, że posłużę się zapożyczeniem: "There must be some mistake I didnt mean to let them Take away my soul. Am I too old, is it too late? Ooooh, Ma, Ooooh Pa, Where has the feeling gone? Ooooh, Ma, Ooooh Pa, Will I remember the songs? The show must go on." /Pink Floyd

Ten wiersz nadaje się do działu dla "zaawansowanych" Z uszanowaniem M.

Czyli żadnej współczesnej muzyki Pani nie słucha jak rozumiem? Proszę nie łapać mnie za słówka. Moja niefortunna, jak się okazało, wypowiedź dotyczy muzyki tworzonej na komputerze - tylko i wyłącznie. Bez wykorzystania instrumentów. Biorąc pod uwagę fakt, że każda nagrywana dziś piosenka jest "przepuszczana" przez komputer, przyznaję, że "złożenie" było błędem rzeczowym. Jeśli pyta pan o moje preferencje muzyczne, to wybieram rockowe brzmienie lat 70 i 80.

Możliwe, że mój stosunek do hip hopu jest ogólnikowy, ale doświadczyłam tego zjawiska jedynie w wersji grubiańskiej i idiotycznej, połączonej z niską kulturą osobistą entuzjastów. (Uroki mieszkania w kamienicy). Muzyka nie jest zarezerwowana dla arystokracji, ale czy komputerowe złożenie kilku taktów jest muzyką? Nie moja rzecz to rozsądzać.

Miałam wątpliwość przyjemność zapoznania się z "dorobkiem" kilku polski raperów (przepraszam, jeśli mylę pojęcia), którzy zabrali się za propagowanie wśród młodzieży polskiej poezji. Na płycie "Poeci" znajdziemy wiersze Lechonia (poemat Mochnacki), Tetmajera (Lubię, kiedy kobieta), Mickiewicza (Reduta Ordona) i innych, a i biednemu Witkacemu też się dostało. Nie jestem zwolennikiem takiej formy twórczego "wyrażania się". To degradacja poezji - nawet, jeśli Ci panowie zaczną śpiewać peany, to za dzień lub dwa wrócą do egzystencjalnych problemów blokowisk - będzie znów na k. i na ch. A czytać, bądź co bądź, nadal będzie elita, czyli jakieś 7% społeczeństwa. (Na myśl przychodzi mi XVI wiek) Co państwo sądzą o takimi triku marketingowym?

Zachęcam do skorzystania z opcji: Dla początkujących poetów. Chyba każdy tam zaczyna, nie trzeba od razu pretendować do roli wprawnego szermierza słowem.

Na duże TAK!

W takim razie będzie mi miło przeczytać coś z przysłowiowej "innej beczki" ;) Czekam!

Jestem zagorzałą przeciwniczką tytułów w języku angielskim, jeśli nie są one podyktowane koniecznością kulturową. Ładna metaforyka, pozdrawiam serdecznie.

Problem jest nie w treści, ale w monotonii tekstu. Z kilku promieni ułożę bukiet, rosą obmyję zaspane oczy, podążę trawy zielonym szlakiem, w splątanych szmerach skończonej nocy. Cisza zaścieli miękkim atłasem, spokoju siła - aromat słodki. Wdycham głęboko, radosnym rytmem, którym mnie pieści kochanka dotyk. Jasność odsuwa natrętne myśli, płoche marzenia poukładane. Z nadzieją szepcząc o przyszłej chwili, mającej nadejść kiedyś nad ranem. Słowa wytłuszczone to czasowniki lub imiesłowy, kursywa to z kolei epitety. Proszę mi powiedzieć dlaczego zajmują dziewięćdziesiąt procent tekstu? Na mój gust jest błahe, a stylizacja nieudana. Pozdrawiam czekam na lepsze teksty.

Strasznie to uduchowione, patetyczne - aż się uśmiechnęłam. "Jeśli zjadacz chleba w anioła nie będzie przerobiony, to precz nas rozdziobią kruki wrony"? Nie, stanowczo jestem na nie.

Pani Paulino, przykro mi, ale większość fraz jest tandetna. Liczę na coś lepszego w przyszłości Pozdrawiam

Panie Stefanie, naczytał się pan Myśliwskiego? Imię trzeba zmienić - na Szymon. ;) Dlaczego uprzedmiotowił pan kobietę! I na plus całość gra.

Pierwsze skojarzenie: Dostojewski Drugie: Myśliwski oba pozytywne!

Proszę nie wprowadzać ludzi w błąd. Wiersz ma poprawny zapis. a. Przepisywałeś ze strony internetowej?

Przepraszam bardzo, ale w zapisie wiersza jest błąd. Oryginał brzmi: "...i dymi mgłą smoleński las..." Podobny błąd mamy na stronie głównej!

Z samego serca miasta.

Jesteś za to młody duchem (; calos cagatos.

Właśnie, Michale, dlaczego? (; Chyba poczuje się niechciana. (Pół żartem, pół serio)

Panie Żubr, oczekuję, że w najbliższym czasie wyremontują mi ulicę pod okami :), bo spać się nie da. Od miasta życzyłabym sobie jeszcze tańszych biletów. Od wszystkich miast. Taki postulat poetycki.

Witam - Nowy Sącz się kłania.

Wie pan, nie lubię "wierszy okazjonalnych" - do teraz. Chciałoby się być w tej chacie, widzieć przedmioty, słuchać starocerkiewnej pogody. Wszystko, by być tam - a nie tutaj. Pozdrawiam świątecznie

Gdybyś szanowny autorze wiedział ile zasad gramatycznych trzeba zgłębić, żeby napisać zdanie służące za motto :/ Może nie pisałbyś dalej.

Jestem na nie. Przykro mi.

A mnie, panie Stefanie, przypomniał się Gałczyński. I z tym wspomnieniem odchodzę. :)