Sylwester_Lasota

Sama prawda. Pozdrawiam :)

Johny, ale żeby nie było, że na Ciebie lecę. Ok? Dobranoc :)

Dziękuję :)

Nie poniosło Cię. Też miewałem takie przemyślenia. Jednak obecnie mój pogląd jest taki jak napisałem to powyżej. Mam ogromny szacunek dla świata ożywionego, jednak uważam , że w naszym ludzkim świecie najwyższą wartością powinno być życie ludzkie. Pisząc o cywilizacji, masz zapewne na myśli tzw. cywilizację zachodnią. Zwróć uwagę, że to nie jest jedyna doktryna na której budowane są współczesne społeczeństwa. Powiedziałbym nawet, że toczy się obecnie pewna wojna cywilizacji, której elementem może być kształtowanie takich właśnie poglądów. Całkowitą ucieczkę od społeczeństwa, jako sprzeczną, nomen omen, z naszą ludzką naturą, uważam za kolejną utopię. Z uśmiechem i na spokojnie ;)

Wróciłem jeszcze raz do tego pytania :) Od jakiegoś czasu staram się napisać książkę dla dzieci. Tak właściwie to piszę ją chyba już ze trzy lata :) :) :), a mój edytor tekstu twierdzi, że pracowałem nad nią... dziesięć godzin :). Tak że z tym czasem tworzenia, to bardzo różnie bywa :). Czasem coś się lęgnie w głowie przez długi czas i trzeba to tylko urodzić, czasem przychodzi ot tak, a czasem bardzo chce się i nie można :) Pozdrawiam :)

Niestety, natura nie zawsze równa się bezpieczeństwo. Może tak to wygląda w rejonie w którym leży Polska lub bardziej uogólniając Europa, ale spróbuj się przenieść w niektóre części Afryki, Ameryki Południowej, lub w kręgi podbiegunowe. Tam walka o przeżycie jest walką z naturą i to jest naprawdę walka na śmierć i życie. Występując przeciw społeczeństwu występujesz pośrednio przeciw samemu sobie. Moim zdaniem nie o to chodzi. Powinno się raczej dążyć do takiego kształtowania społeczeństwa, żeby zapewnić poczucie bezpieczeństwa, szacunku i godności jak największej liczbie ludzi. Niestety nie da się uszczęśliwić wszystkich. Moim zdaniem człowiek dla człowieka powinien być największą wartością, potem dopiero następuje świat zwierząt, roślin i natura nieożywiona. Dokładnie w takiej kolejności.

Łoj... ze dwa :)))) królu złoty

Ładnie :) Pozdrawiam

Fajna ta interpunkcja :) Pozdrawiam :)

Całkiem ciekawy erotyk, chociaż można by go jeszcze tu i ówdzie... dopieścić ;) Pozdrawiam

A zostałeś? Skąd takie przekonanie???

Ładnie :) Pozdrawiam

Na głodzie? Nie wiem czy można jaśniej :))) Ogólnie pożądliwość, w jakiejkolwiek sferze, bywa uciążliwa i w życiu raczej nie pomaga. Mam bardzo mieszane uczucia co do tego tekstu, myślę, że przebija się przez niego jakiś niepokój, ale w sumie podoba mi się sposób w jaki opisałeś ten stan... Co jeszcze mogę wyjaśnić?

Dawno, dawno temu... naprawdę bardzodawno, napisałem taki wiersz: Łąka Utonąłem w dzikiej, pachnącej łąceUpstrzonej barwnymi główkami kwiatów.Tuż obok ze swą nitką się plączeŻółtozielony pajączekWielki łowca owadów.Czarna mrówka z suchym badylem się zmaga-Ciągnie cegiełkę do swego pałacu.Polna mysz dnem łąki się przekradaI do mrocznej nory wpadaPełnej mysiego płaczu.Kołysze wiatr łąką, gna zielone fale,Gęsty żar leje się z niebaI pachną zielenią trawy wspanialeJest tylko ta łąka...i myśl,Że poza niąnic na świecie!nie ma. Pozdrawiam serdecznie :)

Ход с конём - na serio I na żarty ;) Pozdrawiam :)

Trochę się ten świat natury przesłodził, ale ogólnie do przełknięcia. Pozdrawiam

Czyli PL jest na tzw. ssaniu ;) Pozdrawiam :)

Dokładnie.

To i tak jesteś szczęściarzem :), chociaż z mojego punktu widzenia. Też chciałem mieć dwójkę. ŻONA ZADECYDOWAŁA, że jedno wystarczy.

Chciałbym mieć taką żonę i takę rodzinę, nawet bez 500+, bo pokaż mi dzisiaj "normalną" kobietę, która jednemu mężowi CHCE urodzić szóstkę dzieci. Wartość sama w sobie nie do przecenienia w "naszym" świecie. Może gdzieś tam taka jest, ale w moim przypadku już za późno na poszukiwania, mogę więc jej tylko życzyć, żeby działo się jej jak najlepiej. A swoją drogą, myślę, że wiersz powinien się znaleźć w dziale 'Satyra polityczna'. Jest tu taki. Pozdrawiam serdecznie

Byłem, czytałem Pozdrawiam :)

Tak, jakiś czas temu stwierdziłem, że mój świat umarł. To była maleńka wioska, która została wchłonięta przez miasto. Starzy jej mieszkańcy poumierali, młodzi powyjeżdżali, a na ich miejsce przyszli nowi ludzie i na uprawnych kiedyś polach pobudowali nowe domy. Wszystko, co stanowiło kiedyś niesamowity, niepowtarzalny klimat tego miejsca, bezpowrotnie odeszło. Tego już nie ma. Pozdrawiam serdecznie :)

Miewam podobnie :) Pozdrawiam

Ano, tak się jakoś porobiło, chociaż różnie z tym bywa. Ogólnie to powiedziałbym, że mamy obecnie niezły bigos. Dziękuję za czytanie i serdecznie pozdrawiam :)

Hej :) I dzięki :)