Nikodem_Ópatowski

samo porównanie instynktu do węża jest ciekawe i chyba same w sobie może być metaforą. jednak późniejszy opis węża jest słaby poetycko,to po prostu opis zjadania ofiary. Trzeba by przy tym opisie pomyśleć nad jakimiś refleksjami, zgrabnymi udziwnieniami, metaforami... wplatasz słowa słownikowe i widać to mocno, ja bym raczej szukał wyjątkowych połączeń prostszych słów. temat jest interesujący, ale nie łatwy. Moja rada to pomyśleć i poprawić, a raczej przerobić pozdrawiam Nikodem

wiersz przywołał wspomnienia ze spektaklu o prostytutce z Buenos Aires, tam motywem przewodnim było tango(nie pamiętam tytułu). Nie wiem skąd to wspomnienie, ale to na plus wiersza. nie mam jednak siły dalej się zagłębiać,pewnie przez te wiry i ich smaki pozdrawiam Nikodem

pierwsze dwie strofy:dobrze od trzeciej pięknie, właściwie każdy wers Nikodem

można by zrobić artykuł : krwawe komentarze z orga" :P

uważam, że to dobry pomysł:) trudno porównywać bajki z "klasyczną poezją".Trzeba je mierzyć innymi kategoriami

ten temat jest trudny, bo chętnie się o tym pisze i wszyscy mamy tym wypchane szuflady:) jak się już o tym piszę to trzeba znaleźć koncept, który odróżni ten wiersz od innych.

dlaczego zaczynamy przygodę od Zetki?? tekst nie zachwyca, w tym temacie trudno coś zdziałać... nie podważam wartości prywatnej(dla adresata), ale ogółu czytelników ten wiersz nie zainteresuje pozdrawiam Nikodem

Nikodem jestem, a czy zaskoczyłaby? nie wiem , w poezji nie liczy się fakt, tylko-w szerokim rozumieniu- wygląd tego faktu pozdrawiam

po raz pierwszy nie mogę dać Ci minusa bez zastanowienia, więc takie mało brawo szkoda, że na własne życzenie zepsułeś efekt jednym słowem(cytuję): "zajebiście" Człowiek-Pytanie kto pyta nie błądzi, kto nie błądzi nie musi pytać---do wycięcia przy braku informacji decyzje stają się strzałami w ciemno---"brak informacji"- jak rozmowa detektywów; "strzał w ciemno" -nie brzmi a brzytwa narzędziem do pływania---to Ci się udało, ale pierwsza cześć myśli prosi o poprawkę skąd wiem, że powinienem utrzymać się na powierzchni tak wielu poszło drugą drogą - musi tam być "zajebiście"---NIE skoro nikt nie wraca Kobieta-Odpowiedź przy niej pytania znikają dom, drzewo, syn stają się celem jej oczy mówiące kocham - sensem i przyczyną---"jej oczy mówiące kocham":) takich rzeczy trzeba unikać tak chciałbym w to Wierzyć, zmęczony szukaniem---puenta nie zaskakuje PS, wierz mi, że mimo wszystko starałem się być obiektywny(oj dzieli nas kwestia burzliwego tematu TWA-dopóki tego nie wyjaśnisz"

graficznie wiersz wygląda świetnie:) wszytko obraca się wokół magicznej czwórki(chyba wiesz o co mi chodzi), ale ta forma ogranicza treść. Przed napisaniem wiersza autor musi podjąć decyzje co do formy(przeanalizować plusy i minusy) ważne: 3 strofa zdecydowania najsłabsza!!!tragedia z tą trzecią, szczerze. Przeczytaj ją dokładnie i strzeż się takich wersów pozdrawiam Nikodem

fajnie było by posłuchać w wersji audio:) zrealizowałaś w pełni swój pomysł i nie ma się czego czepiać.Z jednej strony się podoba, z drugiej mam małe wątpliwości. tą część biorę jednak, bez żadnych wątpliwości:) "ach słownik kląska po francusku rossignol oho słownik zawodzi po rosyjsku соловей ależ słownik śpiewa po włosku usignolo och słownik jodłuje po niemiecku Nachtigall eh słownik świergota po hebrajsku zamir זמיר aha słownik nuci po hiszpańsku ruiseňor hejże jej słownik muzykuje po angielsku nightingale" pozdrawiam Nikodem

wiele błędów: -za długie, większość nic nie wnosi, -ciągle ten plecak -ciężko znaleźć ten element, który ma zaskoczyć pozdrawiam Nikodem

czepiam się, czepiam, ale im więcej czytam tym bardziej mi się podoba

tekst stanowi spójną całość teoria Goebbelsa znana stosowana powszechnie dziś zadowolone barany - żyjący bezmyślnie kupujący każdy kit to wszystko pozdrawiam Jacek oczywiście tekst jest spójny:) gratuluję jednak szczególnie pierwszej strofy-urzekła mnie wręcz. Przepraszam Cię mocno ale reszty już tak bardzo nie czuję:)

oj jesień już blisko:) złote liście, kasztany - samo piękno:D dziękuje i pozdrawiam, Nikodem

dzięki serdeczne pozdrawiam Nikodem

właśnie , jedna rzecz mnie przeraża: tytuł, po prostu szaleństwo , z tym mini sonetem. przekombinowałeś na maksa, po co robić coś co przypomina sonet?? słowo "odleciałem" brzmi banalnie skomplikowana forma zawsze ogranicza treść!

to zależy pod jakim kątem mierzyć ten wiersz... Na forum Z , na pochwały to jednak za mało. W charakterze osobistym- jako prezent dla konkretnej kobiety-jego wartości nie podważam. cieżko się pisze takie wiersze. wiersz mnie nie urzeka, ale trudno coś wymyślić nowego, zaskakującego w tym temacie. może łatwiejszy temat??temat to klucz pozdrawiam

tytuł i pierwsza strofa- uzupełniona o goebelsa- szalenie mi się podoba "choćby nie wiadomo jak mącić z czasem wszystko opadnie" nie rozumiem kim są te zadowolone barany?? po prosty nikt mi tu nie pasuje...proszę wytłumacz mi:) Nikodem

Nie miałem czasu dołączyć się do refleksji:) ale teraz mam chwilę: są dwa końce otaczające jakby parabolę z optimum na szczycie: 1) stworzenie, które jest za głupie, żeby spytać dlaczego, bo nie myśli(ryby) 2)Jeśli się wie wszytko(Bóg; ja wskazałem anioły, jako istoty znacznie przewyższające ludzi wiedzą o wszystkich tajemnicach: chociażby o życiu i śmierci) jednak, z tym , że anioły nie myślą to się nie zgodzę:D choć co my o tych Istotach wiemy:) szkoda kurcze, ze wcześniej nie pomyślałem o tych rybach- ta druga możliwość niemożności spytania dlaczego jest wielce interesująca wiersz jest moją prywatną odpowiedzią na wiersz Jonasza Kofty:" kiedy się dziwić przestanę"(gdy umieramy tracimy ta radość, którą daje nam "dziwienie się) pozdrawiam najmocniej ps przesyłam Koftę Kiedy się dziwić przestanę Gdy w mym sercu wygaśnie czerwień Swe ostatnie, niemądre pytanie Nie zadane, w połowie przerwę Będę znała na wszystko odpowiedź Ubożuchna rozsądkiem maleńkim Czasem tylko popłaczę sobie Łzami tkliwej, głupiej piosenki By za chwilę wszystko, wszystko zapomnieć Kiedy się dziwić przestanę Będzie po mnie, będzie po mnie Będzie po mnie, będzie po mnie Będzie po mnie, po mnie Kiedy się dziwić przestanę Zgubię śpiewy podziemnych strumieni Umrze we mnie co nienazwane Co mi oczy jak róże płomieni Dni jednakim rytmem pobiegną Znieczulone, rozsądne, żałosne Tylko życia straszliwe piękno Mnie ominie nieśmiałą wiosną Za daleko jej będzie do mnie Kiedy się dziwić przestanę Będzie po mnie, będzie po mnie Będzie po mnie, będzie po mnie Będzie po mnie, po mnie Kiedy się dziwić przestanę Lżej mi będzie i łatwiej bez tego Ścichną szczęścia i bóle wyśmiane Bo nie spytam już nigdy - dlaczego? Błogi spokój wyrówna mi tętno Gdy się życia nauczę na pamięć Wiosny czułej bolesne piękno Pożyczoną poezją zakłamię I nic we mnie, we mnie, nic koło mnie, koło mnie Kiedy się dziwić przestanę Będzie po mnie, będzie po mnie Będzie po mnie, będzie po mnie Będzie po mnie, po mnie

"Kiedy się dziwić przestanę Lżej mi będzie i łatwiej bez tego Ścichną szczęścia i bóle wyśmiane Bo nie spytam już nigdy - dlaczego?" dziękuje i pozdrawiam Nikodem

przeczytałem rano i takie sobie miałem wrażenia, ale teraz już wygląda to znacznie lepiej Twoje wiersze trzeba zrozumieć, ale to jednocześnie świadczy o tym, że nie sadzisz kwiatków tylko jakąś myśl, źródło refleksji. Na pewno jednak mogę powiedzieć , że wolę kosiarza:P pierwsza strofa świetna, druga- dwa pierwsze wersy -uzupełnione przez trzeci - naprawdę dobrze brzmią. jednak zamiast ludzi mieszkających we mnie można było wymyślić coś lepszego... puenta- może być , ale kurcze nic nie wnosi tylko jest dobitnym wyjaśnieniem tego co powiedziałeś wcześniej...a to piękno czytelnik sam powinien znaleźć- takie moje zdanie sorry , że się tak czepiam, bo w sumie to detale(no i w dodatku to tylko moje zdanie:P) , ale gdyby nie one to bym był zachwycony... jednak całość się podoba:D zastanawiam się jeszcze nad plusem, może jutro jak przeczytam jeszcze raz... pozdrawiam Nikodem

"pierwszy poeta, który porównał kobietę do róży był geniuszem, następny już tylko idiotą" piękna myśl, krótka a opisuje skomplikowany proces twórczości

no ciekawie:D ciekawie:D pozdro Nikodem

nożyczki to podstawowe narzędzie każdego poety:)