Ewelina

wrzenie krwi - do serca impuls podąża ja wciąż chłodna w ramionach i dłoniach oczy szkłem zranione w powietrzu - słów bolesnych gęstwina wrzenie krwi... śpiew w duszy rozbrzmiewa przechadzasz się obok wzrokiem mnie mierzysz - usta zaciskam i palce w róże... z czasem drżenie - płatki rozchyla tętno skórę przebija wrzenie krwi... głębia przeżyć i cieni milczących toniemy w zmysłów zakamarkach niedoszłych wspomnień - pamięć poszukuje jak słowik wiosny

@Amber taka ludzka natura :) Pozdrawiam serdecznie 😊

@poezja.tanczy a czemuż to od nowa? :)

@Klip bo jest ciężarem...bo od ramion to znaczy poniżej głowy - która jest źródłem rozsądku, a miłość rozsądku nie zna...

moja miłość ciężarem zastyga od ramion w dół się ciągnie przez ciało przepływa ku ziemi dąży bez echa moja miłość bezmiarem prawdziwa sobą mnie napełnia w niepewność porywa jak pszczoła w wirze - skrzydłami uderza na boki się chwieje - kierunku niepewna moja miłość... a ty usiądź bliżej odpocznij z dala horyzont widać

@corival trudne czasy, na szczęście wszystko przemija, te trudności też. Taka mam nadzieję nadzieję :) Pozdrawiam serdecznie 😊

@Tectosmith a ja myślę, że prawie każdy za czymś tęskni :) Pozdrawiam ciepło 🤗

@Tectosmith nie,nie zakazana ale ... Pełna emocji, dość skrajnych, tak bym to ujęła :) Pozdrawiam serdecznie 😊 @Monia a to jak kto kojarzy to już sprawa indywidualna i niejednokrotnie wynik minionych doświadczeń :) Pozdrawiam także

@Rafael Marius no ładnie :) @Krzysztof2022 dziękuję bardzo. Pozdrawiam :)

@Rafael Marius to pięknie :) zawsze miałeś, gdzie się zaszyć.

@Rafael Marius Co dostałeś? Ziemię?

@Rafael Marius oj oby tak było jak piszesz, bo to piękne i dostojne kwiaty i taki dawny gatunek - wspomnienie dzieciństwa :)

@Rafael Marius pewnie, piękny kwiat i mam wrażenie coraz rzadziej występujący w ogrodach... A szkoda

@Rafael Marius o i właśnie, wyborny pomysł...wprost do raju na skrzydłach :)

@Rafael Marius może i tak. A jeśli tak to mogą odlecieć daleko :)

ciemna miłość i spojrzenia mroczne za nami porachunki w sercach wiotkich zamęt odprawiasz modły skrzydła poszarpane - rozkładasz nade mną moje zniszczone... już nigdzie nie polecę

@Nata_Kruk @Nata_Kruk może i racja :) zmienilam jeszcze "ciebie" na "nas" Pozdrawiam serdecznie :)

@Mitylene tak, niemoc to istotnie trafne skojarzenie. Czy tęsknota nie daje funkcjonować? Wydaje mi się, że każdy za kimś lub za czymś w swoim życiu od czasu do czasu tęskni i nadal funkcjonuje. Pozdrawiam :) @Nata_Kruk a tak, dałam się namówić :) Dziękuję za podpowiedź. Pozdrawiam :)

@Sylwester_Lasota tak, właśnie tyle chciałam przekazać tym wierszem. Twoja historia jest idealną puentą. Dziękuję. Pozdrawiam serdecznie.

"on nie żyje" nic nie mów - zwyczajnie umarł.. oddech zgubił - wysoko pod niebem ciiii... nic nie mów - na zawsze usnął jest teraz gdzieś - gdzie bezpieczniej niż tutaj... "on nie żyje" po co to wszystko w słowach poruszać "on nie żyje" tak... nas też to kiedyś spotka tymczasem wypatrujmy jutra

@Coretanima Tak, zgadzam się z Tobą. Chyba jeszcze nie napisałam wiersza - antidotum. Dużo bardziej inspiruje mnie problem, który trzeba rozwiązać niż rozwiązanie. Tak już mam :) Pozdrawiam serdecznie i życzę pięknej niedzieli :)

nie mogę tęsknić tęsknota mnie męczy - zakleszcza w wyobrażeniu o świecie do którego gnam wiecznie nie mogę tęsknić mój umysł tworzy lęk nie zdążę do ciebie mimo chęci - nie spotkamy się wiem nie mogę tęsknić

@Rafael Marius każdy ma swoją górę, z której w każdym momencie może spaść... Takie życie

@Tectosmith tak, to jest dobry pomysł :) Pozdrawiam serdecznie 😊

@Łukasz Jasiński miłego wieczoru Panie Łukaszu.