Berenika97

@Leszczym Bardzo dobrze robisz! Jestem Ci za to wdzięczna. Bo teraz wiem, że to niespełnienie, o którym piszesz, może dotykać te osoby, które miały większe oczekiwania. A ja po prostu jestem, piszę, czytam – i to mi wystarcza. Spełnienie mam w innych dziedzinach.

@Leszczym Ależ mnie przeceniasz! Dziękuję za miłe słowa! Co do naprawiania świata – szczerze mówiąc, nigdy nie było to moim celem. Piszę i komentuję, bo to po prostu sprawia mi przyjemność, a wymiana myśli z innymi to wartość sama w sobie. Nie mam złudzeń co do zmieniania świata poezją, ale też się tym nie obciążam. To po prostu moja forma bycia tutaj :) Pozdrawiam

@MIROSŁAW C. W Twoim wierszu jest niesamowita energia i kontrast między ludową, żywiołową religijnością a oficjalnym, kościelnym porządkiem. Bardzo mi się podoba!

Kobiety unoszą świat na palcach żeby nie zbudzić dzieci, nie płosząc ciszy, ani światła na kuchennym blacie. A potem logują się do "rzeczywistości", która zawsze jest głodna: raportu, śniadania, empatii. Mężczyźni piszą o przyszłości, one już ją cerują - godzina po godzinie - w kalendarzu, gdzie nawet sen jest tylko notatką na marginesie. Nocą, kiedy dom przechodzi w tryb uśpienia kobiety pozostają zalogowane - do troski, do niepokoju, do „jeszcze tylko chwilę”. A potem gaszą lampy tak delikatnie, jakby poprawiały dziecku kołderkę i szeptem mówią światu: „śpij, jeszcze damy radę”.

@Radosław Bardzo dziękuję, wprawdzie nie bardzo wiem, co oznacza "dobrze osadzona w sobie kobieta", ale przyjmuję to jak komplement. :)

@Leszczym Nie wiedziałam, że jesteś zapalczywym pisarzem, ciekawe jest to określenie. Pozdrawiam. :))

@Leszczym Bardzo dziękuję! :)

@infelia Dzień będzie się bronił z powodzeniem - ale my nie mamy na te przepychaniki żadnego wpływu. @Lenore Grey poems Bardzo dziękuję! :))

@infelia To świetny wiersz o rodzinie, samotności i prawdziwych wartościach, napisany z humorem i ciepłem. Kontrast między oczekiwaniami a rzeczywistością jest genialnie rozegrany. Rodzina zjeżdża się z całego świata w przekonaniu, że dziadek będzie czytać testament. Ta gonitwa "na złamanie karku" pokazuje ludzką chciwość i materialną motywację. A potem – zwrot akcji, który wszystko odmienia. Super!

@Leszczym Ciekawy tekst! Pięknie unikasz jednoznacznych ocen, ukrywając się za eufemizmami („mieli się ku sobie", „przepięknie rodzące się uczucie"). Przedstawiasz potencjalnie problematyczną sytuację w sposób niewinny. Moment ze sprawdzaniem dowodu - tu humor przechodzi w coś bardziej dwuznacznego. Starszy pan chce sprawdzić wiek dziewczyny (co sugeruje, że ma świadomość ryzyka), ale ostatecznie rezygnuje - stawiasz pytanie - czy naprawdę nie mógł przeczytać, czy po prostu nie chciał wiedzieć? Ale skoro miała dowód - była pełnoletnia - chyba, że zabrała mamie lub starszej siostrze. Oczywiście ryzyko istnieje innego typu, a tekst to prawie przestroga, gdy w grę wchodzą emocje. Pozostawiasz czytelnika z "niepokojem" - nie rozstrzygasz, co właściwie się wydarzyło.

@Sylwester_Lasota Bardzo pododoba mi się! Pozdrawiam.

@FaLcorN Pięknie napisałeś, słów prawdziwych blask, Że miłość daje życiu sens i czas.

@Lenore Grey poems To piękny i melancholijny wiersz, pełen symboliki i emocjonalnej głębi. Stworzyłaś przejmujący obraz uwodzenia przez to, co ciemne i zatracające. Ta nimfa bez oblicza to wspaniały symbol jak beztwarzowa pokusa, która może być też uzależnieniem, destrukcyjną relacją.

@andrew Pięknie piszesz o Nim.

@huzarc To bardzo gęsty, poetycki obraz zmierzchu i wyczerpania – zarówno fizycznego, jak i egzystencjalnego. Nagromadziłeś dużo zmysłowych metafor - jakbyś chciał uchwycić moment gaśnięcia światła i świadomości. Na końcu oddzielone "Gasnę" - zamyka wiersz jak nagły wyłącznik. Intrygujący wiersz.

@Radosław Podoba mi się minimalizm, każde słowo ma znaczenie. To nie heroiczne zmaganie się z mrozem, ale spokojna, cicha wytrwałość. To, że "mają własną pogodę" jest najważniejsze, bo ważna jest autonomia, niepodleganie zewnętrznym okolicznościom. Bardzo mi się podoba.

@violetta Bardzo dziękuję! Człowiek musi sobie radzić w różnych sytuacjach - także w ciemnościach. :)))

@tetu Bardzo dziękuję! Piękny i mądry komentarz. To dla mnie cenny prezent. Życzę pięknych Świąt! Pozdrawiam.

@Simon Tracy Muszę przyznać, że gdy przeczytałam całość, to pomyślałam "przecież to Poe"! Chciałam przypomnieć jego opowiadania, w których był motyw powracającej zmarłej kobiety. No i jest on zawarty w wielu jego utworach. Pozdrawiam - to prawda, piszesz jak mistrz.

@Ajar41 Bardzo dziękuję za piękne życzenia! Wzajemnie!

@Simon Tracy Bardzo mi się podoba! To piękny, głęboki, melancholijny tekst, który oddaje pewien rodzaj egzystencjalnego bólu. Czytam o samotności i rozczarowaniu światem, jest tu cynizm wobec świątecznych życzeń, uczucie wyobcowania. Ale najbardziej wzruszająca jest wizja Natalie. Bo nagle, mimo całego cynicznego dystansu, objawia się ogromna tęsknota i zdolność do miłości. Świetne są obrazy w Twoim wierszu. Pozdrawiam

@Wochen Twój wiersz ma fascynującą, lustrzaną konstrukcję - druga połowa to odbicie pierwszej. Pewnie to klucz do znaczenia. Lustrzana budowa sugeruje symetrię, harmonię - ale treść mówi o utracie kontroli i niemożności powrotu. Świetne!

@tetu Piękna gra z ciszą i dźwiękiem - cisza nie jest brakiem, ale czymś, co można "rozpisać", co "wybrzmiewa". Drobnym, codziennym gestom nadajesz wagę egzystencjalną. "Dzień wisi na włosku" - krucha równowaga chwili. To miejsce "między ustami a brzegiem ciszy" jest bardzo sugestywne - stan zawieszenia między mówieniem a milczeniem, między obecnością a nieobecnością. Śliczne!

@hollow man @Migrena Serdecznie dziękuję! :))

światło przygasa noc chce unieważnić dzień niemy ruch świata