HAYQ

przybyła jesień porzuconych mundurków kolczasty pejzaż

nie ozwą się sumienia grzęznące w zatracie dopóki brudny palec stada mami niebem gdzie halny hula syty a przesmrodzone gacie na równi są i miodem i smrodem i placebem marzeń i snów nie starczy gdy jawą nie jest życie gdzie cel jest wirtualny a honor przy korycie

A ja bym połączył jedno i drugie :) z tym, że "dziczejąca" jest be pełnia lata w opuszczonym ogrodzie zdziczała róża Pozdrawiam

Zgadzam się z Mr. Żubrem, też bym tutaj zakończył ale jeszcze jedna rzecz - albo "które", albo "co" - z czegoś chyba trzeba zrezygnować, bo jedno wyklucza drugie, a raczej jest powieleniem tej samej/tych samych myśli. Pozdrawiam

ino gad Oli zagada - zgaga

Z Oz dup pięknie wybierał, - wziął tę blaszaną całą, lecz po nocy poślubnej wszystko w niej zardzewiało.

świetne hahahaha, bardzo - z rymem i z humorem ;)))) Aż mi się wykluło: jeden puszcza bączki, drugi puszcza kaczki od tego puszczania dostaję już... gorączki. Pozdrawiam. p.s. do Ulubionych, bez mrugnięcia :)

Ta... Roba lale.... To, Ty Norbi? O!... o masz babo ® plecak! - a na kace LPR o bab z samo "o" i brony to - tel. a'la Borat.

słodycz bez pestek przejrzała słońcem pustka we własnym gronie ano nie ;)

zgadzam się ze Stasią Zak, a od siebie dodam - temat aktualny, z tym, że metody zmieniają się na bardziej aroganckie, bo i ekipa jeszcze niewyrobiona we wszystkich pokrętnych działaniach. Ale wciąż się szlifują... jakby co ;)) Pozdrawiam.

"wiesz. najbardziej lubię chwile, zanim prawda wypali oczy taka której się nigdy nie chce wiedzieć do końca" Nie wypali Stasiu, co najwyżej bielmem zajdzie i tylko tym, którzy zachowali jeszcze resztki przyzwoitości. Przyzwyczajenie staje się drugą naturą - podobno, dlatego ci, co łażą z bielmem, powodują, że reszta "dyga" po omacku. Świetny wiersz - same plusiory, serdecznie ściskam.

Gdy moralne ma zgryzoty i nad kacem ubolewa, niech postąpi jak ten żołnierz co wylewał je za kołnierz kacykami zdobiąc drzewa. Nie... no mordu nie namawiał, jeno drzewka przyozdabiał.

wiem, wiem... ino skojarzenia miewam gupie ;))

Była taka piosenka E. Bartosiewicz "Z kła ma łam" ;) i podoba mi się - nawet bardzo. Nie wiem Marlett, co powiedzieć, ale powiem prawdę. Mnie to "ałam" jakoś - psiakość nie przekonuje, a lacemu? Nie wiem... Ale serdecznie pozdrawiam. :)

Podoba mi się w tym tunelu, ale troszku inaczej bym to widział. A nóż... się przyda? ;) Pozdrawiam. strzała drasnęła trucizną gorączka gęstnieją mroczki jeszcze zarysy ciemnieją światła coraz mniej już koniec? w bezładzie postać drgająca chyba kobieta nie widzę wyraźnie słyszę: - teraz ja będę twoim światem

rodzynkiem... ;) delikatnie powiedziane ;))))

Niezłe, podoba mi się. Wywołuje nawet skojarzenia: odbite światło wśród lilii wodnych Mone'ta to, nie? http://www.maboysen.com/images/Monet's%20Garden/Monet-Bridge-lg.jpg

bardzo dopracowany wiersz, rym i rytm też ( za to wielki plus), ale.... - żartowałem, nie ma żadnego "ale" - bardzo mi się podoba :) A zażartowałem, bo wiem, że będą zarzuty. Ja ich nie mam, bo i treść i cała reszta mniam. Pozdrawiam.

ze szramą - tak mi się wydaje. Reszta... nie wiem. Nie czuję. Puenta jedynie spowodowała uśmiech, bo (abstra chując od treści) wywołała mimowolne skojarzenie: - mając wielu członków w garści nie tylko pisać łatwiej, ale i działa się pewniej ;)) Pozdrawiam.

łapa łaziła... ... ... ... ał!!!... i załapał.

i Małyszy Błażej jeża łby zsyła mi

aż uda, że jałopa - a poła jeża duża...

Jest jeden problem. Niektóre pierwsze wersy mają po 7 zgłosek - pozostałe 6. Mnie to nie przeszkadza, ale konsekwencja w tym wypadku raczej pomaga. Zresztą sam zdecyduj, czy wyrównać do 7-miu, czy całość przerobić na 6. Jako 7-mio zgłoskowiec proponuję tak: widziałem cię, o słodki jak dzień tętniący w szczycie i postać twą jaśniejszą niż słońca błysk w zenicie na sławę zasłużyłeś niejednym wielkim czynem gdyby ci włócznię dodać byłbyś mi Apollinem albo tak: widziałem cię, o słodki dniem tętniącym w szczycie postać twa jaśniejsza niż słońce w zenicie Pozdrawiam.

otyła pała

"Chłop to już taka natura że jak idzie kiecka to on widzi ,że to dziura" Racja! - już od dziecka! Nauczony już w kolebce rozwija tę manię... nie, nie mleko, co je chłepce, lecz opakowanie.