Sylwester_Lasota

Marku, a może 'do biblioteki mojego ojca światło wlewa się strumieniami'? albo bez pierwszego wersu, bo jest on w końcu powtórzeniem tytułu.

siedziałem w lesie przez ostatnie pół roku :))). bez internetu, telefonu, radia, telewizora... tylko mi nie zazdrość ;). brakowało Ci sporów ze mną ;), tzn. dyskusji? miałem tego nie pisać, ale nie mogę się powstrzymać :). zawsze deklarujesz się jako niewierząca, ale Twoje pojmowanie miłości jest zbieżne z tym, jak ją ujmuje chrześcijaństwo :). ja jestem błądzącym katolikiem, wiec Ci nic tu mądrego nie napiszę, ale nasz Katechizm naucza, że Duch Święty działa we wszystkich, ochrzczonych i nie ochrzczonych, wierzących i nie wierzących. Problemem jest tylko to, że jedni się na takie działanie otwierają, inni nie. z góry przepraszam, bo wiem, że nie lubisz takich dywagacji, ale od jakiegoś czasu to za mną chodziło :). ... ale, co to ja miałem... a, młotek jest superrr, przypadkiem go nie wyrzucaj ;) pozdrawiam serdecznie :)

o wschodzie, raczej chłodno bywa :). o trudnych relacjach piszesz Nato, w niezupełnie oczywisty dla mnie sposób, ale jak zwykle, może właśnie dzięki temu, czytało mi się z zainteresowaniem. pozdrawiam i do poczytania :)

Jacku, coś ci powiem na ucho, tylko nie mów o tym nikomu, bo ktoś, kto to mi powiedział, też prosił żebym nikomu o tym nie mówił: to jest zupełnie niezły wierszyk :), Twoje wątpliwości są zupełnie nieuzasadnione, przy takim temacie raczej niczego Wielkiego nie wydumasz. moim zdaniem jest dobrze. a ja mam coś takiego w tej tematyce: http://www.poezja.org/wiersz,1,103532.html :) pozdrawiam i do poczytania :)

Dziękuję Marku :). Wszyscy się tu jakoś dzielimy... naszymi doświadczeniami, naszym czasem...

no, nie wszyscy tak uważają, ale dzięki. po prostu staram się być szczery :)

Choinka w rogu pachniała, opłatek leżał na stole, za oknem zima szarzała i śpiew rozlegał się kolęd. Wtem nas dobiegło pukanie. Zmęczony stanął w drzwiach Józef. Czy go przyjmiemy - zapytał, - z żoną brzemienną Jezusem. Tata dostawił dwa krzesła, mama barszcz wniosła z uszkami. Mały Jezusek od jutra na zawsze będzie już z nami.

obrazowo oddałeś klimat starej biblioteki i ukryłeś w niej to co najważniejsze :). tajemniczość tego stwierdzenia prowokuje do przemyśleń :). pozdrawiam i do poczytania :)

miło było przeczytać :) pozdrawiam :)

dobry tekst piosenki :) pozdrawiam i do poczytania :)

no, może lichy ze mnie teoretyk, ale co powiesz o czymś takim? Kochasz ty dom, rodzinny dom, Co w letnią noc, skroś srebrnej mgły, Szumem swych lip wtórzy twym snom, A ciszą swą koi twe łzy? Kochasz ty dom, ten stary dach, Co prawi baśń o dawnych dniach, Omszałych wrót rodzinny próg, Co wita cię z cierniowych dróg? ... więcej: http://www.poezja.org/utwor-2296.html tak, myślę że to jest możliwe. ale nie kłóćmy się. dobrze? wiersz jest dobry :) nie trza nic przy nim majstrować. pozdrawiam serdecznie :)

znam już Twoje zdanie o średniówce w ośmiozgłoskowcach :), więc na ten zamilknę :). poza tym, to miły wierszyk, myślę że może się dziecku spodobać. mi się podoba :). pozdrawiam i do poczytania :)

dobrze, równiutko napisany wiersz. dobry przekaz zamknięty w dobrej formie :) pozdrawiam i do poczytania :)

gdzieś tu obok napisałem, że mam przesyt słuchania/czytania o końcu świata, a tu znowu, ech :). no dobrze, nie jest tak źle, są jakieś środki, rysują się jakieś obrazy, to już coś. pozdrawiam i do poczytania :)

uśmiechnąłem się i lecę dalej :) pozdrawiam ido poczytania :)

a ja się uśmiechnąłem, chociaż ostatnio mam przesyt słuchania o końcu świata. przecież wiadomo, że nie wiadomo kiedy nastąpi. pozdrawiam serdecznie i do poczytania :)

dobrze to ująłeś Zbyszku. dziękuję i pozdrawiam :)

fajny wiersz i fajnie w nim pozaszywane rymy :) pozdrawiam i do poczytania :)

ładne, ale pachnie neopogaństwem. pozdrawiam i do poczytania :)

dziękuję i również pozdrawiam :)

ale on jest! ten prawdziwy, nie kokakolowy :) http://www.deon.pl/religia/swiety-patron-dnia/art,71,sw-mikolaj-z-miry-wrazliwy-biskup.html a ja jestem wiecznym dzieckiem i ciągle wierzę w niego :) bo jak mógłbym nie wierzyć, jeśli przyniósł najcenniejszy podarunek w moim życiu, mojego syna :), co, wierzcie mi, graniczyło niemal z cudem. pozdrawiam serdecznie.

to się cieszę :) dziękuje i do poczytania :)

trudna, ale nie nudna :) dziękuję, Jacku :)

to ja dziękuję, Marku. pozdrawiam :)

dziękuję :)