Ewelina

@Tectosmith tak, wina boli, doskwiera, kłuje... Ale to domena tych, którzy mają wrażliwość i po prostu sumienie. Pozdrawiam bardzo :)

@Tectosmith Dziękuję bardzo :) A ja tym razem pozdrawiam słonecznie a nawet upalnie:)

@iwonaroma oczywiście, masz rację. Ileż można czekać :) Pozdrawiam :)

@sam wzajemnie :)

@sam i co tu komentować :) Pozdrawiam radośnie :)

@sam Żadne gierki tylko autentyczny przebieg reakcji na brak zdecydowania i męskiej decyzji. Ileż to można czekać?:) Czyżby cała wieczność? Nie! :)

@violetta otóż to :)

@poezja.tanczy Całkowicie się z Tobą zgadzam. Siedzenie w ciszy jest jedną z najcudowniejszych czynności, na jaką sobie pozwalałam w ramach robienia czegoś dla samej siebie. Pozdrawiam serdecznie :)

wszystko drętwieje od wewnątrz cisza poza mną - sercu doskwiera odezwiesz się kiedyś na pewno lecz nie wiem czy będę czekać

@Nata_Kruk dziękuję serdecznie za wnikliwą analizę. Przeanalizuję z pewnością Twoje cenne uwagi. Tak, masz rację: chodziło o znużenie oczywiście :) Przekombinowałam prawdopodobnie :) Pozdrawiam ciepło 🤗

@poezja.tanczy i tak i nie. W zasadzie każdy mój wiersz od dłuższego czasu powstaje, bo ćwiczę warsztat i postanowiłam bardzo dużo ćwiczyć czyli pisać regularnie, bez wymówek, że nie mam czasu czy siły (choć to od dłuższego czasu jest niestety normą z uwagi na intensywność w życiu zawodowym). Niemniej jednak pełna u mnie mobilizacja i trwam w swoim postanowieniu pisania. Natomiast wszystko, co piszę jest autentyczne i na wskroś przesiąknie mną, moimi myślami, emocjami i wrażeniami życia codziennego.

@poezja.tanczy nie wiem czy bardzo ale na pewno moje więc w tym sensie osobiste, jak najbardziej. Zastanawiam się, co spowodowało, że tak odbierasz ten wiersz. Jestem tego bardzo ciekawa, dla mnie to intrygujące. @Rafael Marius taką masz więc osobowość po prostu. Tak czy owak działasz rutynowo lecz nie w służbie rutyny ale jednak w zgodzie z jej mechanizmem.

@poezja.tanczy werbalizowanie natłoku myśli, próba opisania wrażeń a czasem emocji zarówno własnych jak i cudzych chyba zawsze będzie aktem oczyszczania umysłu, zwłaszcza dla kogoś kto na zewnątrz jest raczej oszczędny w rozmowach na tego rodzaju tematy i wszystko albo większość zatrzymuje dla siebie. Taka jest moja refleksja :) ale każdy może mieć do tego swoje podejście, niekoniecznie spójne z moim. Pozdrawiam :)

@Leszczym a kto mówi, że na być łatwo? ;) I niby czemu miałoby być łatwo?

@Rafael Marius to kwestia motywacji, jak sądzę. Wysiłek to wysiłek, bez względu na to jakiego rodzaju i trzeba mieć mocne powody, by go podjąć.

@Rafael Marius mądrze prawisz. Relacje międzyludzkie zawsze mnie zajmowały, fascynowały i zastanawiały, bo nigdy nie były, nie są i nie będą oczywiste, przewidywalne i tak jak piszesz nie ma sensu do nich podchodzić rutynowo.

@Nata_Kruk "czy jestem..." jesteś... a może to marzenie Lekko, zwiewnie, odrobinę beztrosko. Pozdrawiam serdecznie :)

@poezja.tanczy niestety kocham słodycze :)

@slow ach znam ten ból, gdy otwiera się oczy i człowieka dopada rzeczywistość i tylko czas płynący jak rzeka koi, lecz nigdy od razu, a raczej wydaje się, zwłaszcza na początku, że całą wieczność trzeba czekać.

@Konrad Koper każdy lubi co innego. Ciężko wartościować co lepsze.

Rutyna już północ i za nami kolejny dzień nowy do startu się szykuje i ptaków sznur wysoko nad głową - /pamiętny w myśleniu o tobie/ na szlaki trafił poszarpane i nudę w moich oczach usta milczące zdrętwiały a gwiazdy wiekuiste szepczą na niebie: wszystko wiem o nas i nic nie wiem już północ pierzaste istnienia wylatują z gniazd ja wciąż zalegam u ciebie bez skrzydeł bez żadnego marzenia w przyzwyczajenia wrastam wciąż jeszcze letnie

@Adam Zębala dość przewrotne obyczajowo, ale może po prostu prawdziwe. Pozdrawiam

@Leszczym cóż, czasem warto wsadzić kij w mrowisko i wywołać wzburzone fale :)

@violetta zła się nie ulęknę :)

Wina pod powieką czas się gniecie i rozrywa rozpruwam gniewinie wskazówki życia idę w wyobrażeniach dalej - wciąż młoda lekka i piękna jak nimfa pod powieką drzazgi do dna wbijają się mija dzień za dniem mija czas we mgle i ty i ja i całe mnóstwo najgłębszych win za nami w sumieniach toczy się wstyd pod powieką wszystko jest bezpieczne - zamknięte szczelnie okiełznane jeszcze póki ból nie otworzy mi oczu a sumienie kolan nie ugnie - nie polegnę trwać będę