Piotr Sanocki

;) Jakoś nie wydaje mi się ;) Ale cóż... wyparcie się swoich błędów prowadzi (jakby nie było) do nieomylności. Poza tym, ładne zakończenie. Pozdrawiam serdecznie

Witam Meo-siu :) Dawno Cię nie czytałem... Ale skorzystam z prawa pierwszego komentarza i pochwalę za formę i styl. Potem ponarzekam na zakończenie - że brak ciekawej pointy ;) Trochę za szybko skończyłaś moim skromnym zdaniem... Pozdrawiam serdecznie

Czy ten wiersz napisał któryś z forumowiczów?

Ehhh.. nie podoba mi się wstęp: "gdy w oczy gryzie dym" Proponuję małe zmiany: "Uparcie w oczy gryzie dym a świerszcz za piecem skrzypkuje przeczekanie mróz odśnieża z szyb dostęp do ludzkich serc wtedy ciepło się chowa w pożółkłym uśmiechu" A wiersz rzeczywiście bardzo klimatyczny. Ładna miniaturka... :) Pozdrawiam serdecznie

Gratulacje! Nie jest wcale najgorszy. Jeśli to Cię pocieszy ;) Życzę weny.

Słuchałeś kiedyś "Poczekalnię" Kaczmarskiego? Jakoś tak z tym "drżeniem rąk" mi się skojarzyło... Utwór raczej nie przyciąga. Z treści nie wyczytałem nic. Nawet ciężko mi jest cokolwiek podejrzewać. Pozdrawiam serdecznie

Doczytałem do czwartego wersu! hahaha! Kto mnie pobije? Są śmiałkowie? Wiersz zostaw (schowaj, wstaw co innego, zapomnij). Zostaw turpizm. Postaraj się narazie nie mieszać rymów z takimi obrazami. Naprawdę ;) Pozdrawiam serdecznie

Dobrze kominuje. Pomyśl o tym. Pozdrawiam serdecznie

Tak miłe słowa płyną zazwyczaj od przyjaciół, poproszę więc o mówienie po prostu Leszek. Tym cenniejsze te słowa, że jak ten Don Kichot walczę o należne miejsce poezji rymowanej, na której wyrosłem. Doskonaląc rymy i rytm staram się zaciekawić rymowanymi wierszami, ubranych w białe kolory. Co do starej szkoły, to już wielokrotnie słyszałem, że urodziłem się o wiele za późno, ale wiesz co, chyba mi z tymi archaizmami jest dobrze. Ten komplement o starej szkole speszył mnie troszkę, bo pisząc od niedawna chyba nie zasługuję na aż tak miłe słowa. Dziękuję i pozdrawaim Leszek Podoba mi się Twoje stanowisko. Co do wiersza - no cóż... nie mogłem przegapić tego utworu. Rymy są rzeczywiście bardzo zgrabne. W pierwszej zwrotce mam wrażenie, że zachwiałeś rytm - chodzi o ostatni wers. Treśc wiersza... podobnie jak Pana Quimeen-a mnie także nie przekonuje :/ Pozdrawiam serdecznie

Ha! W takim razie dobrze odczytałem... ;) Pozdrawiam serdecznie

Przeczytałem jeszcze raz i przyszedł mi do głowy nowy pomysł: "złotem zrodzonym z duszy ramienia z nad ciemnej ulicy" Wiem jakie ma znaczenie oryginalna wersja. Ta wcale nie odbiega od treści... Może coś wykombinujesz... Pozdrawiam serdecznie

Lepiej mu będzie w P. Pozdrawiam serdecznie Przeniesiono.

Ale u Ciebie lirycznie. Podoba mi się język jakim się posługujesz. I te profesjonalnie wykonane tłumaczenia... Wykonanie pierwsza klasa! Gratuluję ;) Pozdrawiam serdecznie

Coś Pani zaznaczę: " Znowu do [u]mnie[/u] przylazłaś - - tak bardzo niechciana Zostaw [u]mnie[/u],proszę w spokoju! Nie próbuj [u]mnie[/u] znowu dotykać! Twoja rażąca brzydota przyprawia [u]mnie[/u] o mdłości Nie duś [u]mnie[/u] już do cholery uściskiem swych twardych ramion Bo nienawidzę smrodu gnijących,mokrych kości" Tyle powtórzeń? Bez przesady... Poza tym za dużo tutaj nakazów: zostaw, nie próbuj, nie duś. Innymi słowy za dużo czynności Pani opisuje... Pozdrawiam serdecznie

Pomysł jest, gorzej z wykonaniem. Trochę za dosłownie. Wstęp jest najgorszy: "Można by tak usystematyzować przechodniów (przecież człowiek pochodzi od Małpy)" - jest tutaj liryzm? Ja go się dopatrzyć nie mogę :/ Pozdrawiam serdecznie

dziekuje za opinie, teraz cala rytmike szlag trafił;) wyszło 13 sylab w ostatnim wersie:/ Wiem, że trafił, ale taka gramatyka naszego języka ;)

Na początku razi rym: "a mieszkaniem na piętrze powietrze" - niepotrzebny moim zdaniem. Potem zamieniłbym "apokalipsę" w pierwszym wersie. To wysoki wymiar, wg mnie niepotrzebnie inicjuje proces powstawania patosu. Reszta jest nawet miła dla oka. Ładnie się czyta. Nie pomijasz obrazów - to dobrze. Popracowałbym jeszcze nad zakończeniem. Mam nawet propozycję: "dzięki o wewnętrzną część zmysłów korona była epifanią sława zalewa grób złotem zrodzonym z duszy chłopca w ciemnej kamienicy" Pozdrawiam serdecznie

Popraw błąd w ostatnim wersie: "Z kukułczego gniazda ze śmiechem rodzicielskim" Właściwie jedyne co mogę poradzić, to lekturę znanych pisarzy. W tym wierszu nie da się wiele wyczytać, ani wiele poprawić. Prozaiczne zakończenia raczej nie poruszają (mnie). Pozdrawiam serdecznie

Tadeuszu ? Taka skromność? Żeby mnie to było ostatni raz! ;) Gratuluję! Pozdrawiam serdecznie

Bez urazy dla autora, ale to fakt. Takie tempo w tym utworze, że można tak rzeczywiście przeczytać. Ale żeby Pan nie mówił, że się naśmiewam, to powiem szczerze i poważnie, że utwór jest bardzo słaby. Tak słaby, że powinien znaleźć się wpierw w Warsztacie i tam porządnie "wyremontowany". Po pierwsze: rymy. Nie sprawiają wrażenia naciąganych, ale są tak proste, że w radiowych piosenkach można lepsze odnaleźć. Po pierwsze więc: rymy! Patos - po drugie. Nie "-ają" - tworzysz tym patos. Świat się ma zawalić, bo tobie myśli się mącą? Ćwicz i czytaj wiersze znanych. Polecam Czesława Miłosza, lub jeśli lubisz K.K.Baczyńskiego. Pozdrawiam serdecznie PS. Narazie lepiej mu będzie w dziale P.

Trochę za dosłownie. Postaraj się też powyrzucać kilka zbędnych słów, bo utwór jest trochę przegadany. Pozdrawiam serdecznie

Tylko zakończenie jakieś takie... :/ Sam nie wiem, może niepotrzebnie wtrącasz w wątek osobę drugą? Nie mogę jeszcze przełknąć dopełnienia: "wieczorach jesiennych" - może lepiej zmienić szyk: "rozpisał mi dreszczem groźbę na plecach o niespokojnych jesiennych wieczorach zasypanych cynamonem"? Chyba, że autor(-rka) widzi w tym jakieś znaczenie. Dla mnie to estetycznie poprostu wygląda. Podoba mi się klimat, a w szczególności pierwsza strofa. Pozdrawiam serdecznie

Krótkie, zwięzłe i... dobre! Podoba się. Pozdrawiam serdecznie

Gratuluję! Szkoda, że tak daleko od Wracławia mieszkam :( Pozdrawiam serdecznie

Cieszę się. Pozdrawiam serdecznie