bazyl_prost

poezja to duch wolny a te gorsety lady Marion i tak ma talie

moje ostatnie słowa trzeba obliczyć rezystancję ziemniaczkowa

krótki związek na wieczność moje ostatnie słowa trzeba obliczyć rezystancję ziemniaczkowa

jej komnata wyścielona mchem szmaragdy trzepocą na filarach lady Marion

moje ostatnie słowa trzeba obliczyć rezystancję ziemniaczkowa

wioska rybacka morze nasze morze już nawet nieważne ustrzeżone piasek chrzęści opiszę albo narysuję wezmę zeszyt ołówki aparat i ustrzegę chrzęst piasku w księżyca blasku

już myślałem że upiorne

mam biopreparaty na wycieki ropy jak chcesz

lazur oceanu fala pieni się na stopach dzień i noc leżę

i jak tu teraz żyć

rosam albam et rosam rubram aquam frigidam do

to ta pani o siebie dba

dziadek mróz wszędzie się wciśnie

rozkład nikomu nie służy, a może boi się raka, taka draka

knieje zielone już nie roztargnione kłaniamy się bóstwom lasu

kłuje barwa motyl albo motyle

nieludzkie a wręcz niehumanitarne

jakoś nie moja sprawa królewicz źle nie może a Egipcjanie i Arabi a nawet Turcy w trosce że młodszy brat tak zgłupiał i... fiutkiem gładzi ostrze

chciałbym kupić szampana nie wiem gdzie ...

ciekawe co na to pszczółka maja pewnie zabronił jej ktoś pić wina

mój haiku lepsi

dream of californication napisałaś

twój wiersz sedymentuje a nie wzrasta może też jesteś aegri bikawer

nigdy nie byłam jak skrzyżowanie

jakąś ilustrację prostoczarnobiało graficzną o ulicy z niebieskim tramwajem