Sylwester_Lasota

odnoszę wrażenie, że gdzieś już to czytałem. jeśli się nie mylę, to był komentarz do innego tekstu zamieszczonego tutaj. bodajże była to "Wakacyjna wyprawa Węgorzewianina", czy tak jakoś. jeśli chodzi o sam utwór, to myślę, że można jeszcze trochę nad nim popracować, bo jest trochę monotonny. ja w każdym razie, czytając, kilka razy czułem się zagubiony, a raz się całkiem wyłączyłem. co z tym zrobić? szczerze mówiąc, nie mam zielonego pojęcia :). kłaniam się nisko i pozdrawiam serdecznie.

hmm... muszę pomyśleć. pozdrawiam serdecznie.

dzięki, dzięki. aż miło będzie mi się położyć spać o tej wczesnej, rannej porze ;). pozdrawiam serdecznie.

dzięki za błyskawiczną reakcję :). miodzik się leje po sercu, choć to tylko taka zabawa słowem i w do koń ca nie uciągnąłem, ale nie chciałem zagubić sensu... a mam nadzieje, że z tym tytułem może być. Pozdrawiam serdecznie. tak - jest lejąco i to Ci poezja brawka MN serio, serio? jednak może zanim wpadnę w euforię, poczekam na reakcje innych ;)... ale i tak jeszcze raz: Wielkie Dzięki.

dzięki za błyskawiczną reakcję :). miodzik się leje po sercu, choć to tylko taka zabawa słowem i w do koń ca nie uciągnąłem, ale nie chciałem zagubić sensu... a mam nadzieje, że z tym tytułem może być. Pozdrawiam serdecznie.

Wiózł woźnica wołu wozem, Wlókł wóz wałach wzwyż wąwozem. Wtem wywinął wół wiatraka, wóz wywalił. Wiał wozaka. Wiedzą wszyscy właściciele wielkich wołów wiatrakowych, wół wytrzyma wozów wiele, a wóz wołu... nie ma mowy!

no... czyli tak. pozdrawiam.

intencje zacne, ale góra pracy jeszcze przed Tobą :). co do pytań o wdzięczność, to myślę, że najlepiej... zostać matką albo... ojcem i wykazać się w tej roli. pozdrawiam.

" mów: tak - tak, nie - nie. co ponadto jest od złego pochodzi". pozdrawiam.

zaczepne znaczenie znacząco zachęca zagorzałych zwolenników zrywania związków. zniechęca zaś znikomo zaprzańców ze zjednoczenia związków zakazanych zachowań... zachować zespolenie! zepchnąć zazdrość! zapamiętać zauroczenie! zakończyć zdanie zapomnieniem... zerdecznie zozdrawiam.

zakręcone to trochę, ale przeczytało mi się z przyjemnością. pozdrawiam.

mają swój urok te świątki. gdyby to było moje dzieło, to usunął bym duże K z początku i zastanowił bym się nad pytajnikami, ale moje nie jest, niestety. pozdrawiam serdecznie.

moim zdaniem diamencik. pozdrawiam serdecznie.

nie wyłamę się :). miło było poczytać. pozdrawiam.

bodajże u Pawlikowskiej było w tym samym kontekście: "Dziś wiem, że można żyć bez powietrza", czy jakoś tak podobnie. co do Gaussa, to słyszałem o krzywej, o płaszczyźnie zaś nie. chyba, że to wszystko co pod krzywą, wtedy byłoby wszystko w normie ;). pozatym... no cóż... życie jest piękne. kłaniam się nisko i pozdrawiam serdecznie.

początek bardzo dobry, moim zdaniem, potem ta bajkowośś wprowadza nieco inny klimat, ale i tak na plus. to takie pierwsze wrażenia. napewno jeszcze wrócę. pozdrawiam.

"moje królestwo jest nie z tego świata". pozdrawiam.

Dzięki :).

i ja tam byłem pekaesem jechałem lasu użyłem grzybów nie widziałem pozdrawiam serdecznie.

moim zdaniem wszystkie kropki są na swoich miejscach... a tak na marginesie... może ktoś napisze, kim był bohater wiersza? pozdrawiam

U nas się mówi snop światła, snop zboża. Takie uwarunkowania kartograficzne :) Pozdr u nas też się tak mówi, ale SIANO, to NIE! ZBOŻE. chociaż jedno i drugie jest trawą, to z punktu widzenia człowieka jest między nimi pewna istotna różnica. o ile snopy zboża mogą kojarzyć się ze światłem, lub np. chlebem (jeśli nie wymłócone), o tyle siano już nie. ponaddto, jak wcześniej napisałem, zboża wiąże się w snopy i np. później mendluje, a siano kopi, stoży, wiąże w wiązki. tak było dawniej u nas. teraz chyba to wszystko prasuje się i beluje. dawniej ziemia rodziła, dziś żywność się produkuje, ech... pozdrawiam.

a czepnę się, co mi tam. jeżeli snopy, to zboża, słomy. jeżeli siana, to kopy, stogi, wiązki. tylko tego jednego, choć mógłbym więcej, ale to może ktoś inny... a kropka i jej brak podoba mi się. pozdrawiam.

Amen.

buk leciwy, co przy dworze od lat w liście soki sączył jakoś dziwnie się nasrożył i do bajki tu się włączył "wy nie mówcie, że ja stary i że drzewo, co to w ziemię zapuściło swe korzenie. bo nie dacie pewnie wiary ilu ja przeżyłem hrabiów, hrabin, janów, maryś... i nie jeden tyłek ja widziałem koło młyna jak swawolić tam zaczynał i co wam powiem? wiecie? nic nowego na tym świecie. ...a zabawa przednia. zarówno bajka jak i komentarze. podobnie jak Anna, podziwiam... i trochę zazdroszczę talentu. pozdrawiam serdecznie.

dawno Cię nie czytałem, Panie MN, ale to, co tu zastałem jest tak różne od tego, co wcześniej miałem przyjemność czytać, że... jestem w niewielkim szoku :). jedno co mogę napisać, to że świetnie się czyta... chociaż nie zupełnie identyfikuję się z treścią... ale to już zupełnie inna bajka. pozdrawiam serdecznie.