StukPuk

wieczorem jak zwykle będę pić żeby kwaśnym oddechem owionąć sekundy noc nie niesie już snów jest za to marcowy chłód i zaszklone oczy i dygot mogłabym konspiracyjnym szeptem sączyć ci do ucha że kocham i nie byłoby to kłamstwem choć prawdą też nie a rano jak zwykle uświadomię sobie że znów spuchły mi palce

Hmmm... brzydka ta inwersja... Dałabym bez i byloby: dymią kominy w zapadającym zmierzchu miasto przemysłu Tu dodatkowo próba zachowania ukladu sylab...

Tylko po co ten rym?

Trzymam kartki pod poduszką, żeby móc spisać ciebie i twój głos nagle, gdzieś głęboko we mnie rozbrzmiały. I jeszcze ten szeptany dotyk warg, wpleciony we włosy, podczas gdy dawno już zaświtało. Śpiewały ptaki, choć przecież wcale nie było szczęśliwie, więc jakby - oksymoronicznie. To ciepło - nie moje. Nie skradłam go, a jedynie pożyczyłam z twojej łaski.

Zastanowie się, dzieki Iga

greckie przedstawienie dobiegło końca kilkanaście stuleci temu a ty nadal tkwisz w swoim kunsztownym kostiumie złote nici układają się w haftowanego lwa pamiątkę twojego męstwa a obok karmazynowo odznacza się kolejne zdobyte serce wysokie koturny dodają ci ponoć powagi możesz patrzeć z góry przez puste oczodoły teatralnej maski która uśmiecha się wyraźnie z delikatnym zażenowaniem publiczność jest zadowolona nikt nie widzi twoich łez ja też nie

Dziękuję wszytskim :) Pozdrawiam Iga

uleciałam z papierosowym dymem tak lekko wzniosło mnie pod chmury masz sine usta od pocalunków tak mówisz ale nie wierzę zabrała mi cie kobieta nikotyna pragnień bynajmniej nie moich bo każde z nich oddajesz z wydechem w atmosferę uleciałam osiadłam smołą na chmurze

w drżeniu rąk milczymy a dotyk ciepłych dłoni jest jak przedłużenie rzęs chcesz szeptać zakrywam ci usta swoją dłonią nie trzeba nam słów takich mów do mnie oddechem spuszczam oczy bo dziś jestem bardziej nieśmiała niż gdy mnie rozbierasz ślepy od pożądania nie będziemy się kochać w namiętnym uścisku w odważnej nagości z zamkniętymi oczami jedynie usta i niewinne jak kiedyś drżenie bo dziś udało ci się uwieść mnie jedynie pocałunkiem - - Tobie.

hmmm, dziękuję wszystkim... pomyśle nad warsztatem :) pozdrawiam I.

Potrząsnęło... To lubię !!

ładnie

raz poczułam się piękna raz tak spojrzałeś na mnie jak na motyla pytasz czemu motyl bo piękny raz jak spojrzysz na niego bo potem już nie urywasz mi codziennie kawałek skrzydła już nie umiem wzlatywać ponad ciebie w egoizmie swoim starłeś pył ze mnie i tak jestem już nawet nie motylem

Nie dramatyzuj :]

Jej... dziekuję =D

I jeszcze jedno, polecam Ci Grabko gorąco poczytać i posłuchać wspólczesnych psalmów, chociażby Kazika Staszewskiego "Psalm 151", czy Anny Marii Jopek "Psalm".

Nic nie zrozumiałaś, to tekst do śpiewania, a co do rymów policz jeszcze raz i tylko nie pomyl zwrotki z refrenem. No i jeszcze jedno, nie mam nic do ludzi pochodzących z częstochowszczyzny, ale gdybym miała postrzegać ich według Twoich reguł, oj, to o ludziach z Łodzi mogłabym pisać całe litanie. Przy Tobie we mnie rodzi się muzyka a bo cała Twoja dobroć mnie przenika a Przy Tobie chwile złe, na lepsze zmieniać chcę b Niczego nie chcę robić do przesady c nie przerażają żadne mnie układy c Przy Tobie chwile złe, na lepsze zmieniać chcę b bo wiem, że kochasz mnie. ? doprawdy, cóz za konsekwencja układu rymów, mmmmm, cudo :/ Nie chodzi o ludzi z Częstochowy, droga Grabko, tylko o częstochowskie, tandetne rymy. kicz, kicz, jeszcze raz kicz!! Powtarzam, rymowć trzeba UMIEĆ... a zrymować dzień - cień, chcę - chcę [łooooboooszee, cóż za wyszukane rymy... jestem pod wrazeniem :/], czy nocy - mocy to dwuletnie dziecko umie... Nie umiesz - nie rymuj, bo robisz z siebie posmiewisko... więc proszę, daruj sobie, to nie ja ciebie nie zrozumiałam, tylko z całym szacunkiem Ty mnie. Pozdrawiam Iga

bardzo trafna miniatura

Od razu przypomina mi sie pewniem prześmiewczy utwór, który niestety jak najbardziej pasuje równiez tu. Nie zacytuję, bo nie mam pozwolenia autora, ale przesmiewał duzo lepszy wiersz niz to... Możnaby się postarać i zrobić go chociaz bardziej lirycznym... Pozdrawiam Iga

Wszak pisany wlasnie w gorach:)

Igo, nie Izo :] Ale nie gniewam się, rozbawiło mnie to :D

Dziękuję, cieszę się, że dostrzega Pan sens powtórzeń. Pozdrawiam. Hieh, winnam się obrazić, że Pan, ale to ewidentnie moja wina. Nie podpisalam się :P Po pierwsze, nie pan a pani, a po drugie w żadnym wypadku nie pani, tylko Iga... Za mloda jestem, żeby zwracać się do mnie per Pani :) pozdrawiam ciepło Iga

sama nie wiem, czy jest smutny, czy radosny... troszke za dużo enterów

zmieniłabym wersyfikacje, za malo enetrów sprawia, ze wersy są za długie i nagłe zejscie na krótsze wybiło mnie lekko z rytmu

Ło matko... na jedynce leci taka amerykanska telenowela, 'moda na sukces'. To było pierwsze skojarzenie. Drugie to 'czerwole korale' brathanków... kiepsko raczej, jesli o skojarzenia chodzi, ale ogolnie taki tyci plusik, plusiczek.