bazyl_prost

śnieg nieubłaganie, chrzęści mróz to jak gdyby zima zima już ciepły napój i szal i do śniegu łopata bo prószy , prószy, prószy prószy , prószy , prószy prószy , prószy ,prószy * * * * * * ** ** **** **** * ** * * * * * * * * ** *** * ** ***** ***** ** ******** ***** ** * ****** * *** * *

w tym układzie stawia się raczej kruki

w bluszczu cieniu ból topnieje słodycz wzmaga oczy mgliste włosy wyszły gdzieś na spacer to tu to tam my-pokój i klamka kto zna konstrukcję tego zamka?

kto to widział tak niszczyć przyrodę

przyprószone śniegiem zmarznięte pole niedługo zima

e tam nie znacie się

niedopowiedziany brak oddechu trwoga kara za grzechy , klaustrofobia dużo czasu by wymyślić powietrze spokojnie tuli ocean wielka errata

któż raczy zrozumieć bolesne ukłony bóle co niszczą jak szpony mnie tutaj nie ma wielka problema

tak jakoś chcę wśród bluszczu płaszcza osamotniony Ciebię odnaleźć kim jesteś czy szpaltą liter, jakąś piosenką w blasku neonu manekinem jak twoja forma, jak twoja treść ulotna zmienna czego dziś chcesz?

życie trudną ma formę naturalnie zbrodnia nie popłaca zatrute myszy nawet nie bolą w przyrodzie nic nie ginie to budzi szacunek

dziękuję, interesujące porównanie

pogoda rozkapryszona wielkie nasze grymasy ku światłu i spełnieniu

zaangażowany w świata nie-dzieje skomplikowane niesmacznie odnaleźć pragnę jak bardzo smaki owoców boskie tylko że tu brak plonów uschnięte drzewo nieme straszy i płacze różnorodne przesalają zupę

są różne odcienie niebieskich oczu

oko które nie rozumie

w tajemnicy płatków róży czerwono ból zniechęcony na całe życie królem zbioru pustego płacz i zgrzytanie zębów

niemowlaki krzyczą najistotniej

bolesny świat, doza bólu, ale to nie wszystko

bezchmurne niebo słońce gubi chłód powietrza złote kolory jesieni

to o jeżu?

dziekuję za spostrzeżenie, litery same sobie przeczą ,'kdzł' stara się rządzić trudno się nie poddać gdy wszędzie walce.władza bólu to iluzja życia, jak pnącze spowija nas chemia

próbuję znaleźć sobie miejsce w nie pokłutym ,nie rozstrzelanym społeczeństwie wygładzam miecze, gnę lufy gładzę szorstkie gładko keep smooth

miriady- poetycka nieskończoność

nie rozumiem twojego konceptu sama się wikłasz

jakieś woskowe czary?