bazyl_prost

chmury wiszą nisko szarość łamie piorun niebiańskie zamieszanie

utopiony w szarych pląsach płynie na kraniec świata ciemność tylko ciemność nieznośna znika jak niesmak wątłe zamyka oczy ku nieistnieniu krwawe łzy

andromeda i znachor- to moja opcja

powietrze żywe wiosenna woń róże w szklarni

kiedy się w studniach skrysztalą krople w słowa...ciekawe jak to wygląda

serce pękło z trwogi kolejna fala dyktuje mu rytm

fale uśpione morze skute lodem ryzykowny spacer

turpistyczne haiku, nowość

róże - dzieło sztuki niechcianej

w poszukiwaniu bórsztynów z kredowego boru?

ulotność błoga, co tonie w troskach marszczy skórę krajobraz piekła

słoneczny ranek posypało chłodem, lodowe iskry

W bluszczu ciemnym otuleni mroki najczarniejsze, trwogi zawsze rzewne cienie z nimi losu tama krabów rój bez bólu świata szukają święcie blizna życia przedziwna chwieje, nadwątla zdrowie mistrzów thrilleru wrzask

drzewa czekają tu mróz, zieleni nie zna twarda ziemia nam

zaplątałem się we wrażeniach licznych zaplątałem i już nieomal nie wiem jak ustawić ster czas produkuje koszernie witaminę E czyż nie?

to pewność, przepis na pewność

jesli to tylko wzruszenia z żołądka fantastycznego smoka żywiącego się chmurami...

jakoś pędząco, wszystko ucieka, a może na nas czeka?

czytałam i w takiej - mniej więcej - wersji rozczytałam ten utwór :) bazyl prost tak nie napisał, twoja interpretacja jest jakaś odmienna

gorzkie antidotum

cała rzecz w dowolnej interpretacji utworu stworzonej przez przypadkowego czytelnika :) ale głębia sensu pozostaje z tą jedną wątpliwością; kameleon, czy raczej symbol duchowy (?) stan obojętny, nacechowany negatywnie, myślę że w wierszu trochę zbyt wiele optymizmu

merytorycznie Marianno , bazyl prost tak nie napisał

to już jakiś inny kostium

cierpiętniczo i ochoczo zdejmę kostium nie do wiary nie proszony i banalny pożegnam się z bólem czarna trwoga budzi chęci znikną wszyscy ci przeklęci i wir jasny poszybuję na sto figur spadnę wodą i ze studni mnie wyłowisz czysty będę od szaleństwa zdala coż to piekło, czy ktoś to zamawiał?

unmaking the child, rozlane tragicznie mleko , beznadziejne