H.Lecter

Wiersz mnie wnerwia formą,aż się prosi o nożyczki ale jednocześnie wciąga,niepokoi,zmusza do wracania (znam go już prawie na pamięć) i myślenia (to też ciężka praca).Dam mu plusa to może się odczepi.Pozdrawiam.

"To już było...brak poruszenia nowości" -wiem,że wiersz jest właśnie o tym ale treść znajduje, niestety,odbicie w formie.Nie udało ci się wyjść poza utarty szablon.Pointa też niestety zgrana.Szkoda bo widać,że ręka już dobrze ułożona.Pozdrawiam.

to do mnie przemawia rośnie gwałtownie potężną falą część druga romantyczna typowo twoja/ a opowiedz ten wiersz miał być taki? jak go widzisz? O "obcym" wiesz przecież wszystko,o tym jak zdradza nas nasza fizyczność.Z obcym nie dyskutuję,próbuję go oswoić (siebie z nim?).Nie miało wyjść romantycznie,ozdobnie.Chodziło bardziej o spojrzenie "obcemu" w oczy -bez strachu,o godność na " za krótki czas",z pozycji "motyla" jakoś łatwiej (estetyka rzeczy ostatecznych?).Pozdrawiam,neothenio.

Nie spocznę,angie.Dzięki.Pozdrawiam.

Nie wiem co jest "twym" powodem i nie chce mi się interpretować wielokropków.Pozdrawiam.

obcy zajmuje coraz więcej miejsca zajmuje moje miejsce nagły przerost treści bo zawsze jest nagły za dużo i za długo świata dla formy teraz skulonej w strach za oknem jak za oczami ogrody kwitnących drzew owoce dotknąć marzenia tak nieuważne na za krótki czas obcy smakuje długowieczność motyla

Być może upozowanie pierwszej części ( pomarańcze,truskawki,bryza,piana...) miało być wprowadzeniem do "rżnięcia" i wzmóc efekt ale myślę,że wiersz poradziłby sobie i bez tego zabiegu.Podoba się.Pozdrawiam.

Wygląda to na twój pierwszy wiersz w życiu a przecież tak nie jest.Nieporadnie i nieciekawie.Wybacz.Pozdrawiam.

Naiwność bywa atutem,może odświeżyć tekst,nadać mu wdzięk.Tym razem za dużo jej -wyszła błyskotka,którą się pamięta tak długo,jak długo czyta się wiersz.Raczej do napisania na nowo,niż poprawienia.Pozdrawiam.

Temat wynika zapewne z twojego " tu i teraz". Musi się wypisać do samego końca,wykrwawić,wykrzyczeć,wypłakać,wydrwić.To temat "klatka" ale z tej klatki można wyjść.I ty wyjdziesz -dopiero wtedy poznajemy swoją wielkość gdy musimy się podnieść.Twoje wiersze będą upadać i wznosić się razem z tobą,aż w końcu wrócą na swoje miejsce i będą już tylko (aż) poezją.Oj,chyba się wymądrzam...pozdrawiam,życzę słonecznych odcieni brązu.

Pierwsze trzy zwrotki świetnie poprowadzone.Dystans,refleksja i ironia w odpowiednich proporcjach.Ostatnia to jakieś tanie poezjowanie,jakby pisane inną ręką.W sumie jednak na plus (to nie jest łatwy temat).Pozdrawiam.

Na razie to tylko nieuporządkowany potok słów,proponuję przeniesienie tekstu na warsztat.Pozdrawiam.

Dla mnie tak : zauważyłam wczoraj gołębia w gnieździe zazwyczaj kręcą się na stacji przy odjeździe nad wyświetlaczem anioły jak jedwab którego zapominam rozmawiają ze sobą lub pod stopami przelatują w stronę swoich okienek chwile oderwane hieroglif czym posolić sól kiedy traci smak próbuję ziarnko jedno po drugim wiem, że to nie warsztat ale bałagan konstrukcyjny mi przeszkadza.Tylko mały plusik (a mogło być więcej).Pozdrawiam.

Może tak : w stopie szkło pogruchotanej kości jak w bajce płacę za miłość stąpaniem po ostrzach noży moje ciało rytmem zegara rymem oddechu modlitwą bólu w nadziei na taniec myślę chodzę czuję tylko o tym pojaśniała nieco brunatna miłość,może od nadziei naiwnej (zawsze jest naiwna).Pozdrawiam neothenio.

Mój poprzedni komentarz w wolnym tłumaczeniu : ??? : dziękuję za komentarz,pozdrawiam (oczywiście bardzo gorąco !). Acha, rozumiem. Ja tylko chciałem sobie zakreślić to co pan napisał, bo jak pan wpadnie na to, gdzie popełnił pan błąd, to wytnie. A szkoda będzie :) Szkoda będzie -mojego czasu ! Kropka.

??? : ........(!). na co pan krzyczy w nawiasie? Mój poprzedni komentarz w wolnym tłumaczeniu : ??? : dziękuję za komentarz,pozdrawiam (oczywiście bardzo gorąco !).

??? ??? : ........(!).

Pięknie "zwariowany" tekst,bez zastrzeżeń.Jimmy,jestem z ciebie dumny.Pozdrawiam.

Nostalgiczny uśmiech i...to w zasadzie wszystko na temat tekstu.Pozdrawiam.

Tekst kabaretowy,to też literatura ale niekoniecznie poezja.Przyciężkawy ten dowcip,festynowy.Dla amatorów.Pozdrawiam.

Tego typu forma musi bazować na anegdocie,błyskotliwym skrócie czy dwuznaczności.Tym razem, nie wyszło to dobrze.Pozdrawiam.

Jestem prostym człowiekiem,o małych wymaganiach...pozdrawiam druidowo. już nie wnikam, odnośnie tw. prostoty i wymagań, ale tu chodzi o moje /czytelnika/ wymagania....pozdrawiam U mnie w sklepie tylko chleb,sól i tanie wino.Przepraszam,nie mam niczego odpowiedniego dla pana.Pozdrawiam z szacunkiem.

trafne porównanie, zamknięte klamrą czasu, ale jakby mi czegoś brakowało, może za oczywisty, bez wymagań...pozdrawiam Jestem prostym człowiekiem,o małych wymaganiach...pozdrawiam druidowo.

Nareszcie jakieś godziwe wynagrodzenie za moją ciężką pracę...

Chyba powinnaś coś zrobić z dwoma ostatnimi wersami, "erotyczne stopy świata" nie brzmią erotycznie,wcale nie brzmią.To samo z : "płaczę lepką smołą" - temperatura tekstu,zamiast rosnąć,spada.Całość robi wrażenie.Plus.Pozdrawiam ciepło.