bazyl_prost

struta myśl trochę , trzeba zachować równowagę , bo jak się ktoś wykocha, w tym kimś to zostanie potwór pustki własnego ja...naprawde

kurcze to takie ostateczne

amor jednak nie rzeźbi w żelazie

wieść niesie co wie się i jakoś nie wszystko coś miga coś dusi później to się krztusi

coś zaświeciło wielkie to było a ktoś mi mówi że małe i więcej tego i wiele tego i jakoś opakowane i kulki , i ruch i jajko, i brzuch uch

sfinksie te wiersze twe są jak plombowanie albo armageddon rozchmurz lica nikt nie chce pieczonej ludziny , strzelanin, tak jakoś do lepszych konkluzji , nie do śmierci, łeb pęka

f-men!

nieboskłon soczysta niebieskość wielka przestrzeń

w śnie czy nie we śnie w dodatku czyim etery liczne słowa kosmiczne gorzka pigułka nie wie

ładne ,takie drewniane albo drzewne, ja w starych gwiazdach.

świetlisty deszcz a z niego mgła przepych zieleni

obudziłem się z kropką ze smoły na policzku, co to może znaczyć ,wszystko śmierdzi smoliście nawet mgła... zmyję to z siebie jakimiś perfumami i powstanie coca-cola.A było jak w Amazonii, ten deszcz, ta mgła tylko kolibry się schowały. I wszystko krąży wokół Ziemii, po kryształowych orbitach, gwiezdne domy i mieszkanka zmieniają punkty odniesienia, formę, a wszystko w żelowym opakowaniu komórki produkt numer 00001 - płynna mozaika.

jawi mi się źle ta purpura, a tobie nie? napisałem fragment science-fiction

gałęzie drzew brzęczenie pszczół ciepła polanka

złotopurpurowy blichtr macie inne kolory? malowane krwawe zmory

truskawkowa cisza

mieszkam z Ateną która zamienia się w Fokę na głowie ma rusałkę admirała i bałagan w jajkach to w dodatku moja siostra a ja męcze się ze swińską, i wróblową grypą i o mało nie rozdeptałem mrówki

robić to można sprawę w rzeźni

czarna dziura po prostu ,sfinksie założyłeś instytut historyczny chyba...

nie moja sprawa , beznadziejne

zły ogrodnik czy co?

dla mnie księżyc nie jest włoski, te chęci zwichrowane...

lepiej iść do toalety ,beznadziejny wydźwięk

przy myciu zębów taniec,sączy się krwawa łza której nie widać

krystaliczna poci się różą niech zniknie to co było burzą światłem smużą