Sylwester_Lasota

No patrz! A ja, chociaż skojarzenie wydaje się być dość oczywiste, miałem cichą nadzieję, że będę pierwszy ;-). Nie spotkałem się wcześniej z takim podejściem do dochodów i wydatków, ale zdaję sobie sprawę, że stworzyć coś nowego jest dość trudno. Raczej nie miałem złudzeń co do odkrycia nowego, raczej szło o ujęcie czegoś co jest na tyle oczywiste, że najczęściej się nad tym nie zastanawiamy. No cóż. Zabierają mam gdy zarabiamy i gdy wydajemy. I wszystko :-). Cieszy, że sprawił radość. Kłaniam się i pozdrawiam.

Witaj Krysiu :-). Nie zawsze wiem, czy to właściwa reakcja, ale tym razem rozbawił mnie Twój wiersz. Tzn. jego zakończenie. Nie wiem, chyba nie spodziewałem się takiego zwrotu akcji :-). Ale tak sobie myślę, że dużą sztuką jest dawać, ale nie mniejszą umiejętnie brać. I w tym kontekście wiersz jest ok. Bardzo :-). Pozdrawiam i do poczytania.

Jacku, wiersz jest piękny. Dopracowany i trzyma do ostatniej kropki. Oby takich więcej :-). Pozdrawiam i do poczytania.

Fajnie było poczytać o zatopionej komórce. Mówiąc szczerze, to zanim zacząłem czytać, zastanawiałem się, czy to będzie o telefonie, czy o szopie. A w każdym razie, że wiersz pójdzie w tym kierunku :-). Ale jest dobrze. Te skojarzenia morza z technologią jak najbardziej pasują. Pozdrawiam i do poczytania :-).

Ciekawa uwaga. Jednak uważam, że bardzo często dotyka ludzi uczciwych, którzy nie zawsze na nią sobie zasłużyli. Dzięki za wpis i pozdrawiam.

Kolejny Twój wiersz, który mi przypadł. Jak to mówią, co ma wisieć nie upadnie ;-). Byt mi tutaj absolutnie pasuje, ale zdaję sobie sprawę, że mam skłonności w tym kierunku. Tzn. nie mam nic przeciwko mędrkowaniu w poezji, a nawet jestem za. W każdym razie sprzeczności nie widzę. Kwestia gustu, a te jak wiadomo nie podlegają dyskusji. Pozdrawiam i do poczytania :-).

Tak, zjawisko raczej ponadczasowe :-). Dzięki za wizytę, pozdrawiam i do poczytania:-).

oj, tak, tak nie tylko chłopu brutta brak :)))) super bajanie,Sylwestrze! Święte słowa Pani Stasiu :-), bo to i babie się zdarzy ;-). Dziękuję za pochwałę i pozdrawiam.

Tak, Judyt :-). Te na kamiennych tablicach składam narazie na później. Mam nadzieję, że szuflada mi się nie zarwie ;-). Dzięki za obecność i pozdrawiam.

Przeczytałem i spływam ;-). Dla jasności, to nie znaczy, że mi się nie podoba. Pozdrawiam.

A dla mnie bez ostaniego wersu. Pozdrawiam :-).

Pewnego chłopa z Kurnędza dopadła raz bieda-nędza. W oczy mu zajrzała i bezczelnie spytała: "Czemu masz ponurą minę? Czemu smucisz się gdy rosnę? Czemu cieszysz się gdy ginę?" Chłop jęknął żałośnie, w głowę się podrapał, brodę podparł, stęknął, zasapał i odparł: "Oj, smutno mi, smutno, bo zarabiam netto, a wydaję brutto, ot to!"

Witaj Judyt :-). Na początek jedno pytanie: czy to jest Twój wiersz? Bo taki nie Twój, a raz już się nabrałem, że Twój, chociaż taki inny i okazało się, że nie Twój :-). Ale pomijając pytanie i wracając do samego tworu, odnoszę podobne wrażenie jak poprzednicy. Świetny pomysł, przegadany, ale można wyłuskać smakowite fragmety. Do pocztania :-).

Czytałem... ;-).

Ludzie! Wy tu gadu, gadu, a on tam cały czas w kiblu siedzi. Niech no on w końcu weźmie za komórkę i zadzwoni po jakiego zaufanego. Bo chyba współcześnie akcja się toczy, co? A jakoś nie wyobrażam sobie doktorka bez komórki ;-). Pozdrawiam i do poczytania.

Ale się mówi: Aaa... już teraz wszystko rozumiem :-). Dla mnie może być, tylko bez ostatniego wersu, bo tak jakoś mi się wyłamuje z konwencji. Do poczytania

Skojarzenie jak powyżej. Pozdrawiam.

Wiatraki jak wiatraki, coraz więcej ich ostatnio stawiają. Może gość pracuje w energetyce :-). Mnie z kolei poraziło okrywanie sercem. Zmieniłbym to. Pozatym, jak wyżej, podoba się :-). Pozdrawiam.

Też mi się podoba, proszę Pana :-). Do poczytania.

'mi na siebie' bym wywalił, bo za bardzo rozwleka wers i zwalnia czytanie, a bez niego sens się nie zmienia. Nad resztą zastanowię się jak jeszcze znajdę chwilę ;-). Do poczytania.

Po pierwsze, Krysiu, wierszem się płynie. Jest, moim zdaniem, doskonały w formie. To cieszy. Po drugie, zapewne nie zgadniesz co mi wyszło - żal, że nie można zgrzeszyć ;-). Problem w tym, że, moim zdaniem, tych pokus jest tyle w zasięgu ręki, tak nas mini współczesny świat wręcz atakuje, że czasami potrafią rozerwać nasze życie na strzępy. Domyślam się, że w wierszu mogło chodzić o nieosiągalność wiedzy, wiadomo czego, ale jednak wynika mi z niego to o czym napisałem wcześniej. Podsumowując, o ile forma mnie zachwyca, to z przekazem nie mogę się zgodzić, chociaż... w pewnych okolicznościach jest, moim zdaniem, do przyjęcia :-). Kłaniam się nisko, pozdrawiam i do poczytania :-).

Rozumiem wiersz, ale, niestety, nie zachwycił mnie. Moim zdaniem dobry krytyk nie musi wcale być dobrym twórcą, chociaż jedno drugiemu nie przeszkadza. Może zdarzyć się też sytuacja odwrotna. Mistrz w swojej dziedzinie może być kiepskim krytykiem np. z powodu... zawiści ;-). Do następnego.

A może by tak zrezygnować z interpunkcji? Pomysł jest, to już dużo. Podobnie jak dzie forma mnie trochę kłuje, ale tak na pograniczu akceptacji. Do poczytania.

Uśmiechnąłem się. Pozdrawiam.

Chyba już wszystko zostało powiedziane, więc tylko ślad zostawiam :-). Pozdrawiam.