Lady_Supay

Ortograficznie błędne przemyślenia. Zostaw je w szufladzie, albo lepiej w głowie. zgadzam się z 1 wersem.

Hm, zgadzam się z Yasiem, również w kwestii nieboskłonu i jeszcze wyrzuciłabym "a" i "tak" z wersu "tak daleko mu do ciepła", no i zrezygnowałabym z myślników. :) Pozdrawiam serdecznie.

joaxii, uwielbiam, gdy zabierasz głos. Naprawdę lubię Cię czytać. Pozdrawiam serdecznie.

Hm, Lady Zupa... kreatywne.

Ciekawy pomysł, bardzo słabe wykonanie. sztuczna tęcza, zgięty (???) paznokieć, gałąź ręki, męczące gumowe głowy nabite w butelkę, szelmowskie wargi wysadzane zepsutymi złotymi zębami - to tylko kilka wyrwanych chwastów. Grządki trzeba pielić i dbać o ogród, wtedy zakwitną kwiaty. Pozdrawiam

Miło mi, Espenko. :) Pozdrawiam ciepło

Fotostyczna dorosłość ;) Dobrze wypełniona. Pozdrawiam serdecznie

Uśmiałam się ;))))) Dobre!

Kiedyś napisałam wiersz "trudno jest być banałem". Temat mi bliski i w dobrej oprawie. :) Pozdrawiam serdecznie.

Ogólnie rzecz ujmując - podoba mi się, jednak nie pasuje mi ostatni wers. Już tłumaczę dlaczego: skoro uważasz na siebie, "skoczę" brzmi trochę jak szantaż emocjonalny-to po pierwsze; "dalej" sugeruje, że gdzieś już skoczyłaś, a przecież uważasz na siebie-to po drugie; "skoczę dalej"-czyli gdzie? z wieżowca na wieżowiec? a może w dół? zatem "skoczę dalej" jest niekonsekwentym wynikiem. Ale to tylko tak wg mnie ;) Pozdrawiam

Jak obiecałam-wracam, ale nadal nie potrafię powiedzieć "co mnie gryzie". Może przytłacza mnie jakiś ciężar, który bije z wiersza? Nie wiem...ale podoba się i to najważniejsze! Pozdrawiam ciepło

znów pędzisz w stronę światła na odrobinie kurzu kreślisz miękkie kształty a gdyby odwrotnie kurz co łagodzi krawędzie sam się do nieba unosi co zbyt prędko się staje jeszcze szybciej płonie teraz lecisz w ciemnościach jak gwiazda która gwiazdą nie jest i zamieniasz się w pył nie bój się noc to tylko przestrzeń bez słońca

Stasiu, w warsztacie mi się podobał, ale tu jeszcze bardziej. Pozdrawiam ciepło

Końcówka zabójcza (świetna) i jedno pytanie - czy ta kropka jest niezbędna? jeżeli tak, to może ją w kolejny wers? ;)

Przeczytałam kilka razy i już wiem, że mi się podoba. Jeszcze nie wiem, co, ale coś mi demontuje odbiór. Muszę przetrawić. ;) Jeszcze tu wrócę. Pozdrawiam

Dziękuję za komentarze. Zlikwidowałam zbędny wers. pierniku, nie wiesz jak można obudzić piersiątka? Najlepiej sprawdź organoleptycznie. Pozdrawiam

rozbierzesz mnie do rosołu zapiejesz smakuję wybornie jak pasztet zajęczy dasz mi banana dostanę małpiego rozumu

jak mogę przekroczyć ludzkie pojęcie skoro w twojej głowie nawet się nie mieszczę?

znów stoję spłaszczona przy domofonie pełnym guzików sterczących jak piersiątka panien na wydaniu które aż się proszą by je obudzić palcem w tej właśnie chwili zagraconej wątpliwościami i postanowieniem poddaję rewizji stan mojego ducha co szczególnie przy tobie udaje ostatnio chodzę z uczuciem pustego jelita jak dętka bez powietrza po kawałku demontując tożsamość nagle czyjeś oblicze wyskoczyło z okna niczym zdziwiona kukułka ze starego zegara nadeszła pora odpowiedni czas by wykrzyczeć a ku ku

W warsztacie pomagają doszlifować, poprawić wiersz - doprowadzić go do stanu "używalności". Pozdrawiam P.S. Tam jest miejsce na poprawki, tu na czytanie.

Oddaję głos na: Samo zło - Brak alternatywy cudownie rozjaśnia umysł oraz vacker flickan - Jestem jakiś taki enerdowski.

Fakt, przejmujący tekst. Obrazowy i realny do bólu.

ani lekkie, ani zwiewne. Po co piszesz? Lepiej popatrz w tiwi, wtedy nie trzeba myśleć.

Nihil novi i bez wyrazu. Okropne inwersje. Pozdrawiam.

kraciaste łaty cerują wiatr na drzewie - brzmi mi jakoś nielogicznie, pomiędzy dwoma twarzami - dwiema, to samo ze stopami, i trochę przegadany. Poza tym, może być niezły kawałek. Pozdrawiam.