seweryna żuryńska

Agnieszko! tak mi trudno komentować twoje wiersze ślepnę i pisać nie potrafię tak wiele uczucia w nich, taka skarga,że nie umiem niczego powiedzieć, by nie sprofanować twego uczucia spróbowałam wyobrazić sobie, że piszesz o ... nadziei i rozpogodził się wiersz, bladym uśmiechem na mnie spojrzał wezmę go ... ku przestrodze, gdy pycha zbytnio umysł opęta a wiersz przepiękny wielkie dzięki seweryna

jeee ale się obliznęłam pięknie zaprawdę powiadam ci, to jest piękne zabieram do siebie jednym haustem wypiłam myśli twoje czarowne uklony niskie seweryna

przeglądarkę życia włączę niech oddziela plewy od ziarna do rachunku sumienia sądzę pora zasiąść jeszcze za dnia algorytmu sens rozpisany czas zzerować lub zjedynkować dzień wygrany i ten oddany by przyszłości nie dyskontować empirycznie rzecz zrozumiała nowy schemat ranek nakreśli tylko czemu zawsze wypada jakieś zero w tej mądrej treści

może to i tak powinno być, że słońce nas pionuje, a księżyc poziomuje na wszystko swój czas ubawiło zakończenie a myśli w wierszu tak wiele...i takie istotne podoba się pozdrawiam seweryna

do ostatniego wersu czytałam z zachwytem i taką ogromną dozą wieloznaczności koniec mnie normalnie zirytował taka fatalna dosłowność aż żal całego utworu tak pięknie się snuło o zdobywaniu ... rok za rokiem, dzień za dniem... kolejnych życiowych szczytów bo zdobywanie alp...to znów nie taki wyczyn ale zabiorę sobie... niech każdy zdobywa swoje ... marzenia pozdrawiam seweryna

przeczytałam wiersz i całą dysputę powiem tak ... urok życia na tym polega, ze każdy może robić to, co lubi, umie lub jemu odpowiada i nie zawsze da się wprzęgnąć liryka do publicystyki no i nie wolno jednym przytknąć łatki....dobry, innym....be a poza tym...jeszcze zostaje kwestia odbiorcy jedni bardziej wrażliwi, wnikliwi, analityczni, innych bawią zupełnie odrębne klimaty proszę poczytać komentarze na tej stronce... dla mnie najpiękniejsze jest to, że tyle osób pisze, czyta, uwrażliwia się...na wiele różnorodnych rzeczy...szlachetnieje bo poezja powinna...dawać wymiar ... no właśnie co nam daje ... wiem, czym jest dla mnie a czy można w ogóle o poecie powiedzieć - współczesny pozostaję z oczekiwaniem na odpowiedź seweryna

Kai! a ja go po prostu do siebie w moje zapatrzenia od dawna nie miałam takiego odruchu zachwytu wielkie ci dzięki świątecznie pozdrawiam seweryna

dorosłość to niestety utrata naiwnej wiary w wiele prawd oczywistych odcinamy po kawałeczku cząstki duszy i tylko mądrość każe poszukiwać, a serce drogi wskazuje rozpisałam się rozmawiając z twym wierszem pewnie wpływ zadumy świątecznej i zespolenia w myśleniu z tobą wielkie dzięki za piękny obraz poetycki pozdrawiam świątecznie seweryna

początek jakby z Okudżawy ten sam rodzaj pasji i narracji ale zakończenie ... dla mnie rewelacja gratuluję seweryna

ja znam inny przepis zapach choinki zapach bliskości zapach domu pozdrawiam seweryna

pragnienie dotknięcia ... cudu jest wpisane w człowieczy los jedni garściami zrywają urodę życia...inni smakują powoli a ty znajdź sobie swoją ścieżkę tak jak szukasz w tym pięknym wierszu pomyślności seweryna

za oknami śnieg, mróz, gwiazdka betlejemska za chwilę a u ciebie zapachniało ...wiosną, smakiem na życie nierealnie i nostalgicznie wielkie dzięki seweryna

aż taka dumna i taka słaba jak mnie się to podoba ... stroszenie piórek a przecież powiadają, że rozum na kolanach przed sercem ładnie sobie z tobą gaworzę i tak to lubię wielkie dzięki seweryna

echem po dłoniach biegną wciąż przegrane chwile życia nie uchwycone, dane mgłom zamknięte w żalu skrycie ufnie przemyka czasu dar wierząc, że niezbywalny w zapamiętaniu gna ku dniom błazeńsko nierealnym wzlatuje kurz spod lekkich stóp w zawirowania próżni choć lekcji nie powtórzę już nie lękam się swej jutrzni niech wolne dłonie nadal chcą wrażenia z antypodów i usta niech łapczywie mkną nie patrząc w sens wyboru

nie wiem czemu pachnie mi tu ... bezgrzeszną zakazaną miłością kruchą, skrywaną, upragnioną w takim rozumieniu wiersz jest piękny zapewne można go inaczej zobaczyć ja sobie zabiorę i będę dumać dalej pozdrawiam seweryna

taki krzyk takie obnażenie do bólu miłości wyznanie godne pochylenia czoła dłoń sama wyciąga się do przygarnięcia, utulenia jak ty to pięknie napisałaś schowam, by mi się nie zawieruszył w tym tłumie bezbrzeżnym wielkie dzięki seweryna

bardzo lubię twój świat, twoje zadumanie i smutek a wiersz jest po prostu piękny można się w niego omotać i nieskończenie wędrować tyle obrazów otwiera, tyle muzyki daruje zabiorę do siebie dziękuję seweryna

nie będę karpiem na twym stole nie zjesz paluszki oblizując jeszcze troszeńkę poswawolę smak życia w skrzelach czując otrząsnę jabłoń z papierówek góry podepczę śmiało w śnieżynkach rzęsy ufarbuję w wantach zadźwięczę cała obejmę pień sędziwych buków powróżę z ros pajęczyn w bzach zgubię resztki zbędnych smutków ... potem mnie zjedz ... niewdzięczny ------------------------------------- a może takie zakończenie: nie dotkniesz mnie ... niewdzięczny [sub]Tekst był edytowany przez seweryna żuryńska dnia 22-12-2003 11:50.[/sub] [sub]Tekst był edytowany przez seweryna żuryńska dnia 22-12-2003 11:51.[/sub]

chyba przez skromność...przemilczę treść a czytałam soczyście piękny obrazek, wyrazisty pozdrawiam seweryna

czemu nie zachwycasz się cudownościami świata tego czemu tak uparcie szukasz prawości nawet w tak z pozoru radosnej drobnostce najlepiej, kiedy prawda jest w nas ale może nie mam racji dzięki za myśli dręczenie pozdrawiam seweryna

tyle razy już mówiłam ci Adamie, że lubię, kiedy w twoich wierszach jest więcej serca, niż myśli wtedy nucisz tak przejmująco, tak porywająco jak teraz jak zatrzymać czyjś oddech przy sobie a może niech westchnie pełną piersią niech nasyci do głębi źrenic i niech powróci wielkie dzięki Adamie pozdrawiam seweryna

poszukiwanie zrozumienia dostrzeganie odrębności widzenie niewidzianego tak pętamy się z marzeniami w dłoni przeglądając sie w odbiciach dlaczego jest nam tak trudno bardzo zatrzymuje twój wiersz bardzo dziękuje seweryna

ja się chyba ideologicznie nie zgadzam z autorem rozumiem, że z pustymi wewnętrznie nie werto zgadzam się, że trzeba z poszukiwaczami prawd wszelakich ale dlaczego nie warto szukać swojej drogi tylko dlatego, że są już wytyczone ale każdy ma swój promyk życia swoje iskierki radości ta sama droga nie musi oznaczać ... taka sama ale może źle odczytuję poprawiłabym melodykę wiersza ale i tak podoba się, bo intryguje pozdrawiam seweryna

jeśli mogę słówko nie wystarczy czuć sztuka w słowie...jednak życzę dalszych poszukiwań...siebie pozdrawiam seweryna

kocham słuchać milczenia...bliskich, najbliższych masz rację, to bielsze od bieli dzięki za przesłane myśli pozdrawiam seweryna