Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

seweryna żuryńska

Użytkownicy
  • Postów

    882
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

    nigdy

Treść opublikowana przez seweryna żuryńska

  1. Adamie! może się mylę, ale widzę jakąś logiczną niekonsekwencję czas niestety ... wszystko pochłania szybciej lub wolniej tylko nam się zdaje, ze nie ale to względne pozdrawiam seweryna
  2. a gdy zatęsknisz za mną tak że tylko ściany drapać przyjdź wtul się czule wcałuj tak bym mogła w tobie zapaść
  3. po zimnym wstępie zaskoczyło mnie piękne i mądre zakończenie i tak wieloznaczne w takiej kruszynie tekstu ja sobie tę malupę zabiorę i bardzo dziękuję seweryna
  4. nie ma większej radości, niż czytanie takich przeróżności i nie wiem, co mi się podoba, ale się podoba i już dawać kosmyki własnej radosci to też trzeba umieć gratuluję pozdrawiam seweryna
  5. Mireńko! poprawię ... nie ma sprawy ja chyba tego nie zauważyłabym zresztą jak mam zauważyć, jak piszę 5 min. ale taka jest moja ..."poezja" dzięki seweryna
  6. Sewerynie! mocno polemiczne ale aż oblizałam się z zachwytu a ciąg dalszy tej "historii" przerabiamy na własnych grzbietach a za polonistów - ogromne dzięki bo już nikt tak ... poloneza nie poprowadzi romantycznie, naiwnie, ufnie zabiorę ... ku pokrzepieniu dzięki seweryna
  7. na puste dłonie patrzę ślepo krzyk staram się i szloch uciszyć przegrałam znowu unoszę głowę przede mną niemy szmat ciszy babiego lata nazbieram garście omotam ból, co krzyżuje zgarbione plecy na liściach ułożę oszronię myśl niech nie czuje nie umiem tylko wysuszyć rosy rzęs zacichnąć w nocy bezwolnie nie umiem dłońmi pustki dotknąć nie umiem bez ciebie samotnie [sub]Tekst był edytowany przez seweryna żuryńska dnia 18-10-2003 16:53.[/sub]
  8. Magdo! w przestrzeni twoich wierszy poruszać się niełatwo ale zawsze mam tak nieodparte pragnienie przylgnąć do nich i kocham to nierealne bytowanie w nich a odczytywać je każdy musi na swój sposób mnie też często ciąży ... przycumowanie pozdrawiam serdecznie seweryna
  9. Dormo! ja też ... z ogromną przyjemnością i pal sześć zgrzyty uniosę go, utulę, otulę się nim i zaniknę pozdrawiam najserdeczniej seweryna
  10. Mireńko! chyba nie rzucisz mnie publicznie ... o bruk ok - ubieram miniówę Magdalenko! twój wierszyk rozwiał mi włosy echh ... dziewczyny :) seweryna
  11. wędrówka do raju to z pewnością długa podróż stąd niewątpliwie przydługawość ale tak by się chciało umieścić każde myśli spojrzenie na otoczenie i powiedzieć wszystko powiedzieć, jak malutkim robaczkom tylko nam można ... na skróty a inni i tak nie czytają tylko tyle "ku pamięci" ale czytałam z ogromną przyjemnością mimo wszystko pozdrawiam seweryna
  12. Fiku! ja też się boję, przeraźliwie i tylko niekiedy naiwnie wierzę, że może mądrość ludzka jest większa że będą plaże pełne bawiących się dzieci wielkie dzięki za wiersz, za myśli, za wrażliwość pozdrawiam seweryna
  13. ty mnie życie nie denerwuj weź, w cholerę sobie idź czy ja jestem marą senną żeby ze mnie ciągle drwić ty se życie rzuć na loozik pozwól pląsem brnąć pod wiatr czasem daj po prostu buzi nie dokopuj ciągle tak ty mnie życie przestań szarpać bo po łapkach potraktuję zamiast ciągle psioczyć, sarkać daj mi to, w czym się lubuję
  14. też powitam ... serdecznie :) a wiersz - tak subtelnie spod rzęs tak czule i delikatnie no i to mruczenie ... zachwyt dzięki seweryna
  15. ja w zachwycie mnie to zapachniało Chyłą ale kto go jeszcze pamięta, chyba tylko takie relikty, jak ja a wiersz prawdziwy, najprawdziwszy i taki radośnie zadumany i powiało mi romantyką lat studenckich wielkie, ogromne dzięki seweryna
  16. echh a mialo być ... sarkastycznie, kpiarsko, ironicznie nie wyszło miałam nadzieję, że wyciszam i spowalniam życiowe ha ha ha aż do zgaszenia to ja was ... przepraszam nieudolność nie od dziś mnie denerwuje tylko co zrobić, żeby przestać pisać ... pozdrawiam seweryna
  17. więc zabawmy się swym życiem niechaj iskrzy od radości pijmy szampan strumieniami i real ugośćmy w drgnieniach tanga zawirujmy zaczarujmy swiat na chwilę potem reset zastosujmy i znów będzie mile bez obciążeń złej pamięci przehulajmy co się da mądrość durną wykasujmy i nie ma dna tylko świt trzeba wymazać niech nie widzi dżenia rąk tylko duszę trzeba sprzedać i wyłączyć prąd
  18. Fiku! tyle smutku chcesz zagadać tyle nieodwracalności odwrócić uczyć się żyć z uśmiechem ... mimo wszystko - to takie trudne muszę ten twój wiersz po prostu przytulić i zabrać do siebie pozdrawiam seweryna
  19. Adamie! po twoich wierszach chodzę jak slepiec dotykam każdego słowa, próbuję, oswajam a kiedy przemówią do mnie wreszcie, uśmiecham się rada trudne mi stawiasz zadania znużenie życiem ... chorym, niestrawnym kantorowskie wizje spektakl życia czy realnego tego wiersza nie można tylko przeczytać trzeba go powoli wchłaniać ale jeśli się zada sobie tak wiele trudu, to efekt zachwyca mam tylko jedną uwagę czy nie powinno być w wersie 13 "ciało zamieszczone w lustro" wtedy ma spójnię z wersem 22 pozdrawiam serdecznie i wielkie dzięki schowam sobie twoje wizje jeśli pozwolisz choć mam świadomość kulawości mojego odczytu seweryna
  20. proszę o urlop od marzeń od złud i nadziei wietrznych niech nic się już nie wydarzy chcę w pustce posiedzieć bezpiecznie nie zniosę łez w każdej rzęsie i w każdym oddechu tęsknoty nie muszę spijać więcej horyzont niech zniknie z oczu pragnę dziś drzew kołysania pójdę w niewolę do traw niech halny mnie nie osłania wywieje resztki zjaw panie zamknij, proszę drzwi do głodnej duszy bólu w sercu nie zniosę od siebie odpocząć muszę [sub]Tekst był edytowany przez seweryna żuryńska dnia 13-10-2003 17:59.[/sub]
  21. sympatycznie się czytało, bo pięknie to opisałaś może innych razi dosłowność, ale jest w tym utworze klimat, mnie się podoba zaduma i pointa taka ... radosna, młodzieńcza ukłony seweryna
  22. Sebasianie! nie porwałeśą nas za swoją wizją pomyśl, czego brakuje temu utworowi ja myślę, że dynamiki, no i myśli przdewodniej sam opis, to niekiedy za mało ukłony seweryna
  23. ja rozumiem, że lapidarność myśli jest największą cnotą ale musi spełnić jeden warunek trzeba powiedzieć wszystko na dany temat tobie to nieco nie wyszło ale życzę celniejszych osiągnięć pozdrawiam seweryna
  24. udręczonych ludzi się nie ogląda z nimi trzeba po prostu być ale wiersz ma klimat, nostalgię pięknie się czyta pozdrawiam seweryna
  25. Adamie! postawić wszystko na jedną kartę to życie, diabła warte i nie dać się zwieść ... fałszywkom jak mnie się to twoje mądreństwo podoba wymieniłabym tylko 9 wers - stylistyczna dysharmonia na mój skromny gust pozdrawiam jak zwykle niezwykle serdecznie seweryna
×
×
  • Dodaj nową pozycję...