Jacek_Suchowicz

bazując na lekturze wierszy z dawnego działu Z, nie wiem jak rozumieć: czy tylko on się spełnił a on jęknęła z żałości, czy oboje - pewno to tajemnica

U mnie ciągle wre praca, praca, A na ekranie jest: zaraz wracam. Myśl natrętna tę pracę skraca, Że ktoś, za chwilę, zaraz wraca. Zaraz mocno pracę tę skrócę, A na ekranie - zaraz powrócę I oświeciła mnie myśl – super, Niewyłączony został komputer.

Ja bardzo pragnę i bardzo chcę Napisać Tobie tylko duże C. Jest to okrągła ładna literka. Kto ją przeczyta - Tego rozterka Od razu chwyta... Jak ją rozumieć i jak czytać? Co to oznacza, to duże C? Że tego dociec każdy chce. Może to znaczy "całusek", albo Już wiem - to węgiel, czyli carbo. W fizyce C ma wiele znaczeń W każdym rozdziale znaczy inaczej. O tym można by dużo pisać I te znaczenia długo wyliczać. Ale najważniejszy - C oznacza stan, Że C to stałość, czyli constans. Może tu idzie o stałość bycia? O uczucia lub poziom życia? A mało tego, nie każdy zna, Kiedy C czytamy jak K? Same problemy i dużo znaczeń. Ja nie rozstrzygnę i nie wytłumaczę. Ty masz serduszko i wiele umiesz. I wiem, że Ty to C zrozumiesz. Dlatego bardzo pragnę i bardzo chcę Napisać Tobie tylko duże C. PS. Drąży mnie ta myśl silna Że to powinno być C! (silnia)

Pani Jano zanim wyraziłem swoje zdanie to przyznam się, że "wyssałem" z Pani wiersza wszystko. To zdanie: (Teraz ważniejsze jest "mieć", a "być" - to takie "małoodkrywcze no prawie plagiat".) to oczyawiście ironia. I podzielę się jeszcze z Panią takim spostrzeżeniem: może się mylę bo czytam od miesiąca wiersze w dziale Z i doszedłem do wniosku że słusznie ten dział ma tę literkę. W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych powstała tak zwana twórczość "Zaangażowana" i jakieś 60 procent wierszy z tego działu przyponina ten nurt twórczości. Znajdują się tu teksty nawet głęboko zaangażowane. No może sie mylę ale jako człowiek oczarowany twórczością A Waligórskiego a potem odkrywający piękno i subtelność wypowiedzi J. Przybory - nie komentuję formy. Pozdrawiam Jacek

Postrzega Pani po swojemu i to należy docenić - te pozornie niezauważalne gesty "bycia". Teraz ważniejsze jest "mieć", a "być" - to takie "małoodkrycze no prawie plagiat". Duży + Pozdrawiam Jacek

Odrobinę ciepła na co dzień. Sympatyczny. Pozdrawiam Jacek

i znowu sobie stawiamy pytanie: czy to wola ludu, czy to panowanie? nie pokazuj, wielki, nie pokazuj, jak głeboko w nosie masz swój lud tak od razu, wielki, tak od razu zmarnowałeś narodwy trud

Jak ukoi mnie szafir smutku, Melancholii przykryje beż, Żyć tak będę powolutku I może Ciebie spotkam też. Wtedy ujmę Twoją rękę, Delikatnie i różowo, Włosy Twoje takie miękkie Zapachną mi jaśminowo. Chwycę Twoją kibić w talii I poznam słodycz Twoich ust. Zagrają dzwonki konwalii, Ty zabierzesz mnie stąd już? Przeprowadzisz mnie przez wrota Materii i czasoprzestrzeni. Nieważna będzie tęsknota I żalu też nic nie zmieni. Styks przepłyniemy wśród marzeń, Potem zostawisz znudzona, Wrócisz szukać nowych wrażeń, Ty - kochanka nienasycona...

Smakowite śledzie Świadczyły o biedzie. Teraz wielka gratka - Są w pysznych sałatkach. W Pańskim wierszu można się dopatrzyć wielu interusjących podtekstów: Autor ma spory apetyt i lubi dużo jeść i jak mówi stare ludowe porzekadło: "lepiej zjeść i zwymiotować jakby miało się zmarnować" Pozdrawiam Jacek

Deszczyk ustał, słońce wyszło I zdziwiło się, co nieco. Widzi, że natchnienie prysło, W upał - ciężko jest poetom. Więdnie szybko płatek róży I literki w słońcu bledną. Jakaś muza człeka nuży, A człekowi wszystko jedno. Muzo ręki nie podawaj Tylko zostaw mnie w spokoju. Idź ty dalej nie przystawaj, Ja pracuję ciężko w znoju. Łącze z sobą nitki prozy, Siermiężności listki zrywam, Kruszę lody, niszczę pozy, Realista ze mnie chyba. Ja obdzieram teraźniejszość Z pustych słów i pięknych fasad. Przypominam ludziom przeszłość, Tę najgorszą, tę bez zasad. Może wnioski ktoś wyciągnie Ktoś pomyśli dzisiaj teraz…. W mediach głos powtarza ciągle: „ W rządzie nowa jest afera…”

to zależy co rozumiemy pod pojęciem pomidora? Pozdrawiam Jacek

Tak sobie myślę i wymyśliłem, Że się do Ciebie przyzwyczaiłem. Tak mi się z Tobą miło rozmawia I ta rozmowa przyjemność sprawia. Nie wiem, - czemu tak teraz bywa, Że lubię z Tobą często przebywać. Budzi się we mnie wątpliwość płocha; Czy Ciebie, aby trochę nie kocham?

jeśli przyjmiemy tezę: kto nie jest z nami, jest przeciw nam, to musimy deptać Innych, - ale ja postuluję aby dać Innym trochę pożyć i jeszcze jedno wataha nie zna świętości Pozdrawiam Jacek

bardzo lubię takie wiersze - słyszę las duży + Pozdrawiam Jacek

Gdyby ten wiersz miał inny tytuł, to i skojarzenia byłyby inne. Jaś zwłaszcza z tonikiem pozwala chwilowo innaczej oglądać świat, no nie koniecznie trzeba dużej "przyjaźni" aby "magicznie stracić zmysły" itd... dalszą interpretację darujemy . A swoją drogą to jest miłe dla autora jak się dowiaduje co miał na myśli pisząc wiersz. ja też to przerabiam. Pozdrawiam Jacek

dobra recepta, ale nie dla mnie pewno nie jestem ja poetą może ten wiersz ktoś pisze za mnie a mi te słowa same lecą On rym i rytm trzymać się stara i mówi "pisz ty grafomanie" biorę pióro i myślę: Zaraz sens najważniejszy jest mój Panie" jeszce dodam: podoba mi się słuszne spostrzeżenia Pozdrawiam Jacek

mój skowyt jest z Tobą Maniek D Sad, dziękuję i pozdrawiam Jacek Dobrze ze poruszyłeś ......... kropelka, dziękuję - napisałem tak jak czuję no no no podoba mi się - temat oczywiście ......... Kris Poranny, nie bój się w wierszu nie idzie o Żyda , swoją drogą dziwny naród: Jak mi powiedzą Polak to jestem dumny a Żydowi że Żyd to antysemici dziękuję i serdecznie pozdrawiam - przepraszam za niedokończony komentarz Twojego wiersza Tytuł i wiersz uzupełniają się bardzo dobrze......... Zbigniew Wilk, oczywiście dzieci giną w różnych miejscach, ale na mnie akurat zrobiło wrażenie jak CNN relacjonowało: "snajper zabił 10 letnią dziewczynkę " dziękuję i pozdrawiam posłużę się cytatem oyeya "a dzieci w Afryce głodują!" nie lubię pisania pod okazję.......... Natalia tak to "luźne fakty z dzienników świata" ale pomysł powstał parę dni temu w trakcie przegłądu wiadomości- słuszna uwaga pomyłka w dedykacji. Wiersz dedykować należało dorosłym z okazji święta dzieci dziękuję i pozdrawiam "Auschwitz, Biirkenau............. Tommy Jantarek, pomyłka w Oświęcimiu byłem i to mocno przeżyłem gdyż jako 14 latek nie byłem przygotowany. wiersz mówi o pamięci i o nauce z historii, a także o mentalności ludzi 21 wieku, cywilizowanych od ponad 7000 lat, których uczył: Abraham, Mojżesz i Izaak - odsyłam do Tory przepraszam za nieudolne ujęcie tematu jeśli odebrane zostało jako śpiewka na Żyda pozdrawiam Jacek

idzie Jasio Wędrowniczek przez pola, przez miedzę, chlapnę sobie wódy łyczek, podumam o biedzie. porozczulam się nad sobą nad swoją zwykłością bliscy mi już nie pomogą - piję z przyjemnością. z tego ja się nie otrząsnę piękna nie zobaczę chociaż znowu mamy wiosnę a ja sobie płaczę przepraszam za parodię ale bardzo nie lubię takich wierszy - myślenie alkoholika

pierwsze dwie zwrotki - bardzo dobrze, w trzeciej coś zgrzyta i w formie i w treści, ale to moje odczucie Pozdrawiam Jacek

Minęło ponad pół wieku. Jakie Twój dziad przeżycia miał? A Ty, czy zapomniałeś? Mój bracie, W wierze starszy o 5000 lat Przypomnę Ci: Auschwitz, Biirkenau, Hitlerowiec zabijał dzieci, O ścianę tłukł głową Lub do gazu i do pieca. Ty żyjesz - Polak przechował. Taki wtedy był świat. Historia powtarza się na nowo. A dziś Ty dzieci zabijasz, Strzał i dziecko nie żyje. Palestyńskie - niczyje? Domy, miasta to śmieci. Wrzaśniesz - Antysemita!!! Nie, to tylko luźne fakty, Z dzienników świata, Dotyczące w wierze starszego - mojego brata. Wiersz dedykowany wszystkim dzieciom cierpiącym z powodu bezgranicznej głupoty dorosłych

przyjemnie się czyta - tak z samego rana pełnokrwista kobietka - Proszę Pani i Pana (nie pomylić z befsztykiem) Pozdrawiam Jacek

Panie Zbyszku - gdybym nie przeczytał Pańskiego komentarza to i nie domysliłbym się, że to idzie o Pana Boga ukrytego w Sakramencie Komunii Świętej, A ja wiem, że Pan Bóg jest zawsze z nami - chociaż tak czasami pragniemy się przed nim skryć lub wręcz krzyczymy " Boże - Ciebie nie ma, nie istniejesz" ........Boska cierpliwość. Pozdrawiam Jacek

a tyle małżeństw mogłoby uszczęśliwić i samo być szczęśliwe świetne - rzeczywiste, realne obnaża bezmyślność dodaję do ulubionych Pozdrawiam Jacek

dziękuję - też zachwycam się Gałczyńskim i byłem na koncertach poświęconych Jego twórczości i czułem się "dziwnie"

a ile razy tu będziesz oczy Ci mgiełką zajdą otworzysz drzwi usłyszysz rozmowę kwiatów inaczej nie warto Pozdrawiam Jacek