lubię latawce

mocno filozoficzny =) zbyt sophisticated jak dla mnie; chociaż motyw z podziwem i wstydem... no, no (ale ja i tak bym z tego zrobiła erotyk!) ;P andżela

pamiętam te wiersze z warsztatu; toż po kilku miesiącach odczytuję je zupełnie inaczej (może dlatego, że coraz bliżej zima, a śnieg nie chce padać). aha, religii nie znałam; świetna! pzdr. serdeczne, angie

Babo ;-) każda Twoja wizyta to już dla mnie radość (tym większa, że zawsze otrzymuję konstruktywne rady) dziękuję (za całokształt) angie :*

bardzo miło mi, sąsiedzie. zjem tylko obiad i wpadnę do Ciebie ;-) angie

Twój basniowy styl mi odpowiada:)...toszkę mi zgrzyta faktycznie,,rozmyslam kopertę'', ale to drobiazg.wiersz bardzo dobry:)pozdr. dzięki Bernadett :) ależ mnie rozpieszczasz, a ja nie wiem, czy nie przydałaby się rózga ;-) cmokam serdecznie :*

no nie wiem, czy to przeżyję, panie ;P zdrówko.

wszystko? a to jajo ;P dz, zdrówko :P

hehehe ileż to skojarzeń ;P /a ja chciałam na smutno! cóż, dzięki Stasiu :* L-cmok

zgoda ;P im więcej dumam, tym bardziej wszystko psuję ;P /jak mała mi :p dzięki, Rachel, za wpadnięcie ;P angie

cenna rada i pewnie kiedyś skorzystam, tyle, żeby peelka dorosła, i autor musi 'oberwać od życia' :P dzięki serdeczne :*

no, chyba jednak zrezygnuję; ale dziękuję pięknie za podtrzymywanie na duchu ;P angie

hehehe dzięki Elli, czy radosne? hm, cóż; co komu w duszy gra ;-) pozdrawiam serdecznie. angie

przemyślę; z kopertą i sensem się zgadzam, ale kinderniespodzianka musi być ;o) dzięki i pozdrawiam serdecznie.

dzięki Toby ;-) łamigłówka? jeśli nawet, to z zepsutym zamkiem ;o) dżołk, ale pozdrawiam serdecznie. angie =)

bardzo dobry. nie potrzeba już wyrywać kaktusów ze skroni ---> a to rewelacja.

zabiliśmy lwa, a teraz wracamy do wioski kursywą. jesteś dzielnym poetą z ołowianą troską, niepodzielną drogą do snu wśród wzburzonych włosów, rudym nic-nie-spaniem. mam apetyt na milczenie z tobą; zamek, co wyrasta z ciemnej nocy, z chmur i liści łopianu. jak kinderniespodzianka; tylko my - wiecznie za mali. * zabiliśmy lwa, wracamy do wioski, nikt na nas nie czeka prócz depeszy z zamku; rozmyślam kopertę, przełykam sens, blednę: król - koronę miał siwą (ja kursywą brudne ręce)

bardzo ładne, poza 'strachem, że jutro nie nadejdzie' - wywal Marto te dwa wersy, które wpuszczają Twój wiersz "w kanał" ;P pozdrawiam z plus(z)em. angie

obawiam się, że puenta mnie przerasta =) /co jednak nie ujmuje wierszowi uroku, Panie Boskie Kalosze =) strasznie podobają mi się kwestie solo =) baaa, liczyłam nawet na jakiś świąteczny dramat ^^ pozdrawiam zachwycona. angie

słodko ;-) podobamisię! angie

momentami sympatiko, właściwie nie podobają mi się "ino" dwa ostatnie wersy. ale to tylko takie moje "ja" :P serdeczności

nie podoba mi się tylko pierwsza strofa i te "na przykład" oraz "ponadto" (noo, chociaż "ponadto" bym usunęła) bardzo ciekawy, ultrafioletowy :) pozdrawiam serdecznie.

nieźle, ale galaktyka od rewelacji =) pozdrawiam.

ten wiersz jest świetny a druga strofa to już po prostu powala. super. powrót weny :D pozdrawiam serdecznie

jak to jest, że najprostszy język wyczynia takie metafory i cudowne wygibasy? że wesoła forma (rymy i te sprawy) zespala tyle smutnych znaczeń? niesamowite =) podziwiam i pozostaję pod wpływem =)) małych miasteczek, w których za blisko wszystko za blisko... pozdrawiam. angie

mmm karramba, Kochane Kalosze =) :*