Krystyna Nawrocka

dzięki Natalio i Reniu za wyrażenie własnego zdania [dziś wszystko przyjmuje ] babcia krysia

byłam Różą w ciszy gwiazd rosłam w blasku słońca przybrałam kolor ziemi zakwitłam z deszczem kusiłam wonią a tu czyjaś noga depcze boleśnie opadłam kwiatem przylgnełam do ziemi liściem usnęłam już nikt nie zerwie dojrzałej Róży

jest coś takiego jak prywatna wiadomość proszę to uznać jako przeoczenie/pomyłke /uznaje regulamin/przepraszam krystyna

[sub]Tekst był edytowany przez Krystyna Nawrocka dnia 01-08-2004 06:41.[/sub]

tytuł wiersza jest [deszcz]ale zbiek okloiczności zmienił mi tytuł nie wiem jak to uczynić /może mi ktoś pomoże /ratunku!!! krystyna

w chmurze rzeźbiony kształt wichury deszczem zagra tobie o mleczne szyby dźwiękiem stęsknionej struny czemuż nie jesteś ze mną? bębni drżąca kropla druga echem po szklanej tafli bieży tym samym pytaniem patrzysz zdziwiony jak fala deszczu gwarzy tęsknotą wzdychasz słowem się budzisz czemuż nie jestem z tobą?

tęsknota w naszym oku czy nigdy się nie stanie wspólnotą do zbadania boi się zburzyć milczenie pomyśleć odetchnąć wspólnie nawet solą w oku - nie chcę się stać kiedy ubywa marzeń uderzamy w falę wspomnień gdzie łza jest za głęboka nasze lustra zachodza mgłą a grzechem tylko śnimy kiedy czas przez palce przecieka w cieniu długiego czekania kiedy ubywa nieba odchodzimy cierpliwie w słowa nigdy się nie stanie - ta łza głęboka?

dzięki Marcinie za duży plus /to nie są moje przeżycia pozdrowienia nocne z ZG krystyna

kochance darowałeś szczeście w kawałkach przykręcałeś szyby aby słowa uderzały o jej nadzieje jej duszę pieściłeś aby rozczuloną ZGWAŁCIĆ

na początku napisałaś"szkoda" a potem "ale ładny" więc wziełam to za twoje niezdecydowanie jeśli źle odebrałam twoje słowa to przykro mi słoneczne pozdrowienia krystyna

ależ Reniu pięknie piszesz dziękuje za ukłony Messalinie też śle pozdrowienia w ukłonach krystyna

w myśl ukryte zdradzone słowa już nie wiszą nad twoją głową nie proszą o przebaczenie przekroczyły granice

widzę ze Natalio nie jesteś zdecydowana ale to twoj wybór krystyna

pięknie ujełaś swój ból dzięki za przysyłke krystyna

sens Arielu jest taki że jedni potrącają a znów inni dają okruch czegoś tam...... nie wiem czy wyjaśniłam /dzięki pozdrowienia krystyna

życie niechcąco potrącone broczy jeszcze kroplą szczęścia w oczach piwnych zachwyt przegląda wspomnienia w duszy kamienieje tęsknota zamyka drogę między krtanią a ustami wydala życie kawałkami oddechu życiu niechcąco potrąconemu dano pozwolenie na okruchy powietrza

dziękuje Emillio za tak budujące słowa i tobie Reniu a co do posłuchania Arielu nie posłucham pozdrowionka krystyna

a ja podejde bardzo naturalnie jest dobrze pozdrowienia krystyna

dzięki Arturze za milutkie słowa a tobie Reniu za to że jesteś ze mną krystyna

ależ ja się nie gniewam każdy tutaj ma prawo własnego słowa pozdrowienia z ZG krystyna

w tym wierszu nie miałam myśli aby krążyć/więc sugestia jest twoja/ z całego serca życzę własnej weny krystyna

jestem innego zdania /ale każdy ma prawo wyboru/ija właściwie nigdy nie sugeruje piszącemu swoją sugestie pozdrowienia krystyna

w ulotnym czasie chwilę miałam w zaklęciu ją ukryłam teraz błądzę po wolnych sercach klucza marzeń szukam w uległości bezsennej [sub]Tekst był edytowany przez Krystyna Nawrocka dnia 29-07-2004 12:47.[/sub]

jestem samotnym drzewem smaganym przez wiatr przez moje konary prześwituje czas liście ranione deszczem szumem rozdzierają ciszę bez końca bluszcz myśli splątany z życiem czepia się kory okrytej śmiercią jestem samotnym drzewem

zginę w nicości ale już tam byłam teraz jest świadomość która tańczy smutkiem i radością potem znów zginę