Yavanna

Kolejny raz 00:00 Na granicy Gdzie wczoraj spotyka jutro Resetuję dzień A chciałabym Fałszywe przekonania Złudne nadzieje Słodkie iluzje Gorzkie żale Srogie lęki Ciało o poranku Powiedziałoby Czy skutecznie

@Adaś Marek Rozumiem, że mamy czasem inaczej, na tym polega piękno tego świata, na różnorodności. Nie zawsze sukces i powodzenie jest celem samym w sobie. Pozdrawiam!

@Adaś Marek Ach to zależy, i to bardzo, od tego, czym dla nas jest i w jakim miejscu sami jesteśmy. Czasem bywa ostoją, a czasem przeszkodą. Rezygnacja z niej nie oznacza absolutnie czarnowidztwa. Chodzi mi o stan poza tą dualnością. O odwagę, gotowość widzenia i doświadczania rzeczy takimi jakie są czy będą.

Nadziejo Siostro rozpaczy Córko lęku Matko złudzenia Byłaś mi podporą A teraz żegnaj Gotowa na nieznane

@poezja.tanczy Piękne dzięki 🙏

Słowa Jak muchy Natrętne W myślach bzyczą Latają chaotycznie Zabić szkoda Przegonić nie tak prosto Uśpić, wywabić Zlekceważyć W szklankę złapać Wypuścić na łąkę Z pustych kartek

Kośćmi losu rzucam Do stracenia nic nie mając Potoczyły się tak szybko Jakby miejsca swoje W splocie zdarzeń Misternie zaplecionych Dawno znały Niecierpliwie wręcz czekając Na mój ruch Z pogranicza świadomości Na ramieniu z duszą patrzę Na wypadków dalszy bieg Do stracenia mając wiele Z drżeniem serca staję twarzą Do hazardowej losu gry Niech się toczą

Satynowy poranek Słoneczną herbatą raczy Do włoskiego śniadania Pod szkarłatnych płatków różą Chcę Cię zaprosić W promieniach świergotu Ptaków na drzewach Z nami latających Po przestrzeniach nieznanego

@Rafael Marius Każdy ma swoją ścieżkę, swoje życiowe przygody i doświadczenia, lekcje do zebrania i mądrości do przyswojenia. Czasem jest tym nauka akceptacji tego co jest. Pozdrawiam

@Rafael Marius Pozostaje sobie życzyć, abyśmy byli zadowoleni ze swojego życia w tym szacownym wieku i aby nam się nadal chciało czegoś więcej niż przetrwać.

@Rafael Marius Jeśli jest wola, to wszystko jest możliwe, neuroplastyczność czyni cuda. A że trochę trudniej, to prawda.

@Rafael Marius To, które sami sobie tworzymy, można jak najbardziej. Szlaki neuronalne - to tych ścieżkach mowa.

W szparach pomiędzy słowami W szczelinach świadomości Hakuję przeznaczenie Umysłem zapieczętowane Poza granice samoograniczeń Nawykami ścieżek wydeptanych Wspak przekraczam Koleiny dróg Ronionymi łzami rozmiękłe Pod toczącą się karuzelą Samonapędzających myśli Wytyczam szlaki nowe

W serpentynach uczuć Kryje się dzień Skóra nadal pachnie Słonym smakiem nocy Lawiruję po tęsknotach W łukach ciała Wybrukowanych Ziarenkami goryczy Wtulam się mocno W poszukiwaniu ukojenia Głodu

Dziesięć tysięcy Twarzy siebie Które powstają w kontakcie Z każdym z was Tak różne A każda prawdziwa

@Leszczym Hmmm może w takim razie jutro opublikuję.

@Leszczym Dziękuję!

@Leszczym Ustawowe to dosyć słabo. Rzekłabym, że budują solidny życiowy kapitał. 😀

@Leszczym Dzięki!

@Leszczym Ależ skąd! To o tym, że zyski jak najbardziej są warte zapłaconej ceny. Procentują...😃

@Leszczym Dzięki

@Leszczym Dzięki! Nie nadaję tytułów, więc to pewna próba uporządkowania tekstów, nie całkiem w kolejności chronologicznej.

Chciałabym utrwalić Wryć słowem w pamięć To światło złotymi iskrami skrzące To spojrzenie bezmiar pokazujące Tę twarz nową przed oczami To bycie pomiędzy nami To trzymanie w puszczaniu To twarde w zmiękczaniu Ten rozmazany pokój Ten w lekkości spokój W tak bliskim niedotyku Na światów samym styku Tę kulę i to drzewo Adamie i Ewo

@Rafael Marius W tym konkretnym wierszu na szamaniaku. A wspólne granie, o którym pisałam w komentarzu, to krótki romans z djembe.

@Rafael Marius Wyczucie to klucz. Najważniejsze nie myśleć, nie kombinować, nie próbować tego ogarniać umysłem, nie wątpić, słuchać, stać się dźwiękiem i płynąć. Takie były przynajmniej moje doświadczenia. Daaawno nie grałam.