teresa943

Jestem za, "dlaczego by nie"? Żyć wtedy łatwiej i piękniej. Serdecznie pozdrawiam -teresa

Święta prawda. Znam szkołę od "podszewki". Problem dzisiejszej jest palący i budzi obawy. Serdecznie pozdrawiam -teresa

Skoro wszyscy wybrali pierwszy, nie mam nic przeciw temu, bo mnie podobają się oba, jednak mógłbyś pointę zmienić; przecież można wyrazić to samo zupełnie inaczej. A tak nawiasem mówiąc to "słowo" w języku włoskim znaczy "zakręt", więc nie wiem dlaczego tak często się je wstawia w zdania, które nie mają z tym nic wspólnego? Poza tym "kurwa" to w potocznym języku oklepany zwrot chyba bardziej niż "szczęście". To tak szczerze, co myślę. Wiersze są ok. Życzę podjęcia dobrej decyzji. Powodzenia. Serdecznie pozdrawiam -teresa

Dziękuję. Odwzajemniam pozdrowienie -teresa

Bardzo przypadł mi ten wiersz, można w nim się dopatrzyć głębokiej treści... wymowne porównania i to pytanie "kim jestem?", "kim jesteś?" Podoba się. Serdecznie pozdrawiam -teresa

Z całego serca dziekuję. Serdecznie pozdrawiam -teresa

Wszystkie uwagi i spostrzeżenia wzięłam sobie do serca i bardzo dziękuję za tak obszerny komentarz - prawdę mówiąc jeszcze takiego nie miałam. Jeśli chodzi o treść, to sory, ale zupełnie nie zrozumiałaś, przyjęłaś dosłownie i myślę, że to dobrze...nadal przesłanie ukryte. Powiem tylko tyle, bo bo nie chcę cię drażnić, choćby niechcący. Jeszcze raz dziękuję. Serdecznie pozdrawiam -teresa

Ciągle nas coś zadziwia... Pozdrawiam świątecznie -teresa

łał, fajne to - bArdzo zmysłowe, pozdrawiam_kasiaballou :) dzięki, Kasiu i pozdrawiam wielkanocnie -teresa

Aha, stąd przesyt jaj... Dowcipnie. Świątecznie (bez jaj) pozdrawiam. -teresa

uzależnienie jeszcze bardziej niebezpieczne... pozdrawiam -teresa

Eee, zaraz żyletce...to czasem niebezpieczne narzędzie. Gdyby, ale pewnie nie, więc nie zawyjesz? Tak mnie nurtuje, czy z przerażenia to wycie, czy...??? Dziękuję. Serdecznie pozdrawiam -teresa żyletka to nie tylko narzęcie, a wycie - powiedzmy z zacięcia Hmm...teraz rozumiem i już o nic nie pytam. Pozdrawiam. -teresa

Tu cię znalazłam... Czy trzeba zasłużyć? Czy wystarczy dbać, nie zaniechać. Czy Bóg taką Nią, nagradza? Ona jest dana darmo, po prostu z miłości. Wystarczy Ją chcieć przyjąć. Bardzo głębokie rozważania. Mam sporo takich...na razie w szufladzie. Pisz duszą, formę kształtuj i nie zrażaj się postami; każdy odbiera inaczej... Pozdrawiam i życzę Wesołych Świąt. -teresa

Zbyszku, ja tak samo: myślę i rozumiem. Dziękuję za czytanie i komentarz. Odwzajemniam pozdrowienie: Alleluja! -teresa

No właśnie, to może być nawet o takiej cichej żyletce. Gdyby autorka tak sprawnie żonglowała emocjami, jak bohaterem i podmiotem lirycznym byłbym zawył:) Pozdrawiam. Eee, zaraz żyletce...to czasem niebezpieczne narzędzie. Gdyby, ale pewnie nie, więc nie zawyjesz? Tak mnie nurtuje, czy z przerażenia to wycie, czy...??? Dziękuję. Serdecznie pozdrawiam -teresa

przekraczanie pewnych granic bywa ryzykowne serdecznie pozdrawiam teresa

nadzieja wiąże się z nią, jak najbardziej dzięki i cieszę się, że przypadł serdecznie pozdrawiam -teresa

Nooo, może być i tak... dziękuję i serdecznie pozdrawiam -teresa

jasne spojrzenie dobroć serca jak słońce południowe słów paru otucha pomoc w samą porę światło rozjaśnia skrawek nieba samotny promyk zajrzał i pozostał nad stołem świetlisty krąg cieszy

pociąga i lęk budzi nieporadna broni się i zaraz potem omdlewa wreszcie ulega w ramionach głodna nieznanej pieszczoty bo pierwszej

Dodałam poprawioną wersję. -teresa

Judyt, dziękuję zgrabnie pomajstrowałaś, ale wyszedł twój styl... cieplutko pozdrawiam -teresa muszę Cię zmarwić: nie mam stylu(; a to przemajstruj po swojemu pozdra. ciepła Wiesz, nawet mi się podoba. Dzięki Judytko. Pomajstruję. Też cieplutko i wiosennie -teresa

Odwagi. Najlepiej tak jak sam czujesz. Pozdrawiam serdecznie -teresa

cicha nieśmiała wciąż się wahała wejść czy zostać za drzwiami wstrzymałam oddech weszła bez powitań zbędnych słów i gestów stara przyjaciółka wierna i dyskretna została w moich oczach samotne kąty pokochałam milczałyśmy obie a ona rozlała się pokojem spod powiek potoczyły się łzy na policzkach wyschły rozradowała się dusza i odtąd rozumiemy się jak nikt – ona i ja dojrzewam duchowo uczę się żyć na nowo bez lęku w ciszy nadzieja poza horyzont patrzy i serce słyszy

Przyrzekam. Nie pisnę ani słówkiem, a wiersz mi się podoba. Pozdrawiam -teresa