vacker_flickan

nędza — i to w obydwu językach, a szkoda, bo angielski dużo wdzięczniejszy do poezji

przede wszystkim brakuje płynności, źle się czyta, mam awersję do kursywy, dostaję na jej widok gęsiej skórki brak łączności pomiędzy strofami, właściwie dużo lepiej by było jeszcze bardziej zminiaturować, pozbyć się fragmentów kurwsywą i dwie zwrotki połączyć w jedną, zostawić osobno wers finałowy chociaż i to nie stworzy wartości ani ekspresyjnej ani impresyjnej pozdr

a ja jeszcze dopiszę, że poczytałem więcej i więcej teraz rozumiem;)

ciekawe trochę naćkane tego wszystkiego, co prywatnie mi nie odpowiada chętnie bym poczytał więcej, aby, że tak się wyrażę, złapać lepszy ogląd pozdr

kilka rad: 1) nie używaj wytartych sformułowań takich jak „jak bumerang” 2) unikaj wstawiania pytań do tekstu 3) peel najpierw jest jeden, a potem magicznie wyraża się w liczbie mnogiej — to niezbyt szczęśliwy zabieg, kto to są ci „my’ którzy nie potrafią zapomnieć? 4) nie powtarzaj wciąż tego samego (oczy) 5) nie korzystaj z zabiegów nadętych („te oczy”) 6) staraj się, aby w tekście były tylko te słowa, które są niezbędne pozdr

hahaha

a najlepsze jest to, że w tekście czai się diabełek, który błyska w oku autora:D

„wsadzić palec w oko losu” — tak byłoby prawidłowo byłoby lepsze, gdyby nie aż tak dosadnie, frustracja miesza się z rubasznością w tym tekście, to nie jest dobra mieszanina;) pozdr

ja się zgadzam z jasiem

tak, olać to — mamy demokrację i każdy może sobie napisać, co chce, każdy może użyć dowolnego pojęcia, jak chce; olać to, bo skoro nie jestem profesjonalistą, to zwolniony jestem z obowiązku formułowania precyzyjnych komunikatów i trzymania się w miarę wspólnych kanonów znaczeniowych, zwolniony jestem też z obowiązku dyskutowania z kimkolwiek i wymiany poglądów, zostawiam sobie przyjemność relacji, w której mówię słowa piękne i puste, tutaj łatwo o wzajemność olać to, bo przeca wolni jesteśmy, do niczego niezobowiązani itd itp nie jesteśmy profesjonalistami językoznawcami, semantykami, semiotykami, więc zwolnieni jesteśmy z obowiązku rozumienia tego, co mówimy amen

miśku, teraz z tym „szczą” żeś przyłożył — „szczają” co do konkurencyjnej wersji — „nie bój się” brzmi tandetnie, sorry upadłe — czy to słowo wg niektórych musi zniknąć ze słownika poety? chyba widać z tekstu, że upadłe mają być rumowiska, które nie mogą być jednocześnie rumowiskami i kojarzyć się z aniołem bez „alkowy alkoholu” nie wiadomo w tekście dlaczego ten ktoś jest półprzytomny, nie wiadomo też dlaczego taki jest, krótko mówiąc „z dupy” cały wers, nie wiadomo dlaczego z nożem, rozumiem użycie „że”, celowy skrót myślowy? zamiana na „gdy” zmienia sens ja proponuję wszystkim „poprawiaczom” cudzych wierszy, aby jako trening porobili trochę gramatycznych transformacji, takich jak np na testach do FCE się robi, czy coś, bo jeszcze jest coś takiego jak sens, który zmianami się wypacza, a kwestie estetyczne nie dają prawa do tworzenia przeróbek czyichś utworów, w ogóle to jakaś dziwna mania na tym forum, urągająca prawom autorskim

Oskarku drogi, jakością jest autorka:D

tragedia

najlepsze to „najgłębiej” też bym chciał:p

byłem, przeczytałem nie zapomnę? nie, nigdy tego nie zapomnę

miło mieć coś do podziwiania, owszem, lecz podziwianie czegokolwiek na tym forum wiąże się chyba z jakimś ubóstwem doznań:/ ale się dostało Oskarowi — całe mnóstwo obrażonych się odezwało, jak mówi przysłowie, uderz w stół a nożyce się odezwą, narysuj koło a zjawi się Kołodko a prawda jest taka, że argument w stylu „to jest mądre” jest żadnym argumentem, taka opinia jest podobna tym szablonowym, które obserwuje się tutaj nagminnie — parę słów, które nie niosą treści niejednokrotnie odnoszę wrażenie, że taki koment nie jest opinią, ale nieudaną próbą sformułowania komplementu; dlaczego nieudaną? bo komplement mało wyszukany wątek był moim zdaniem nieco prowokacyjny, z podtekstem: „czy niektórzy komentatorzy na tym forum rozumieją to, co piszą i czy myślą”; bez względu na odpowiedź, autor wątku spotyka się z atakiem, bo śmiał poddać w wątpliwość a tak pięknie niedawno pisano gdzieś poniżej o doskonaleniu się itd:) a co do słowników — przy pojęciach, które opierają się na abstrakcji, można oczywiście przyjąć i opanować definicję słownikową, która daje mniej więcej jakiś zarys znaczenia; ale — z definicjami bywa tak, że łatwo je wykuć, ale do prawidłowego zastosowania potrzebne jest zrozumienie;) w dyskusji lepiej nie korzystać z pojęć, które mogą nieść znaczenia subiektywne

ludzie, człowiek zadał pytanie!!!!! ile padło tutaj istotnych odpowiedzi?

głębia — to słowo klucz, które mnie kojarzy się z sytuacją, w której ktoś nie poprzestaje na tym, co dane, powiedziane, ale próbuje na własną rękę szukać wniosków, kierując się oczywiście inteligencją mądrość to moim zdaniem twórcze wykorzystywanie inteligencji w postrzeganiu świata można być inteligentnym, ale z tego nie korzystać — to jest moja odpowiedź, Oskarze

jaka autorka, taki wierszyk — uroczy:D

tylko proszę cię, nie opisuj potem tego jesiennego lasu:D rada jasia jest całkiem niezła, tyle że nie zawsze działa; inny sposób: zamiast do pisania usiąść do czytania poezji (różnej, z różnych epok), czytać aż zbierze ci się na wymioty, przez jakiś czas będziesz miała spokój z „natchnieniem”, trochę przerwy, coś się w mózgu przetrawi i może księżyc się odpieprzy:D

znowu magię uskuteczniasz?:/

tak na tym forum wiersze z konceptem nie są mile widziane aczkolwiek do realizacji mam kilka zastrzeżeń, to przeładowanie nie służy czytaniu (to zarzut! chociaż mogę przyjąć w swej dobrej woli, że przeładowanie było zamierzone); rozjechał mi się ten wiersz, bo z jednej strony miałem manipulację stricte składniową, odniesienia metajęzykowe i do użycia języka, z drugiej pseudofilozoficzne dywagacje:D a zresztą, tytuł tłumaczy wszystko:P mogę nie być zwolennikiem tego wiersza, ale na pewno nie nadaje się on do jeżdzenia po nim autor(ka) pomyślał(a) — to doceniam pozdr

może nie tyle brak błyskotliwości, bo mnie ona nie jest do szczęścia potrzebna — brak mięcha, momentami tylko w tym wierszu ono się pojawia cały czas zastanawiam się nad zagadnieniem, co czyni wiersz, popularnie mówiąc, „dobrym” i jestem na etapie wniosku, że chodzi o „jeżdżenie” po emocjach czytelnika, niegdyś lubowałem się w grach słownych, jednak to za mało krótko mówiąc od niektórych autorów zaczyna się w pewnym momencie wymagać więcej niż tylko poprawności i sprawności pozdr

do tego trzeba dołożyć problemy z tłumaczeniem z japońskiego — znaki, czytania znaków, złożenia, tworzą w poezji japońskiej taką ilość skojarzeń, że trudno to przełożyć w tak skondensowanej formie na język indoeuropejski pomijając typowo japońską symbolikę, no ale zakładam, że tłumacz ją zna częstokroć również zdarza się, że tłumaczy się utwory autorów japońskich z przekładów angielskich, co wiąże się z całkowitym wypaczeniem sensu i koncepcji utworu (większość tłumaczeń to tłumaczenia amerykańskie, a Amerykanie mają tendencję do maksymalnego upraszczania) pozdr ps. można napisać maila z zapytaniem do jakiegoś autorytetu, zwykle odpowiadają, wiem, że w warszawie tą tematyką zajmowała się dr Umeda

Wina leży po stronie społeczeństwa — dało się nabrać na to, że przez dwa lata obie partie deklarowały wspólną koalicję i rządzenie, chociaż rozbieżności programowe są gigantyczne. Skandynawowie mają odchyły lewicowe, to prawda, ale PiS to jest taka dziwaczna hybryda, która łączy postulaty państwa opiekuńczego z nacjonalistyczną retoryką, co więcej w takiej Norwegii na przykład, tendencje nacjonalistyczne w społeczeństwie są dość silne, lecz nie ma to nic wspólnego z ksenofobią. Co do idiotyzmu społeczeństwa, to ja mawiam takie rzeczy tylko w wielkiej złości, co mi się rzadko zdarza i zawsze podziwiałem dobre samopoczucie tych ludzi, którzy pogardliwie wyrażali się o innych. W porywie temperamentu młody człowiek ma prawo prezentować skrajną postawę, bo jest młody; gorzej jeśli prezentuje ją stale, wtedy to jest niebezpieczne. Co do rządu — śmiesznym jest zrzucanie odpowiedzialności za sytuację na ugrupowanie, które wyborów nie wygrało; to zwycięzca ma za zadanie przedstawić jakiś program i tak kierować działaniami, aby do niego przekonać inne stronnictwa. Jeśli Kaczyński dogadał się z Lepperem — dobrze, taka jest demokracja, lecz nie można mieć pretensji do innych ugrupowań, że im się to nie podoba. PiS pokazywał palcem: ten się podoba, ten nie. Platforma nie chciała pójść na taki układ, ja im się nie dziwię i nie potępiam. Po prostu okazało się, że te partie dzieli zbyt wiele. Trudno. Panie KoP (zaiste, nick do pana niezbyt pasuje), ja ekspertem od moralności nie jestem i nigdy się na takiego nie kreowałem. Jedną z różnic między nami jest to, że pan zdaje się być przekonanym o swojej racji. Ja nie potrafię mieć takiej pewności w kwestiach nieostrych, takich jak np osądzanie zjawiska homoseksualizmu. Stwierdzam, że istnienie tego zjawiska nie przeszkadza mi w funkcjonowaniu i to mi wystarczy. Pewnie uważa pan społeczeństwa skandynawskie za zwyrodniałe; lecz tam pomimo liberalnych sankcji karnych przestępczość jest znikoma. Nauka dawno stwierdziła, że nie wysokość kary odstrasza, lecz jej nieuchronność. Kara śmierci to środek nieodwracalny, a człowiek jest omylny. Niech pan sobie dopisze resztę. Jak tak czytam pańskie wypowiedzi, panie KoP, to zastanawiam się, czy przypadkiem nie znajduje się pan w większości. :)