Robert Witold Gorzkowski

@Annna2 Aniu wzruszyłaś tak pięknie piszesz o swojej miłości do mamy. Nie znajduję słów pocieszenia ale wiedz że i mnie nie jest obce to uczucie. Obiecuję że podczas Wigilii włączę do modlitwy pamięć o twojej mamie. Prace przy albumie Maryjnym idą pełną parą.

@Berenika97 nie wiem dlaczego ale skojarzyłem ten wiersz z wierszami huzarc tylko o niebo lżejszy błądzący po kosmosie naszej wyobraźni. Metafory tak gęsto nie wiszą ale równie trafnie godzą w moją podświadomość. Czyżby „jak gwiazdy umierają z ręki człowieka.” wieszczyło to koniec naszej cywilizacji?

@Marek.zak1 i to są wartościowe rady!

@Marek.zak1 dreszcz mnie przeszdł wypisz wymaluj moja znajoma. Najpierw czekanie że ukochany odejdzie od żony. A teraz staropanieństwo na emeryturze u boku mamy. Przykro patrzeć.

@Rafał Hille tak, wiersz prawdziwy do bólu to znak naszych czasów proste słowa opisujące codzienność większości z nas a w swej prostocie genialny - trafia do mojej wyobraźni.

@A.Between bardzo mi się wiersz podoba. Lekko napisany słowa same wpadają do głowy i płyną jak znana muzyka. Wiersz mnie uspakaja i sprawia że chcę go czytać na okrągło. Jeszcze do niego wrócę. A treść chyba każdy może się pod nią podpisać kto pisze już kilkadziesiąt lat - często do szuflady.

@KOBIETA nie miałem w życiu lepszego roku. Zwrot o 180 stopni. Pomimo trudów wiem że żyję pełnią życia. Wszystko wyszło; wszystko w końcu dopiąłem. Po fatalnym 2024 przyszedł w końcu ten rok na który tak długo czekałem. I też nie piłem szampana! w Sylwestra byłem w domu. Wiersz bardzo mi się podoba. Lubię horoskopy i mandale.

@Waldemar_Talar_Talar dziękuję

@Marek.zak1 dzięki

@Christinedziękuję.

@Berenika97 jakoś tak źle przyjąłem puenty w dwóch wcześniejszych erekcjatach.

Świat dziś fiknął przed oczami gdym ją ujrzał przed śniadaniem przyszła do mnie niespodzianie z pierwszym info na ekranie. Ach co to jest za figura już w swych myślach stroszę pióra jak ten konik żwawo skaczę jeszcze dzisiaj ją zobaczę. Włoski długie piękne lico nosek mały piersi sycą oczka słodkie jak w art dziele usta kuszą – oszaleję. I z pośpiechem profil klikam bo już moja ta dziewica teraz kibić mierzę szczupłą na królewnie mojej futro. Idę biegnę miłość kręci trzymam serce na uwięzi kwiaty gubię ludzi mnóstwo toż to ona jest jak bóstwo. Już fontanna lśni znajoma już ocieram krople z czoła już majaczy się figura nie to panna roi w chmurach. Wzrok swój zniżam i lustruję gdzie jest moje kocie lube wtem czarowność myśl rozpala na bilbordzie ona cała. Ale z boku głos otrzeźwia stoi przy mnie jakaś wiedźma w uszy płyną ostre słowa jam królowa z . . . . . . . . . . . . . . . . Photoshop'a

@Annna2 Aniu to jest chyba sonet bo ja się za bardzo nie znam na tych formach wiem tylko że mnie się podoba.

@huzarc przeżyłem to sam te niewybredne komentarze ale widzę że się trzymasz i słusznie. Nie idź moją drogą bo jak zobaczysz ostatni mój infantylny wierszyk też się nie podobał więc wszystko jedno jaki temat wybierzesz zawsze znajdzie się jakiś malkontent.

@jeremy rozumiem cię jeremy. Ja też cholernie nie lubię czytać erotyczno geriatrycznych ekscesów innych. Cóż pozostaje mi tylko przeprosić. Z drugiej strony nasi niektórzy znajomi zazdroszczą nam tych nocny wierszy. Będę musiał zmienić godziny pisania, może wtedy będę w formie. Tak sobie myślę, że jeżeli jednak napiszę jeszcze raz takiego gniota w środku nocy - oznaczę go symbolem ptaszka w tytule. Będzie to oznaczało: nie wchodzić a co za tym idzie nie wychodzić etc.

@jeremy bardzie dziękuję za uwagi pewnie i słuszne, ale napisałem jednym ciągiem tak jak mi do głowy przyszło, bez poprawek od razu na portalu. Cieszę się też, że nie przyszły mi w tym czasie bardziej wyświechtane frazy. Pomyślałem sobie że i tak ten portal nie trzyma poziomu to jedna taka pokraka go nie wywali. Jednak zapewniam że o trzeciej w nocy była to dla mnie uczta!!! Moja żona zachwycona, a w wieku emerytalnym to dla nas bardzo cenne.

Pod wiekowym ciałem świat mój zawirował rozlał się pod sufit i jak morze szumi oczu twoich błękit rozpromienił nicość roztrzepał powieki obficie zrumienił. Natarł z siłą wzgórki drodze się pokłonił jak spóźnione płatki spadały do dłoni jak spragnione kwiaty soki zasysały tak widziałem głębię w świetle nocy stały. Trwały ideały waliły pomniki przez rozgrzane tafle serca przebiegały tak zaległy w sobie jak pooddychały mocą dłoni wzeszły i razem dyszały.

@huzarc idealnie przemawia do wyobraźni.

@Wędrowiec.1984 i ta niespełniona puenta budzi niedosyt i każe wrócić do początku i czytać od nowa.

@tie-break tak to prawda komputer sam poprawia. I nie wyłapałem tego. Taka to jest jeszcze niedoskonała AIusia.

@Annna2 pięknie; przeczytałem posłuchałem i się rozkleiłem.

„Taka Polska będzie jak młodych chowanie” „Taka republika jak oka źrenica” Oparta na Rzymie idea Sarmacka „Vir bonus et miles” „cyceroński civis”. Szlachetne chowanie wdrożył Jan Zamoyski Akademię stworzył ruszył polski etos Rycerskie zasady dobre wykształcenie Chrześcijańska duma w politycznej sprawie. Poczytne herbarze wskrzeszające ducha Króla miłowanie roztropność bojowa To jest polska siła młodzież wykształcona Sprawności w orężu i mityczne męstwo. „Honor i Ojczyzna wyżej niźli życie” W Diariuszach spisują każde słońca wstanie Zgodnie z Horacego imć „non omnis moriar” Ponad wir potyczek ojczyzna w potrzebie. I z rycerską dumą „aurea libertas” „Prawa szlachty bronić nad powinność króla” Z odpowiedzialnością Rzeczypospolitej Stać na prawa straży wrogom się nie kłaniać. Jan z gałęzi młodszej z Gorzkowską żeniony Zostawił dwóch synów kuzynów Hetmana Jan kasztelan Chełmski był z nim pod Byczyną Wacław młodszy z braci lwowskim kasztelanem. Na Sobiepanie Zamoyskim z racji że nie doczekał się potomka wygasa starsza linia Zamoyskich, od tej pory Zamość obejmuje linia młodsza (Jan Zamoyski żeniony z Gorzkowską), wręcz uboga w porównaniu z linią starszą.

@Annna2 dziękuję za komentarz.

@Berenika97 niestety nie ja je opracowałem tylko ściągam.

@huzarc To prawda nie jest to wiersz ale tekst, albo wyliczanka, ale jakoś muszę przez to przebrnąć, aby nie tworzyć tasiemców.