Jacek_Suchowicz

Pewnie wpadnę - bywałem na spotkaniach zamkowych pozdrawiam Jacek

Śpiewnie - ale ten walc: Lekki walc na dwa pa Pani w jego objęciach do rana Figlarz ten karnawał Pani chyba jest znów zakochana? Jeszcze raz jeden krąg Pani tańczy tak lekko i zwiewnie Szampan znów leją nam Takim rytmom Ty dzisiaj ulegniesz? serdecznie pozdrawiam Jacek

Miłe, sympatyczne, ładne - lubię takie. Dobre wykonanie i przebój. pozdrawiam Jacek

Po raz drugi przychodzi mi stawać w obronie dzieła na miarę Z. Panowie Bogdan i MN czy nie czujecie się nieswojo. Sam autor wyjaśnił że: może odbiło się od skały (w gardle) a może się nie odbiło Wiersz rzeczywiście trudny i głęboko refleksyjny. Od nas zwykłych zjadaczy chleba (poezji) wymaga niewątpliwie wysiłku umysłowego. Najpierw spróbuję wiersz uczytelnić i myślę, że intencje autora same wyjdą na wierzch: Może odbiło się od skały i dlatego zakołysały się fale i może dlatego w te pędy w sine dale na przełaj do tamtędy i dalej Stabilność głębi nie świadczy o powierzchni tak jak deszcz nie pada nigdy do góry słońce nie jest w kolorze czereśni a już na pewno nie zawsze są chmury Proszę sobie wyobrazić peela mocno „napranego”. Jemu się może odbiło i fale zakołysały (haftuje). Ciut otrzeźwiał zawstydził się i w sine dale......... Piękna metaforyka „stabilność głębi nie świadczy o powierzchni” (nogi na ziemi a reszta faluje). Parcie na pęcherz to kolejne odkrywcze spostrzeżenie „tak jak deszcz nie pada do góry”. Zaczyna boleć głowa złe samo poczucie a jeśli piło się piszczelówkę (jagodzianka) słońce zmienia barwy no i kiedyś trzeba wytrzeźwieć. Na uwagę zasługuje budowa wiersza (podkreślony bełkot pijacki w pierwszej strofie) i delikatnie dobrane rymy. Słusznie napisał Dotyk wiersz „za trudny” a może do w cipny? Pozdrawiam - starszy grafoman amator.

wiersz świetny - myśli jasno ukazuje lecz czy „alergent" klimatu nie psuje w gminie to słowo rzadko spotykane fakt miastowy cherlak zna je na pamięć

Gdy się szarpniesz odrobinkę i pomyślisz jedną chwilę, to swej żonce zamiast szpilkę, poduszeczkę dasz pod tyłek. Wtedy ona cię ozłoci, gdyż przywiezie także nabiał, no i ciebie rozochoci. Zaraz będziesz coś obrabiał.

dobry kawałek - a jaka rasa? pozdrawiam Jacek

Ach ta wyschnięta studnia z kołysząco kuszącym żurawiem - to dobrze, że się takie żurawie jeszcze spotyka. To zakończenie robi wrażenie............. Wiersz urokliwy. Pozdrawiam Jacek

Mi też się podoba i wracał nie będę Pozdrawiam Jacek

Dobry wiersz, do którego powrócę Lecz Bóg patrzy wzrokiem łaskawym Na tych wszystkich śpiących po dworcach. Tej zimy im przyjemność sprawił, Mrozu brak od ponad miesiąca. pozdrawiam Jacek

A ile trzeba mieć, żeby stracić - o przepraszam zyskać poezję?

Sewerynko po przeczytaniu jakoś inaczej mi się złozyło czemu pragnę twoich ramion tak zachłannie nieprzytomnie świat zamykasz mi ustami a ja czuję się bezbronnie czemu dzień ma barwę spojrzeń nawet deszcz nie zmywa tęsknot w twym oddechu kwitnę śpiewnie i przebaczam dosyć często czemu ścieżki mi się plączą z garbem czasu się borykam i wolności wiecznie pragnę choć się w ciebie wtulam – wybacz! i mogła byś się jeszcze trochę rozgadać przecież jesteś kobietą pozdrawiam Jacek

Relacja z koncertu (pewno nie z „Warszawskiej Jesieni”) Nie wiem czy dobrze pamiętam ale jest taki dosyć znany utwór symfoniczny „W królestwie zwierząt" Duży plus za pracę. Pozdrawiam Jacek

Obok tego wiersza nie można obojętnie przejść. Pomijam, że czaruje metaforyką ale też kapitalną budową. Każda zwrotka jest jak gdyby niedopowiedziana zmuszając do zatrzymania się i dalszych własnych przemyśleń. Peelka zmęczona – mająca wszystkiego dosyć, bez woli walki, zrezygnowana ciągle śni. A może tęskni ? Słowa „głupi film” bezpardonowo sprowadzają czytelnika na ziemię burząc klimat ale pewno to zabieg celowy. Wiersz bardzo dobry. Pozdrawiam Jacek

Dziękuję za zajrzenie. Wuszko rozbrajasz mnie stwierdzeniem "lekko figlarne". Głeboko w srcach tych mam siedzi ta niepewność - czy wróci? pozdrawiam Jacek

Rozumiem Twoją poezję zaangażowaną ale te "rozdziawione anoły" to koszmarek - może inaczej pozdrawiam Jacek

miłe a ja dodam; Ale na razie panuje spokój. Śpią porzucone pługi w stodołach I tylko wrony czasem na polach Swym nagłym krzykiem wzbudzą niepokój. pozdrawiam Jacek

pomysł dobry a po zrytmizowaniu może będzie super! pozdrawiam Jacek

Przez gabinet mój pacjenci przepływają dosyć szybko. Dali kwadrans, ci z dyrekcji, co jest dla mnie krótką chwilką. Od młokosa do staruszka zbadać trzeba, zdiagnozować. Od paluszka do serduszka muszę znaleźć - gdzie choroba? Po raz pierwszy mi się zdarza, że pacjentka roztrzęsiona trzaska drzwiami i wypada, choć wizyta nieskończona. Nawet nie wiem o co chodzi. Chciałem tylko wzbudzić przyjaźń. Zagadnęła, a ja miło: - czego pani mnie uczyła? I wypadła jak ta chmura, w oczach mając dwa piorunki. Nawet nie wiem, o co idzie? Ja się staram być milutkim. Cóż, że brzuszek, okulary, i klawesyn jest na miejscu, ale człowiek nie jest stary - z dziewczynami jeszcze kręci. Musi mylić mnie z mym ojcem. Jedno imię i nazwisko. Wyleciała obrażona miast wyjaśnić zrazu wszystko. pisane na biegu pozdrawiam Jacek

a ja też jestem pewien że już to gdzieś czytałem, ale przednie na tacy z wiersza podane pozdrawiam Jacek

kiedy masz kaca albo Ci gorzej to twarz odwracasz i mówisz "bożek" no ktoś jest winien to sprawa prosta szukaj przyczyny byś sam nie został pozdrawiam Jacek

a ja tu widzę strofy dosyć proste co ziemię kroją bez żadnej udręki po przeczytaniu – wiedza może zostać - od razu widać udział belfra ręki :)) pozdrawiam Jacek

Dziękuję za wizytę i podziwiam Twoją wnikliwość. Umiejętność pisania może być równie dobrze związana "z przebudową ulicy Karolkowej". :)) Pozdrawiam Jacek

Miło, że Ci się podoba, ale dlaczego "to co". Pozdrawiam Jacek

cały urok tego forum to jest to, że każdy pisze inaczej. pozdrawiam Jacek