Jacek_Suchowicz

Teoretycznie bardzo jej wspólczuje teoretyczie w oku kręcą mi się łzy teoretycznie bo praktycznie czuję że radość życia nie tylko w książach tkwi :))

Wiesz mam ze dwadzieścia końcówek w rękawie i żadne mi nie pasuje. Pasuje mi takie, co wydłuża wers o kilka sylab kulminując uczucie ale zaraz usłyszę o zgrztaniu rytmu. pozdrawiam Jacek

50 lat temu to Jacek S. zostałby postawiony w stan oskarżenia za zdradę ludowego państwa polskiego - rok 1957, no może byłaby odwilż, zależy czy poetów puszczali, czy nie, stąd też nie bronię, jeno histori trza było się dukać a nie sypać fifties z ukłonikiem i pozdrówką MN ps. ktoś kiedyś napisał, że poetą się jest jak się dotrwa do piędziesiątki pisząc a gdybym chciał wyjechać musiałbym iść na współpracę z władzą ludową i dziś by mnie opluto pozdrawiam Jacek

kiedy te stare szlaki dla mnie są piękne i zapewniam, że niewszystkie zadeptane do końca pozdrawiam Jacek

Michale! to niewola zwiewna - utopia. czasem przychodzi inna myśl: co on tam wyrabia (dlaczego nie wrócił, może nie chiał) ale pieniążki przysłyła, dzwoni to najważniejsze - znaczy że kocha a prawda jak znam życie zdarza się, że wygląda inaczej

przy tym to nic ale tym powyżej ten jest tylko komentarzem, wyjaśnieniem dlaczego piszę jako ona pozdrawiam Jacek

Jakiś smutek i ból w Twym wierszu słyszę - zostałaś za szybą. Czy kochać można będąc za szybą? (pytanie retoryczne) pozdrawiam Jacek

nie jesteś na bieżąco; za kasą, a do dziś w sklepie był renament w cukierni poroś o tuzin ciastek to zobaczysz co będzie? pozdrawiam Jacek

Michale co w pierwszym??? Pozdrawiam Jacek PS. - są małe dzieci i duże dzieci. Duże dzieci to my bo tylko One dojrzewają swoim macierzyństwem, a my nigdy nie zrozumiemy............. ech

poprawiłem dziekuję - miałem kilka pomysłów i jak zwykle wybrałem najgorszy Pozdrawiam Jacek

Stasiu to obserwacja a czy wrażliwa? W poczekalni jesteśmy w jakiś sposób anonimowi i wyrzucamy co boli dawniej w maglu Pozdrawiam Jacek

oj ta tęsknota owszem i mota a ludzie z klasą jadą za kasą pozdrawiam Jacek

a wiersz powstał: w poczekalni u lekarza chwile płyną dosyć ciężko ludzie o posępnych twarzach siedzą cicho i się męczą a tu młoda mama wchodzi z dwojgiem dzieci takich małych jedno już zaczyna chodzić drugie chowa się – nieśmiałe nawet mówi pierwsze słowa mama pani amu lolo za to mama jest rozmowna ale smutek sieje w koło sama z dziećmi mąż wyjechał nawet z nikim porozmawiać smutne święta nie powrócił jest ponuro co tu gadać bo cóż z tego że zarobi kasa chłopa nie zastąpi a ja wszedłem w jej psychikę i wiersz powstał - tak niechcący ps. dziękuję Eugenowi De za korektę w warsztacie

Obłokiem marzeń Cię zamknęłam W miejscu gdzie tylko świeci księżyc. Jeżdżąc po świecie wpadasz nieraz, A ja się czuję tak pomiędzy Domem i dziećmi rozwieszona, Zamknięta drzwiami, firankami, Kaszką psychicznie rozklejona, Odwirowana. Lecz czasami Tęsknię do zwykłej ciepłej chwili, Opłatkiem czasu przełamanej. Gdy się zatrzymasz i najmilej Powiesz: Najsłodsze me kochanie!

Piękny liryk , aż się czuje że pisała to kobieta.... Pozdrawiam Jacek

Stefan wiersz dobry i mimo ponurego tematu jest w nim jakaś przewrotność a nawet figlarność. Przypomina się stara anegdota: pamiętaj jeśli się obudzisz i nic Ci nie dolega to.........jesteś po drugiej stronie. Spoglądanie na siebie własnymi oczami nie daje pełnego obrazu Jedyne co mi przeszkadza to tytuł "przez konarejon" - spłaszcza cały wiersz ale to moje zdanie Pozdrawiam Jacek

Różne bywają bale zwłaszcza w starych zamkach. Dużo radości i weny w Nowym Roku Jacek

Oxywio! Podejrzewam Ciebie o kompleksy. Ty już dawno udowodniłaś że potrafisz pisać rytmicznie i sylabotonicznie. Piosenka doskonała. Pozdrawiam w Nowym Roku życząc piosenkowej weny Jacek

Witku – jak zwykle znakomicie Ale: Wicher wciąż duje i z siłą nie małą Ludziom w chałupach czasem szkodę czyniąc. Boh przy kominku wygrzewa swe ciało robiąc bara-bara - z niewinną dziewczyną. Ale to inna historia Pozdrawiam serdecznie Jacek

Ciasno mi się zrobiło, Obrócić się nie mogę. Oj, chyba coś przybyło I zaraz wpadnę w trwogę. Wokoło się rozglądam, Zdumienie nie zna granic. Coś mi na to wygląda, Że cztery przy mnie panie. I cóż mam biedny zrobić Jeszcze rozumiem strata. Lecz to, to może zabić: W uczuciach superata! A wybór jaki trudny, Trzeba dokonać prędko: Czy jestem zbyt okrutny? Czy serce moje pękło? Już miłość podzielona. Nie, nic się nie dzieje. To trzy córki i żona. Czy Ty się nie uśmiejesz?

Bardzo osobisty, a w treści zachwycający Pozdrawiam ciepło Jacek

Imienniku - wybacz ale tym razem stworzymy chór. Całkowicie Ciebie popieram. Jestem w transie i jeszcze minimum drugie tyle by się przydało. Też oczekuję dopisania. Autorze jeszcze trochę ....... Pozdrawiam Jacek

miłe i przyjemne - lubię takie pozdrawiam noworocznie Jacek

Michale - dziękuję podane może półwytawnie albo półsłodko a dla niektórych kwaśniak Jerzy dobranoc pozdrawiam Jacek

a czy przynajmniej jesteś słodką wampirzycą?? :))))))))) Wszystkiego dobrego w Nowym Roku, zdrowia spełnienia marzeń .... Pozdrawiam Jacek