Oxyvia

Fajnie, że zgadzasz się ze mną co do przesłania. :) "Na twardo" znaczy tyle, co na udry: każdy twardo upiera się przy swoim i nie przebiera w środkach. ;) Odpozdrawiam.

Zaraz... A kto jeszcze przytaczał te same argumenty i gdzie? No, u nas też dwie dusze mocno choleryczne! Ciche dni to nie jest spokojna sytuacja, ale też często trzaskanie drzwiami, naczyniami o blaty, książkami itp. ;))) Taka to cisza, że ogłuchnąć można. :)))

Czarku, Ciebie też fajnie znów "widzieć". :) Dziękuję za miłe słowo o wierszu. Ja się przekonałam z cała pewnością, że wolę już kłótnię (byle w granicach rozsądku) niż ciche dni. Cisza, milczenie, brak odpowiedzi na cokolwiek, nie rozumiem, o co chodzi, atmosfera w domu jak w rodzinnym grobowcu - i tak przez kilka dni... Brrr! Naprawdę nie chce się wracać do domu. A kłótnia - kiedy jedno drugiemu choćby wykrzyczy, co mu nie pasi i co go zabolało - doprowadza w końcu do przeprosin, zrozumienia, zgody. I na ogół wtedy jest lepiej niż było przed burzą: słoneczko, ciepełko, miłość, czułość, delikatność... :) Z zastrzeżeniem, że w kłótni nie padają tak raniące słowa, że już nie da się za nie przeprosić ani ich wybaczyć. Trzeba uważać, co się gada w złości.

Pięknie dziękuję i również serdecznie pozdrawiam.

Waldku, Ciebie też miło widzieć. Niestety bardzo mało pisze ostatnio... Może w przyszłości będzie lepiej. Dzięki za odwiedziny i dobry smak (wiersza). :)))

Ładne i miłe. A czy Peel nie jest czasem też upierdliwy dla żony? Bo na ogół jest vice versa. ;) Pozdrawiam Cię serdecznie, Waldemarze.

Ładne i smutne. To o prawdziwym domu rodzinnym czy może o emigracji do obcego kraju? Dom rodzinny każdy opuszcza. Ale kraj - nie każdy. Dla mnie to właśnie jest jak wypadnięcie ze swojego gniazda.

Zgrabnie sklecony romantyczny sonet, napisany na cześć naszego Wieszcza, jak rozumiem? Bardzo dobra stylizacja na Mickiewicza. :)

Justyna, mam nadzieję, że to tylko wiersz?...

Andrzeju, a już myślałam, że wiersz jest pełen radości i szczęścia z powodu znalezionej miłości... A tu - bach! - smutek i klops na końcu. :( Ładny wiersz. Jak większość Twoich.

Skoro dobra interpretacja, to znaczy, że dobrze napisany wiersz - jasny i zrozumiały, a nie bełkot, jak to teraz w modzie. :) Ponawiam nadzieję na iskierkę optymizmu w następnym wierszu.

@beta_b, @Marcin Krzysica, dziękuję Wam za serduszka. :)

Kochani, nigdy nie zapominam o Was i tęsknię za tym forum niezmiennie. Bardzo dobrze się tu czuję między Wami. Ale po prostu bardzo rzadko piszę wiersze, bo mnie tak czas goni, że nie mam chwili na zatrzymanie się, oddech i napisanie czegoś głębszego. A nie chcę tylko komentować cudzych wierszy, nie poddając ocenie własnych. Serdeczności, moi Drodzy. :)

@Alicja_Wysocka, dziękuję Ci za pojawienie się i za punkt dla mojego wierszyka. :)

Bardzo smutny wiersz. Emanuje z niego przygnębienie, poczucie bezsensu, pustki, samotności, życia po nic i dla nikogo... Tak go rozumiem. Osoba mówiąca zastanawia się, dlaczego tak jest, jakie popełnia błędy: czy jest za blisko (czegoś? kogoś?), czy za daleko; błądzi w labiryncie życia i nie może odnaleźć swojego miejsca. Smutne i depresyjne, ale ładnie napisane. A teraz czekam na nutkę optymizmu. :)

Znowu chłód, szara zima w mieszkaniu. Nie odzywasz się już kilka dni. Nie chce mi się tu wracać, kochanie, niespokojne i krótkie mam sny. Tyle chciałabym ci opowiedzieć: jasną noc, ciemność dnia i ból ran! Lecz ty milczysz ponuro i w gniewie; głos się sztucznie odbija od ścian. Nie wiem, czemu zamarzłeś tak bardzo, że nie możesz wyjaśnić mi zła. Wolę ogień i kłótnię na twardo, niż to białe milczenie jak mgła. 8.10.2018 r.

Czy niełatwy? Bo ja wiem? Lubię pisać i nie sprawia mi to większego trudu. Wiem, że wolisz wiersze białe i bez refrenów. :) Rzecz gustu. Dzięki za wizytę, zawsze miło Cię widzieć.

Ooo, bardzo się cieszę! I też nie chrzanię! ;) Dopiero teraz zauważyłam ten miły wpis. Dziękuję. :)

Kochani, z powodu Żałoby Narodowej odwołujemy nasz program. Przykro nam bardzo.

Szkoda, że nierealne. Fajnie byłoby spotkać się z Tobą i pogadać w realu. Tyle lat się znamy w internecie...

Napisz, napisz. Cały czas czekam. :)

Nic mi ten cytat nie przypomina... A o czym ten wiersz traktuje? Pamiętasz jego treść, tematykę, jakieś motywy? Wygląda na romantyczny albo młodopolski. Ale oczywiście nie można przesądzać na podstawie tych kilku słów.

@Maria_M Dziękuję za serduszko. :) Przybywaj! Zapowiedziała się też @beta_b.