Marlett

bez sęków miękko lipowo zrodzona w modlitwie na kolanach na kredzie i alabastrze w kontury emanacja prowadzona reką twórcy farbą i pozłotą płasko w czystości kolorów świętość w złocie i chwała zielone życie ubóstwa brązu w świetle świec kolory pełnią blasku wznoszą rozum i ciało w pokłonie

Biszkopcik rozmoczony w mleku - kto lubi ? - smacznego.

Wreszcie obraz bez realistycznego opisu. Ukryte skrawki , niedopowiedzenia , metafory pobudzaja wyobraźnię czytacza. Lekka zwiewna pointa. Pewnie zawsze znajdzie się coś co naprawienia ,ale wiersz robi wrażenie :) PozdrawiaM.

Współgramy z wszechświatem. Jakiś ślad w nim pozostawiamy :) Na swój sposób jesteśmy niezniszczalni - odnawialni. Popłynęłam lekko przez wiersz - melodię, piosenkę :) PozdrawiaM.

Wolałabym ''chodzenie po żebrach'', a może Autorka zdecyduje się na większą wieloznaczeniowość :) PozdrawiaM. Elea to Autor ;) Najmocniej przepraszam Autora :) Mnie też czasem biorą za autora ... taka zmyłka :)

Wolałabym ''chodzenie po żebrach'', a może Autorka zdecyduje się na większą wieloznaczeniowość :) PozdrawiaM.

Polski przede wszystkiem:) Dziękuję za czytanie. PozdrawiaM.

Jesteśmy brzydkie dopoki ktoś nie dostrzeże w nas piękna . PozdrawiaM.

Talarku , utwór odbieram jak pocztówkę - tyle, że z odgłosami natury , które uwydatniają się zwłaszcza po brzasku, kiedy jeszcze nad wodami unosi się mgła. Obraz scala się z odgłosami :) PozdrawiaM.

Bardzo dziękuję za uwagi - mile widziane:) PozdrawiaM.

w najjaśniejszej barwie ptakom tęczę układa niema ;) -------------------------- serdeczności Marletko :))) Dzięki że wskoczyłaś :)))))))) PozdrawiaM.

musi tylko przestąpić granicę albo poczekać na deszcz ;| Deszcz mile widziany :)

Zmroziło . PozdrawiaM.

zamknięta w najjaśniejszej barwie niemym ptakom skrzydła układa do lotu pod wiatr jeszcze czas na start nie gotowe są miejsca do zamarzniętej wody nie wrzucisz kamienia chcąc na jeziorze zatoczyć nowe kręgi długo w spokoju trzeba wyglądać by stanąć przed świtem na tle nieba biały nie wybucha czeka rozbicia na tęczę

Jestem za ''rozłazi'' - jak robactwo . ''Snucie'' jest dla przyjemniejszych skojarzeń.

Niejadalny , czy w tytule nie powinien być ''?'' Nie znamy jutra ,ale może przewidzieć co nieco. Przytoczę dwuwiersz z ''Fausta'' który utkwił mi w pamięci; Starość nie zmienia w dzieci, jak głosi przysłowie, Nie, ona jeszcze dziećmi nas zastaje. PozdrawiaM.

Elea, dla mnie temat dobrze ujęty słowami . Jest obrazowość wywołująca emocje. Pointa robi wrażenie . PozdrawiaM.

tęczowy most dał znak i otworzył swoje drzwi Pamiętam, jak ważni są dla Ciebie przyjaciele , Gusiu szczególnie. Trudne do pogodzenia , jednak zostaną wspomnienia chwil wypełninych radością ... nie płacz Ewka .. PozdrawiaM.

Postanowienie można tu postawić na równi z pragnieniem. Pragnąc czegoś niemożliwego udoskonalamy się, a jak wiemy człowiek ma to w naturze. Łatwo przychodzi wiara w to, czego się pragnie. Owidiusz PozdrawiaM.

Chwila zawieszona w przestrzeni :) Zatrzymuje. PozdrawiaM.

Przecież nie jest wspaniale. Co wynika z wiersza?

Czy liczba wyświetleń o czymś świadczy ? Bywa że tytuł utworu jest intrygujący i koniec na tym.

Żarodoporne równanie z niewiadomą. poczytam - rozwiążę :) PozdrawiaM.

Mroczna bajka . Pierwsza strofa obrazowa, oryginalna dalej nieco wytarte rekwizyty :) PozdrawiaM.

Zdaję sobie sprawę z tego, że czytelnik może mieć problem z odbiorem. Jeśli przewesyfikuję , przerzutnie stracą sens. PozdrawiaM.