GASPAR_VAN_DER_SAR

Dzięki za pozytywa, pomyślę jeszcze. Pozdrawiam, Gaspar :-).

Bajko - cieszę się, że ciekawe. Pozdrawiam, Gaspar :-).

Dzięki, Stasiu, dzięki wielkie za pozytywa! Pozdrawiam serdecznie, Gaspar :-).

Próbuję wbrew chronologii układać Twoje twarze, a jednak nie udaje mi się odnaleźć choćby jednej prawdziwej maski. Nieprzyjemny krytyk, patrzący wilkiem pies. I ona, ze swoim może kiedyś, które w minionych chwilach uczyło niecierpliwości. Pamiętam szczegóły tamtych dni, z którymi nadal mijam się w drzwiach. Moją prawą dłonią trzymałeś na wysokości mostka pilniczek do paznokci, podczas gdy druga czyniła dziękczynienie za leworęczność. Słowem - kochałeś, udowadniając to na tysiąc i ćwierć sposobu. W złotej polskiej depresji drzewa odrzucały języki, a ja wciąż nie honorowałem Cię w niej, próbując zakończyć. Skrytobójczo. Wychodząc z siebie, opuszczasz mnie, zostawiając ciepło. Żegnaj. Odmówmy ciągom dalszym prawa do następowania.

Fajnie, fajnie, chwilami zabawnie, chwilami po prostu prawdziwie - raczej się podoba, choć osobiście chętnie zobaczyłbym to w prozie (przerobione na prozę, of course). Pzdr.

Kasparku, dzięki. może dlatego, że nie była pisana na siłę, tylko z weny twórczej. serdeczności Karspena :) Może, tak zawsze lepiej.

Czemu ktoś miałby Ci mieć to za złe, skoro Waldemar, vacker, Kazelot i Ola potrafią po kolei zakładać wątki "czy miał prawo?" albo ktoś kiedyś założył wątek "po co mam pisać tytuł, skoro i tak każdy kliknie", więc twoja radość z wicemistrzostwa może być uwieczniona na forum. Też się cieszę :-). I pozdrawiam, Gaspar.

Popraw błąd, powinno być "rz", a jest "ż". Co do wiersza, to podoba się. Pomysł kupuję, wykonanie też - porządna, prozowata forma. Sądzę, że moge śmiało dać dużego plusa: +. Pozdrawiam serdecznie, Kaspar :-).

też kiedyś mi się nie podobał taki duży limit, ale sądzę, że to właśnie on nauczył mnie czytać swój wiersz po 10 razy, wrzucać na warsztat i... pomógł nauczyć się lepiej pisać. więc jestem całkowicie przeciw. pozdrawiam.

Tak, dobrze, bo faktycznie to zostało napisane kursywą, tylko tutaj zapomniałem tej kursywy uwzględnić. W WordPadzie mam pochylone ;). Dzięki za uwagi, pozdrawiam. PS. Czekam na jakieś sugestie związane z ostatnią zwrotką.

Próbuję wbrew chronologii układać Twoje twarze, a jednak nie udaje mi się odnaleźć choćby jednej prawdziwej maski. Nieprzyjemny krytyk, patrzący wilkiem pies. I ona ze swoim może kiedyś, które w minionych chwilach uczyło się niecierpliwić. Pamiętam dedykowane Tobie szczegóły tamtych dni, z którymi nadal mijam się w drzwiach. Moją prawą dłonią trzymałeś nóż skierowany w serce, podczas gdy druga czyniła dziękczynienie za leworęczność. Słowem - kochałeś, udowadniając to na tysiąc i ćwierć sposobu. W złotej polskiej depresji drzewa odrzucały języki, a ja wciąż nie honorowałem Cię w niej, próbując zakończyć. Skrytobójczo. Próbując wyjść z siebie, opuszczasz mnie, zostawiając ciepło. Żegnaj. Spotkamy się w przyszłych chwilach.

Niestety, czy stety drogi Gasparze infantylność jak najbardziej JEST zależna od wieku - to, że są 40 latkowie zachowujący się jak piętnasto i nastolatki wyjątkowo dojrzałe NIC nie zmienia. Niestety zazwyczaj, żeby zdać sobię sprawę z tego, że infantylność (emocjonalna, intelektualna - abstrahując od sposoby bycia) jest zalezna od wieku, trzeba mieć więcej niż paręnaście lat. ale jak sam zauważyłeś, są wyjątki i to w obie strony. a 12 przy nicku? też na niektórych serwisach mam 12, a na innych 22. co z tego wnioskujesz? mój wiek? pzdr.

Przepraszam, bardzo przepraszam Szanownych Przedmówców - dlaczego z faktu, iż jest to niewiarygodny, wręcz niemożliwy i dla ludzi, którzy w życiu czytali poezję aż niezdrowy chłam, wnioskujecie, że Autor/Autorka ma lat -naście? Ja też mam lat -naście, nawet bardzo niewiele, wielu poetów z tego forum ma lat -naście, Krysztof Siwczyk wydając pierwszy tomik miał siedemnaście lat i proszę o uwzględnienie faktu, iż infantylność nie jest zależna od wieku. Pozdrawiam.

Dobrze, dobrze, coraz lepiej. Najlepsza ze wszystkich części, najbardziej zaawansowana literacko... w każdym razie plus, Karspeno, zdecydowanie. Serdecznie, Kaspar :-).

Ja miałem startować, ale przegapiłem :/. Zresztą i tak nie miałem dobrego materiału, postaram się spróbować za rok. pzdr.

Taa, Ulę trzeba rozumieć oddzielnie od całej reszty literatury ;). Zawsze byłem krytyczny wobec Twoich tekstów (dlatego pewnie powstrzymywałem się od komentarzy), lecz teraz jest lepiej, choć jak dla mnie to to jest zaledwie szkic, bo na jakiekolwiek opowiadanie - za krótko. Ale daję malutkiego plusika, tak na znak, że tym razem mój wyjątkowo wybredny gust docenił Twoją specyficzną twórczość ;). (oto obiecany plusik: + ;)). pozdrawiam serdecznie, Gaspar :-).

Ja z małym plusem, przypadł do gustu, może faktycznie coś skrzypi w puencie, ale generalnie - podoba się. Pozdrawiam, Gaspar :-).

Tak. Najlepszy wiersz o Panu X, przynajmniej z tych, które czytałem (a chyba czytałem wszystkie ;)). Biorę do ulubionych. Pozdrawiam serdecznie, Gaspar :-).

cieszy mnie, iż odpowiada Ci wiersz, jednak ostatnio piszę zróżnicowaną poezję, dlatego mam nadzieję, że przekonasz się również do innych :P. serdeczności Karspena :) też mam nadzieję. ale póki co jestem nietolerancyjny w tej kwestii ;). serdecznie, Kaspar :-).

Jak jesteśmy przy kobietach - mam wrażenie, że trzeba byc takim typowym chamem - kobiety nie lubią delikatnych i uczuciowych, chociaż twierdzą co innego :) Hehe, coś w tym jest.

Zgadzam się z obydwoma przedmówcami co do ewentualnych zmian, aczkolwiek wiersz bardziej przypadł mi do gustu niż ostatnie Twoje (choć już "Obwoluta" wskazywała na pewne zmiany), tak więc pozostaje mi tylko dać plusa, z zadowoleniem, że jednak mogę jeszcze znaleźć taki Twój wiersz, w którym bedzie mi odpowiadał i klimat, i tematyka, i w ogóle wszystko ;). Serdecznie, Kaspar :-).

Wiem, ale jakże wielu z nas tak zaczęło! Najwięcej wierszy (i najwięcej grafomanii...) powstaje w efekcie zakochania. Zresztą, zacytuję Ciebie, Michale: "Albo ile to dziewcząt zamawia tą swoją małą czarną (kawę rzecz jasna) w jakiejś kawiarni i mówi tym biednym chłopcom, ze jednak nic z tego nie będzie. Zostaje im albo marna kariera poety, który zostanie w rezultacie podtatusiałym i skretyniałym wzorem dla nastolatek, albo ta ostatnia kawa, na pewno słodka, bo raczej nikt sobie wtedy nie żałuje". Takim człowiekiem jest peel, takimi ludźmi było, jak mniemam, wielu wielkich (i mniejszych...) poetów u swoich początków. Dziękuję, że na tak, bo wiersz był wstawiony jakąś godzinę po napisaniu, co zresztą widać po dacie ;). Pozdrawiam, Gaspar :-). Gasparze - ja napisałem myśl, która mi wpadła po lekturze - zawsze powinno byc miejsce na nowe myśli. A cytat dałeś dobry - zresztą to dośc znany nam wszytskim model współczesnego poety:) A wiersz jest rewelacyjny (!), jakby ktoś jeszcze nie doczytał i znowu cytował moje słowa w swojej opinii i pisał, jakobym marudził... ;) Pozdrawiam. Dzięki, Michale, cieszę się, że przypadł Ci do gustu. Pozdrawiam serdecznie, Gaspar :-)

Podobno inteligentny mężczyzna to taki, którego interesuje coś więcej niz sex i nie jest to piłka nożna..... Wiersz jest jak najbardziej pełny i poetycki, i niech tam sobie marudzą.... Dzięki, że do Ciebie trafia, Jaro Sławie. Pozdrawiam serdecznie, Gaspar :-)

Oj, to miło, Karspeno, że chociaż Ty kupujesz moje wiersze, w sytuacji, gdy ja nie mogę się przemóc co do Twoich. (Postaram się je przynajmniej rozumieć, a co do gustów, to przecież tylko krowa nie zmienia poglądów ;)). Dzięki za odwiedziny. Pozdrawiam serdecznie, Kaspar :-)

Cieszę się, że chociaż połowa ;). Cóż, nie odbieram Panu/Pani (uniwersalnie Tobie, jak pozwolisz oczywiście) prawa do własnego zdania na temat granicy między poezją a prozą. Powiem tylko tyle, że jestem zadowolony z tego, iż tekst się podoba, bez względu na to, czy jako poezja, czy jako proza. Dziękuję za komentarz. Pozdrawiam serdecznie, Gaspar :-)