jan_komułzykant

@Bronisław_Muszyński w gęstym listowiu i ptak ciernistych krzewów wykluwa się w mig

@stanisław_prawecki no niestety, jak już mówiłem 'tym" odgrywa tu ważną rolę, ponieważ określa "tych", którzy nie kumaci, nie jarzą nic poza skalą. Ich skalą. "tym" jest podwójne znaczeniowo i w "tym" cały myk. :) - "tym" nutą z gruntu gra fałszywą

Ken a Iwona beja zna? Nocami.

Ma woła bej do prób. Opłaca mopami to.

W czym ci pomóż, musi nadal nie rozumi [img]http://emoty.blox.pl/resource/th_to_clue.gif[/img] Rożnica polega na tym, że u mnie "nutą gra fałszywą", a u Ciebie "nuta (jest) grą fałszywą" i w tym sęk, bo on grał dobrze (nie fałszywie - znaczy), tylko skalę miał trochę większą, niż ci, którzy w żaden sposób jej ogarnąć nie byli w stanie, albowiem: - słuszna skala była dla nich jedyną słuszną. PS Co by sprawiedliwości było zadość. Twoje zdanie - z gruntu - jest poprawne, jednak biorąc pod uwagę kontekst związany ze skalą, to nuty są jej odzwierciedleniem, nie gra. Grę określają nuty.

@Waldemar_Talar_Talar jak na bajkę, to dla mnie tyle daruj to strzyżenie :) gdzieś w zakamarkach strychu śpi zapomniane marzenie którego drogi strzeże szara pajęcza sieć upływający czas smutną melodię gra budując podczas pełni tajemny domek z kart mieszkają tam w nadziei dama król walet as czy kiedyś ktoś to zmieni wypełni marzeń czas

coś mi tu nie gra ;P{bardziej... ...bardziej z czym... ;b tym nutą z gruntu gra fałszywą faktycznie pomyka była... w brzdącach (zapomniałem wykasować po "brzmiący") [img]http://emoty.blox.pl/resource/emotka_3216.gif[/img] ale na pewno nie w nucie - z gruntu fałszywej. Zagwozdka tkwi w zmianie czasu i znaczenia w [img]http://emoty.blox.pl/resource/wysmiewa.gif[/img] "tym". S.Tym też czasem jest przewrotny.

@Marlett puchatkowo-przewrotnie, czyli całkiem odwrotnie ;) dzięki.

Że taki sikał. Kapało ci? Kwakał i kopał. A PO? Kiła, kawki. Co łapa - kłaki. Sika też?

I ma kardana wał, bo obława nad rakami.

Ale harem Gotki ma kardana, wał - Selina pan i Lesław. A nad rakami kto gmera, Hela?

Ado, ci w okno da i kardana wał. Soda Radosława na draki. A Donkowi co da?

E, Igor da im Atole! Biba zimą, Jara narają mi... Za bibelotami? A drogie?

Im Atole? I cyrk. Opisano nas. I pokrycie lotami?

Ot, da nielota Madryt. A satyr? Okop PO koryta, satyr da matole i nadto.

Ken, a jeżeli to kot? To kot ileż? E, Janek...

A kto koło kotka?

Matole, cyrk i mimikry cel o, tam.

Ilu mąci w lato, kota lwicą muli?

Ilu mąci, no? Łka, a kłonicą muli.

każdy inaczej przeżył inaczej każdy pamięta pamięć gdy zimny leży i piękna jest i od święta :/

@Waldemar_Talar_Talar szkoda, ale pomarzyć można :)

@anna_barbara__czuraj-struzik ale niepopularne ;) thx, pozdrawiam.

wiadomo o co chodzi, wiersz ma niby zrozumiały przekaz, ale moim zdaniem warto byłoby co nieco poprawić np. - z kamieniem co, z liną co. Już samo "co" troszkę razi, tym bardziej użyte jedno pod drugim. druga sprawa, to niespójność stylistyczna, która wymyka się spod kontroli, mimo niewątpliwie dobrych intencji Autorki: do głębokiej wody wrzuć z kamieniem co gniótł z liną co na gałęzi zawisła by gałąź zakwitła na bliźnie kamienia trawa wyrosła Wszystko niby ok, tylko nie ma "zamknięcia" określającego "co" wrzucić - "z kamieniem", i "z liną". Gdyby było tak, do głębokiej wody wrzuć kamień który gniótł z liną co na gałęzi zawisła by gałąź zakwitła na bliźnie kamienia trawa wyrosła ... to sprawa się wyjaśnia.

im bardziej w cymbał brzdące walił tym bardziej jakby go nie było z czym się nie zmieścił w słusznej skali tym nutą z gruntu gra fałszywą