bazyl_prost

wiesz co rzeki mi brakowało przepraszam purystów 'ż' bywa zgniłe

jest taki obraz nie pamiętam papieros, rozedrganie jest taki wiersz gdzieś w twoich piętach gdzie Ciebie rozpoznaję jest taki cień gdzie nie ma cienia i postać której nie ma jest taki zbiór gdzie wszystkie części do siebie pasują jest wicher który niszczy jest murarz co buduje jest kot, jest pies i ptak, owad, no i żabka i lew, i krzew podłoga także sufit pełnia , pustka tylko kto to kupił mędrzec głupi

nie nie pragnę to trochę boli tęsknie też trochę inaczej patrzeć i czuć bez bólu siłę nie patos nie tłoki obłoki musnąć jak motyl kwiat jak kryształ jakiś surowy trwać świerzości siłą komplikować bez końca jak by nie żałować

era wodnika oni nie są drapieżni oni czują ekscytację

bardzo ładnie i jaka akcja z tym świerszczem Ulu

może być czekałam aż coś powiesz świerszcz przerwał

to miał być sonet ale nie wyszedł za mało przyrody wazon nie zastąpił

jak z podręcznika do drugiej klasy, o hucie

niedomówiony , ta przeróbka Kasi jak z więzienia,dodał bym osnowę albo jakiś jasny punkt kot zdominował nastrój

wetkał ale nie to, jeszcze mu czerwonego irysa brakuje, może dartha vadera

odpieła kołnież futrzany zarzuca lżejszy szal mniej korzenne nuty

przeziera już słońce rozochociły się ptaki wnika jasna woń wiosny

i namaluj jakiś kwiat żebyś się pamiętał, lat

okłady może albo meritum

chciałem kiedyś założyć organizację GAJA BioNiCal Art, ten wiersz jest organiczny

tu są kwiaty nie, nie czarne wstążki bez wstążek miłość to wstążki moje, Twoje i ... tego nie widziałaś to nasze fotografie przeboje założyliśmy maski trochę dalej dzieci i rodzice już nie tak hucznie ale słodko torty urodzinowe schronisko dla psów gliniany sfinks kot mu wybacza mgławica ciasteczkowego potwora wróbelek elemelek i jeszcze ta sklejona waza nasze kłótnie ale sobie ubzdurałaś kwiaty Tej co gładzi sierpem

nie rozumiem twojej filozofii i nie chce mi się, może życzę... niespełnienia katastrofy.suszone mięso polecam

to inny garnitur wspomnień proszę pani

ja popadam w męczącą frustrację przy splątanych sznurówkach a ten pan chyba ściąga je nogą drugą

tak poetycko że nie wiadomo o czym jak niepokojący sen

w drugiej zwrotce zezują oczy

raczysz mnie suszonym mięsem parmeńska

jak jakaś fajna syrena, nie rozumiem tej Teresy ileś, może ktoś cię obrzezał?

może u Etrusków

"cenności" w szafie czy też w zaułku blichtr i kunszt zawsze mieszkał tylko ta z Willendorfu chlasta facetem po deszczach