Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Ewelina

Użytkownicy
  • Postów

    3 516
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    66

Treść opublikowana przez Ewelina

  1. @Łukasz Jasiński dziękuję. Ciekawie napisane. Być może masz taki warsztat, którego ja nie mam. Pozdrawiam serdecznie
  2. @Waldemar_Talar_Talar cieszę się, że Ci się podoba. Pozdrawiam :)
  3. @Coretanima piękny komentarz. Dziękuję serdecznie Pozdrawiam ciepło :)
  4. @poezja.tanczy może odrobinę ;) Dziękuję :) Pozdrawiam serdecznie
  5. nie... nie poczekam w suknie zieloną przebrana nie... nie zwiedziesz mnie padając do stóp na kolana ... nadzieja wciąż jest a jakże mięsista nadzieja - ognista matka paląca moje wnętrza od środka i czynom bliska więc nie czekając wciąż czekam lat... kilka
  6. Ewelina

    Limeryk miętowy

    @Klip eh, rozbawiłeś mnie tym limerykiem :) Pozdrawiam serdecznie :)
  7. był czas i minął... przepadł bezpowrotnie za tysiącami rzek - do których wchodziliśmy był czas i trumny i kondukty w których szliśmy był czas nożami pocięty - na przemian z rogalami uśmiechu jak mchem - zmianami porośnięty w nim dzielnie trwaliśmy był czas... że czuliśmy się silni i wielcy teraz na ziemię padamy jak deszczu kropelki
  8. @Tectosmith no można zamknąć a nawet i trzeba:) Pozdrawiam serdecznie :)
  9. @corival tak, to wszystko prawda. Nie można się nie zgodzić. Dziękuję i pozdrawiam ciepło :)
  10. @poezja.tanczy dziękuję :) Ja ciągle bym coś zmieniała, prawie zawsze. Już tak mam :) Pozdrawiam serdecznie :)
  11. @Rafael Marius nie wiem ile osób taki podział ma w swojej świadomości :) Dobrze, że Ty masz
  12. @Rafael Marius no tak, sam jednak widzisz, że moje wiersze nie do końca oddają mój optymizm :)
  13. @Rafael Marius na pewno :) Być może zabrzmi to dość nieprawdopodobnie, ale ... Ja jestem z natury optymistką 😊
  14. blask zszarzał oczy zamknął - na smutek łase i łzy lejące się donikąd smuga jasnych myśli rozproszyła zbłąkane echem lasu słońce - za horyzont zaszło majacząc coś o lepszym jutrze
  15. @Tectosmith dziękuję :) pętla jest, bo powietrza brak...dusi życie zamknięte w przeszłości. Pozdrawiam serdecznie :)
  16. @Tectosmith dziękuję bardzo :) Cieszę się 😊 Pozdrawiam wiosennie :)
  17. @Rafael Marius To prawda. Zdecydowanie jest właśnie tak jak mówisz. Do tego każdy z nas widzi inaczej i dlatego często się mówi, że ktoś ma "swój świat" - w zasadzie zawsze wtedy, gdy postrzeganie odbiega tego kogoś znacząco odbiega od tego jak postrzega większość. @poezja.tanczy A może nie ma co tego smutku już bardziej pogłębiać? Pozdrawiam serdecznie :)
  18. @kwintesencja bardzo ładnie to ujęłaś. Dokładnie w ten sposób to rozumiem. Pozdrawiam serdecznie :)
  19. @violetta trwam, to fakt :) wytrwałość to moja cecha.
  20. kołyszę się w przestrzeni nieba jak kołyska raz w prawo raz w lewo krzyki przeszłości łączą się w szereg pętla na szyi się zaciska a ja wciąż kołyszę się jak kołyska raz w prawo raz w lewo wylewa się z ust dźwięk do życia porywa a ja... do snu się układam tęsknota za tym co było wciąż jest mi bliska
  21. @Rafael Marius myślę, że pęka codziennie. Codziennie może zamykać się w nowych kroplach.
  22. zamykam się w kropli nasycam jej świeżością a życie trwa we mnie spokój zgiełk został daleko w spojrzeniu mam blask i trwam wciąż trwam bezpowrotnie zamknięta w kropli każdego dnia
  23. Dziękuję :) ja bardzo lubię ciszę :) Pozdrawiam serdecznie :)
  24. @Rafael Marius nie mieszkam w Warszawie, ale wiem o czym piszesz. Myślę, że warto zadbać o ta wewnętrzna ciszę. @Tectosmith ja też bardzo lubię :) Pozdrawiam ciepło :)
  25. cisza trwa... pełna zagadek i prawd wtulam się w nią jak w koc cisza.. zapraszam ją co dnia
×
×
  • Dodaj nową pozycję...