Sylwester_Lasota

My śli ślimaczym tempem Myśli zbierali tępe My śli tempem ślimaczym A myśli drobne jak maczek Ślumok je jakiś rozsypał Roznieśli krucy i wrony Ten wierszyk to jakiś niewypał Nierówny lecz tu już skończony

:) Dzięki :)

Byłem, czytałem... :)

hołdując żywej naturze żerujemy w jego skórze gdy pogrążony jest we śnie wynurzam się na powierznię i do wszystkich samców wołam jestem gotowa i goła a on mamrocze coś przez sen że inni mogą a on nie

Najedli się, napili i rozsiedli po kątach ? Dzięki.

Niezły rap. Pozdrawiam

@Kapistrat Niewiadomski, zmieniłem. Lepiej? Gorzej? Tak samo?

Dzięki. Rozważałem różne opcje, ale nic lepszego nie wymyśliłem. Może: na rodzinnej imprezie? Nie wiem. To zgromadzenie przy stole głaszczących smartfony jakoś bardziej mi pasuje. Chociaż stół rzeczywiście nie jest potrzebny, wystarczy kanapa.

cała w komplecie rozrzucona po kątach głaszcze smartfony

zamknięci razem w wynajętym pokoju robią wiecie co Wy już to wiecie głaszczą smarfony

z blaskiem na twarzy pochyla się nad słowem głaszcze smartfona

Muszę przyznać, że nawet udało Ci się mnie rozbawić. Serdeczności. ?

Już poprawione. Dzięki.

na skrzyżowaniu ciężarówka wytrąca pieszej smartfona

?

W moim przypadku z obserwacji :) Dziękuję, wzajemnie. Są dalsze dystanse, ale nie będę rozwijał. Dzięki, że zajrzałaś :) Pozdrawiam.

Niesamomowity jest ten tekst... nie wiem, co więcej mógłbym napisać... Pozdrawiam.

@aff, @Konrad Koper, @Gosława, @Cor-et-anima, haiku przemawia obrazem, a obraz miałem w głowie podobny do tego:

pod jedną kołdrą odwróceni do siebie głaszczą smartfony

@Gosława, @Cor-et-anima, dziękuję za wizytę i pozostawione ślady :). Pozdrawiam obie Panie :)

Spotkali się jak dwa misie: - Oddasz mi się? - Oddam ci się! Wkrótce potem współżyli jak pies z kotem.

Dziękuję za wizytę ?

Pięknie ?

Nikt nie zrozumiał?

Nasza rzeczywistość nie jest zbudowana z niezniszczalnych głazów, jest procesem ciągłych przemian. Nawet pomimo tej świadomości tkwi w nas jakiś żal za tym co minęło, a szczególnie za złudnym poczuciem stałości i trwałości świata z czasów naszego dzieciństwa i młodości, pod warunkiem, że przebiegały one względnie spokojnie i w poczuciu bezpieczeństwa. Dobry wiersz Waldku. Pozdrawiam.