Sylwester_Lasota

Noooo, wielkie dzięki :) bo już myślałem, że spłodziłem tak doskonały wiersz, że nawet mucha-krytyka nie siada, a tu, proszę, nawet kompement się trafił ;) Miłego dnia :)

Czarny kot pożarł noc i z rozkoszy mruczy. Prężył grzbiet, cieniem szedł, ze zmierzchem się włóczył. Ostrząc wzrok, tłumił krok, szarość w czerń obrócił. Czaił się w burej ćmie, z niej się na noc rzucił. W jeden skok złapał ją, pazurami chwycił. Igrał z nią burcząc wciąż. Ciemnością się sycił. Chciała biec w dal, hen, gdzieś, by od niego uciec, Ale w nim koci spryt noc ku sobie zwrócił. A gdy już zbrzydła mu (zwyczajnie się znudził) jego gra i jej strach co koszmary budzi, pożarł ją żywą wciąż. Ranny brzask wykrztusił.

Świetny utwór. Obawiam się u tylko, że za dziesięć - dwadzieścia lat stanie się zupełnie nieczytelny. Pozdrawiam.

Miało być biało, a tu rymem zawiało: Trwaniem - za nie :-) Pozdrawiam.

'Darmo otrzymaliśćie, darmo dawajcie' Taka scheda jakie życie. Ładny wiersz i... podobają mi się rymy :-). Pozdrawiam.

Zapach zmieniłby na szept lub krzyk, jeśli miałoby być dramatyczniej. Pozatym, dla mnie, ok. Lubię takie teksty :-). Pozdrawiam

Sprowokowany wpisem pod swoim wierszykiem, zajrzałem. A tu rozważania ciekawe. Czyta się lekko, bo ujęte w formę nie poślednią. Myślę, że było warto. Do poczytania :-).

Dziękuję :-). To miłe, że ktoś zagląda do starszych wierszy. Kłaniam się nisko i serdecznie pozdrawiam.

A do mnie przemawia. Opisy, refleksje i wątpliwości. Ludzkie i urokliwe. Pozdrawiam.

Dość poprawny opis spotkania po latach. Niestety, nic szczególnie interesjącęgo poza nim nie dostrzegam. Ponieważ odczuwam jakiś niedosyt, zastanawiam się czy spotkanie było warte uwiecznienia. Bo jeśli tak, to czegoś w opisie zabrakło. Pozdrawiam :-).

Tak, wraz z najbliższymi chowamy jakaś cząstkę siebie, ale też oni zastają w nas póki starcza pamięci. Wiersz zrobił na mnie wrażenie. Ponieważ jednak myślę, że w tym przypadku określenia w rodzaju: ładny, piękny, dobry, podoba się, nie są właściwe, więc poprzestanę tylko na tym. Do poczytania

Początek dobry, jednak czym dalej tym gorzej. Wiersz przeczy sam sobie. A szkoda. Pozdrawiam

Podoba się :-) Pozdrawiam

Stal hartuje się w ogniu. Powodzenia :-).

Dobry wiersz Pozdrawiam

Proszę bardzo :-). Dziękuję :-). Pozdrawiam :-).

Byłem Czytałem Pozdrawiam :-)

O Q!!! Jestem no normalnie w szoku... uuu ;-), ale dylematy miewam podobne. Może nie tyle, że chcę źle, bo tego chyba nikt nie zakłada, tylko różne mamy wyobrażenia o tym co dobre, ale że to co zrobię to będzie zło. W związku z tym coraz bardziej umacnia się we mnie przekonanie, że subiektywne pojmowanie dobra i zła może być zupełnie różne od dobra i zła obiektywnego. Pomijając oczywiście pewne oczywistości :-). Pozdrawiam z uśmiechem :-).

Miło mi, Marto, czytać Twój komentarz pod moim wierszykiem. Cieszę się z podobania :-). Kłaniam się nisko i pozdrawiam.

Prawda. Ciekawe też jak zmienił się stosunek forum do poezji religijnej. Jeszcze kilka lat temu publikując wiersz, w którym pojawiał się Bóg, wywoływało się najczęściej lawinę ostrej krytyki, niekoniecznie dotyczącej jakości utworu. Dziś jakby takowe spotykają się z większą tolerancją i... jest ich jakby więcej. A Ty, Marto, jesteś w tym temacie konsekwentna jak nikt :-). Pozdrawiam.

Nieźle zakręcony, nieco łamiący językowe konwencje, ale pomimo to, a może właśnie dlatego, interesujący. Do poczytania.

A ja specjalnie zajrzałem do Zetki, żeby sprawdzić jak sobie radzą Twoje wiersze :-). I widzę, że radzą sobie lepiej niż ten pierwszy. Pomimo że poza mną niewielu czytelników przekonały do Twojego pisania. Jest to dla mnie o tyle interesujące, że zdarza mi się spotykać gorsze utwory, które nie natrafiają na tak zdecydowaną krytykę. W związku z tym, zastanawiam się, czy, zawarta między wierszami komentarza BARBARY sugestia, nie jest uzasadniona. Może jednak ma sens zaprezetowanie Twoich utworów w dziale P. Tam też ludzie czytają poezję, ale częściej skłoni są do konstruktywnych komentarzy niż do ostrej krytyki. Choć i z taką można się spotkać. Możesz spróbować, dla porównania, z którymś wierszem opublikowanym już w Zetce. Tak właśnie zrobiłem ze swoim 'Staruszkiem i psem' i... nie pożalowałem. Życzę powodzenia i pozdrawiam.

Witam w P :-). Ale i ten dział to trochę za wysoko dla tego dzieła. Choć nie twierdzę, że dziewczynie może się nie podobać ;-), to proponuję jednak zacząć od warsztatu. Z drugiej strony... warto próbować :-). Powodzenia :-).

No i wyszła piosenka z wiersza :-). Już ktoś to tu napisał, ale powtórzę: czytałem na forum dużo gorsze... a i napisać się zdarzało. Z upływem czasu to widać :-). Pozdrawiam i do poczytania.

Hmm... Pozdrawiam