Ewa_Kos

białe najczęściej urzędowe, a więc przeróżne wieści przynoszą:)) Pozdrawiam serdecznie:) E.K.

gdzież to jeszcze jest SKR? U nas wszystko wytrzebili.Dobrze, że jest ten wiersz, coś tam jeszcze żyje z tamtych lat:)) Wiersz mi się podoba, jest "naczasie" :) Pozdrawiam serdecznie:) E.K.

splunął siarczyście i zatarł dłonie na samą myśl złość w nim wzbierała wilgotne niebo jak świeżo umyty kawałek podłogi wchodzi z mokrą głową w otwarte drzwi poranek smakuje potężnym kacem w oczach pląsanie i zdziwienie jak krosta ciachnięta brzytwą nieuwaga rozlała się kawą na obrusie plama do wyprania bez gwarantu że nie powróci zło i dobro zawsze mają się ku sobie połączone tworzą obojętność z tendencją albo - albo

w takie mrozy miło poczytać o maciejce i o wsi w której tyle poękna i ciepła naraz:)) Miły wiersz i taki klimatyczny:)) Pozdrawiam i posylam buziaczki! Cmok! E.K.

doswiadczam spaceru ale bez bólu głowy - czytając ów tekst może głowa rozboleć, bo Jagódko tu jest stale pod górkę:( Ufff! Ale damy radę. Pozdrawiam i ścislkam mocno:) Cmok!! E.K.

słoneczny ranek na śniegu rozsypane srebrne ślady mrozu

"przyjaźń w jedną stronę" - skąd ja to znam(?) Czasem myślę, że tylko mnie tak te przyjaźnie zaskakują, ale widzę, że to zjawisko niemal powszechne. Wierszyk zapamiętam:)) Pozdrawiam serdecznie:)) E.K.

eee tam zaraz pogarsza; w górach nie tylko z górki.Dla mnie to dialog myślowy pomiędzy dwojgiem:)) Pozdrawiam serdecznie:)

Szkoda, że owej tajemnicy nikt nie odkrył. Motyw z wieżą dodaje powagi:) Ciepło pozdrawiam:)

...a gdyby tak z tego kąta wcale nie wychodzić? Bardzo ciekawy wiersz; emanuje spokojem:) Pozdrawiam serdecznie:)) E.K.

Matuś! Jak ja Cię dawno nie czytałam, a tu tak ładnie skrojony wiersz:)) Pozdrawiam ciepło.Buźka! E.K.

Bardzo ładny te jesienne mają w sobie tyle nostalgii. Rozhulał się jesienny wiatr raz cichnie a to znów szaleje, już z klonu wszystkie liście skradł i w twarz znów nam się głośno śmieje. Serdeczności:) Bardzo lubię wierszowane komentarze.Dziękuję bardzo:)) E.K.

Aniu dziękuję bardzo:)) Ciepło pozdrawiam i aby do wiosny:)) E.K.

Dziękuję, że zajrzałaś:) Pozdrawiam! Buźka! E.K.

Pewnie by się dało ponaciągać tu i ówdzie, ale ja wiem czy to taki mus?;P Cieszę się, że mnie odwiedziłaś i to dla mnie jest bardzo ważne:) Serdecznie pozdrawiam:)) E.K.

z wiatrem chyba do końca życia będę miała problemy, ale co tam drzewa są najważniejsze:) Dziękuję bardzo i pozdrawiam:)) E.K.

Ja wiem i zgadzam się co do tego rymu, ale miał ten "ukryty" zrobić trochę zamieszania i pewnie zrobił:P Pozdrawiam ciepło:) Buźka! :)

Dzięki wielkie za komentarz.Bardzo mi miło:) Pozdrawiam serdecznie:) E.K.

Mężczyźni ponoć tak mają - nie otwierają i już:P Ciepło pozdrawiam i dziękuję bardzo. E.K.

Z wzajemnością:)) Bardzo dziękuję Pozdrawiam:) E.K.

propozycję oczywiście rozważę, nie mniej bardzo dziękuję za komentarz:)) Pozdrawiam ciepło:) E.K.

na początku metaforyczna ogoniasta gwiazda nadaje wierszowi lekkości.Fajnie pomyślane; zieloność jest dopełnieniem:)) Serdeczności:)) E.K.

No proszę i o kopercie można tak ładnie, a że to ta wyczekiwana, to tym bardziej:))) Pozdrawiam serdecznie:)) E.K.

podoba mi się ten zając w głównej roli, ale wierzyć się nie chce, że leniwy.przecież to od urodzenia strachem podszyte.Nawiązanie do jelenia robi zakończenie wiersza dwuznacznym.Fajne to:))) Serdecznie pozdrawiam:) E.K.

to jest jak jesień niepojęte przez okno babie lato się wtrąca poranne mgły zbyt długo są z nami dokładniej widać gdy dzień się kończy wszystkie kontury ze sobą zlane szarość zazwyczaj nie widzi bliskości liście jak listy fruwają frywolnie a ty nie otwierasz wszystkich wiatrowi się zdaje że może bezkarnie postrącać liście zaśmiecać trawnik papierzyskami zasłać podwórko od tego jest jesień tak co roku w kółko