Krystyna Nawrocka

moje pytania umowne bez orzeczeń wciąż sa przy mnie sens tak zwykły jak cierpienia i w tych słowach uśmiech zamyślenia chociaż wszystkie nie ogarną jest mi dobrze Człowieku gdyż będziesz mówił moimi pytaniami

To tylko słowo Życie Lecz w tym słowie Tyle praw zastrzeżonych Tyle zakrwawionych serc Zastrzelonych dusz W kroplach zmęczonych To słowo cudzego istnienia Modlitwy odmawianej To tylko słowo Pospiesznie napisanego listu ciała Gotowego złamać szyfr koperty Gdzie ostatni krzyk bólu będzie Słowem

wiersz ma charakter osobisty więc go nie zmienie/ale poprawiłam to co niesforne /dzięki za uwagi pozdrowienia

myśl pierwszą o poranku Kocham Cię daruję ci uśmiech niesforny gdy przyjdziesz smutek mojej bezsilności gdy przyjść nie możesz świadomość posiadania bez reszty przeświadczenie że przyjąć nie musisz daruję Ci płonący ognik mojej nadziei odrobinę pyłu zwątpienia napełnioną czarę radości moją moc tęsknoty daruję Ci myśl ostatnią późno w nocy Kocham Cię [sub]Tekst był edytowany przez Krystyna Nawrocka dnia 30-08-2004 10:39.[/sub]

dziękuje za wyjaśnienie co to częstochowszczyzna nie chodziło mi o myśl /a usta i język to pocałunek/jak go nie ma zostało wspomnienie wiła się łza/ależ ma ta łza szanse na to aby się wić,palić itd. jest to przenośnia /której używa się w poezji /nie wszystko musi być tak realne ja w życiu pozdrowienia z objętej mrokiem Z G krystyna

ładny wiersz o tym czymś ............ i tęsknocie pozdrowienia z deszczowej Z-G krystyna

miło ze Twoje srduszko drży Mariuszu może Catalino masz rację z tego /między............/zrobię erotyk/a że nie podoba się /trudno piszący przeboleje to pozdrowienia z deszczowej Z-G krystyna

Reniu zaskoczyłaś mnie /przepiękny wiersz gratuluje krystyna

widzisz Ona jeśli napiszę że koń ma pięć nóg to poezja to przyjmie takie jej prawo /a tobie ma prawo niepodobać się/ wszystkim wdzięczna jestem za komentarz pozdrowienia

nigdy nie myśle pisząc wiersz że będzie przemawiać do wszystkich zastanawiam się czy to słowo czestochowszczyzna nie jest oklepanym banałem na tej stronie /zastanów się co to słowo znaczy krystyna

grzegorzu na ucz się krytykować tak nie przystoi poecie /wycieruchami/wystarczy że się nie podoba twoje prawo krystyna

kochać i być kochanym to na największy cud świata /a jeszcze umieć to opsać to drugi cud pozdrowienia krystyna

widzę że wielu z was nie jest poetami tylko /wierszo-klepami/ na wiersz nie mówi się knot i nie odwraca plecami /on może być nie ładny/prawdziwy poeta/a znam ich wielu/nie będzie dołował kolegi tylko pomoże mu poprawić błędy /a każdy prawdziwy poeta ma obawy co do swoich wierszy /a wy wierszo-klepi swoje chwalicie a inne dogłębnie dołujecie/ to nie krytyka /napewno Bóg ma gust bo rozumie proste słowa jak /Kocham Cię/a ten wiersz o tym mówi

Aniele Stróżu Mój przy zabłąkanych krokach stój ranne tęsknoty wieczorny niepokój chwile zwątpienia i serca pożogi pomóż dźwigać strzeż ciało przed otchłanią piekieł gdyż noce przerażliwie grzeszne prowadź w wędrówce nie daj zejść z drogi gdy biją we mnie burze czasu trącają myśli starcze stłamszoną pognębioną duszę zaprowadź do Żywota Wiecznego

nie myśleć tak można zbyt wiele nie oczekiwać tak trzeba nie mieć żalu tylko tak można się odwrócić po jednej nocy odejść bez myśli co było bez słowa o chwili łzy zamienić w sople i trwać bez twarzy

między ustami a językiem zastygło wspomnienie między udami a dotykiem zamknęło się pragnienie między oczami a próżnią wiła się łza zacisnęła mocno powieki otwarła piekło płacze [sub]Tekst był edytowany przez Krystyna Nawrocka dnia 26-08-2004 09:32.[/sub]

malowałam do ciebie miłość tło czułością wybarwiłam wzdychałam kolorem na palecie mieszałam uczucia w barwach i dozowałam kolor do nadziei kiedy nie mogłam ująć twojego profilu drżałam szeptem modlitwy był ruch pędzla chciałam ramką zatrzymać twój oddech a ty wyjrzałeś za ramkę i przeszedłeś w inne tło

dziękuje Reniu za tak miły komentarz krystyna

dziękuje wam panowie za te dobre komentarze/a co do tego słowiczego trelu/to tam gdzie mieszkałam całe lato śpiewał słowik i to przez długie lata/i to utkwiło w pamięci głęboko pozdrowienia z zielonej góry krystyna

proszę się nie przejmować tymi komentarzami/piszesz przepięknie o miłości /może tylko trochę skróć ale to moja sugestia/zauwazyłam ze czego najbardziej nie rozumiem tutaj jest piękną poezją/popatrz na wielkich jak oni potrafili pięknie pisać o miłości i zrozumiale/pisz tak dalej pozdrowienia z zielonej góry dla poznania krystyna

Patrzę w pytania i w falę zmytego czasu gdzie zlepek obrazów znika Otwieram oko pamięci patrząc poza czas pod powieką obraz majaczy Cicha noc nad wsią słowiczy trel dźwięczy ja w oknie zasłuchana W przestrzeni krążących obrazów oni i ja posypani kurzem każdy już z innym życiem To już nie moje obłoki dom ani sen o nim moje pod powieką tęsknoty

mnie się podoba całość tej tęsknoty krystyna

kochania powszedniego daj mi Panie wzajemnego mężczyzny mego cudownego uwielbiania codziennego daj mi seksu powszedniego do dnia wiecznego gdy dasz pana zbożnego bedziesz miał modlitwę chwalebnego daj wkrasć się do serca jego nawet tego strzegącego daj Panie nawet tego zmożonego żeby coś ciągnęło do niego

lubie takie wiersze/podoba mi się pozdrowienia z Zielonej Góry krystyna

wbiegałeś płomieniem w moje życie rozpalałeś słowa gorące dziobały serce obdarzałeś ogniem czekania moje oczy przepalone zbierają po omacku iskierki życia