Oxyvia

Dziękuję, Waldemarze. Czy odważny? Ja po prostu nie mogę spokojnie patrzeć na to, co się dzieje. Dzieje się to samo, co przed II wojną robiono Żydom: wygaduje się wstrętne plotki o nich, żeby nastawić całe społeczeństwo przeciwko tej jednej grupie społecznej. A to prowadzi do zdarzeń krwawych, do pogromów i ostatecznie do eksterminacji. :( Miejmy nadzieję, że teraz do tego nie dojdzie. W zasadzie zgadzam się z Tobą. Tyle, że władze nie chcą rozmawiać z przedstawicielami LGBT ani z ich sojusznikami. Nie chcą się zgodzić na przyznanie im równych praw. Nie dopuszczają dialogu, a zamiast tego szerzą plotki i pomówienia na temat tej grupy społecznej. I o mały włos nie obsadzili zdeklarowanego homofoba na stołku Ministra Edukacji Narodowej. Jak radzisz reagować na akty przemocy słownej (na razie tylko) i na niedopuszczanie grupy społecznej do publicznego głosu i do dialogu?

Nie ma co się bronić - trzeba wybierać sobie te okienka, które nam służą. :) Pozdrawiam serdecznie.

@Marek.zak1, @ais, @lena2_ - dziękuję Wam za zrozumienie i poparcie. Dobrze, że są tu Osoby po tej samej stronie barykady. :) Lena, mnie też jest miło Was czytać i znowu widzieć. Bardzo!

Świetna "ludowa" piosenka! Pełna humoru i po prostu fajna!

Każdy ma swój świat, do którego ustawicznie wraca. Bardzo dobry wiersz, bogaty w treści.

Bardzo nastrojowy zapis chwili wypełnionej muzyką.

Życie to coś, co pożera samego siebie. To wąż zjadający bez przerwy swój własny ogon i rosnący ciągle od głowy. Ciekawie to ująłeś, Czarku.

Bardzo dobra, filozoficzna miniatura, pełna treści, dająca do myślenia. Żaden człowiek nie jest skończonym dziełem, dopóki żyje.

No i fajnie, i pisz ciągle, czy to krótko, czy przeciągle. ;)

Świetny wiersz. Tyle powiem, bo inne rzeczy już tu zostały przedyskutowane.

Człowiek goni wspomnienia, które gubi jak drzewo liście. Te wspomnienia są jak suche liście, jak coś, co umarło. Bardzo dobry wiersz. Super.

Nie daj się złowić na haczyk temu okienku! Nie świat tam jest, tylko wirtual - to, co inni chcą Ci wcisnąć jako "cały świat". :) Bardzo fajnie napisany wiersz.

Ładne i prawdziwe.

@Henryk_Jakowiec Czy pozazdroszczą? Nie wiem nic o tem, dla chłopców inna rzecz jest klejnotem. ;) Jakże się cieszę, Henryku miły, że Cię tu spotkać zdążyłam jeszcze, że nie uciekłeś, odkąd przybyłeś, i że pogadać możemy wreszcie.

Bardzo dobry wiersz, zrozumiały (lubię takie), rymowany i melodyjny (też jest to dla mnie zaletą), no i prawdziwy w tym, co wyraża.

Każdy z nas dojdzie do swojego końca świata, to pewne. Miło gościć u Ciebie, Waldemarze. :)

Dajmy maluczkim wspólnego wroga, co lud zjednoczy w strachu i walce, by pod sztandarem Prawa i Boga poszedł lud szczuty na świata krańce, by szedł poszczuty jak wściekły pies po dni kres! Spieszmy marchewkę ludowi wręczyć, niech Nas pokocha za garść srebrników, niech nie obchodzą go barwy tęczy, niech widzi tylko szarość chodników, niech widzi bliżej niż własny nos i swój trzos! Bat i marchewka – dobra zasada, z którą się uda każda tresura! Tu bat wspólnego wroga się nada, przeciwko niemu lud stanie murem, przeciwko niemu, po myśli Nam: pies i Pan! Wmawiajmy głupim, że Nasze zbrodnie: neo-komuna, gwałty na dzieciach – czyny kapłanów i władz niegodne – że to tęczowa zaraza wznieca, że to tęczowy zachodni wiatr spoza Tatr! Niech lud nam wierzy, że przed zarazą przez Nas broniony jest i chroniony, że tylko z Nami, że tylko razem, że wolność hejtu i wolne zony, a reżim wzrasta, bo bije wróg! Pomóż Bóg! A tych, co ciągle Nam nie chcą wierzyć, niech naród sam usuwa Nam z drogi! Niech każdą kłodę, co w poprzek leży, gawiedź okrzyknie tęczowym wrogiem! Gawiedź niech sprząta tych, co pod prąd! Dziel i rządź! A kiedy światło błyśnie w tunelu, gdy mrok rozjaśni się na chwileczkę, Nas już nie będzie, miejmy nadzieję, oddamy wrogom już pustą teczkę, oddamy wnukom wciąż pełny trzos! Wielkich los!

Oczywiście czytałam go już wiele razy. Zawsze mnie wzrusza. Piękny, szczery i dla mnie. :) Dziękuję, Kocie.

@Henryk_Jakowiec Pięknie Ci dziękuję, Heniu, za te rymy w uniesieniu. Wiedzą nawet zołzy, beksy, że poezja bywa seksy. Ale smutne niewymownie, co Panowie twierdzą zgodnie: że libido z wiekiem niknie - to jest chore, a nie zwykłe! Życzę wszystkim Wam serdecznie z Nowym Rokiem żyć bajecznie i nie tracić nic z czułości, z erotyki i z miłości!

Dziękuję, Kocie. :) Piękne życzenia.

Cieszmy się z tego, co mamy, zamiast wiecznie narzekać i mieć wszystko wszystkim za złe. Podoba mi się wiersz, fajnie poskładany.

Wreszcie debata ciekawa, Panowie oraz Panie: można się tu dowiedzieć, jak (nie) być Don Juanem.

Zły sen? Czy depresja? W każdym razie życzę Peelowi szybkiego przebudzenia z takiego stanu.

Bardzo fajne obrazowanie. Wiersz pełen życia i uczuć. Czuje się to "psie" pożądanie. Ale i świętość miłości.

Co mam napisać? Piękny wiersz. I tyle. :)