error_erros

A w hotelu kupa niespłukana w bidecie ;PPP

U nas w cebulandii tę nereczkę nosi się zapiętą przez ramię, nazywamy to "kołczanem prawilności".

Oczywiście, że miał! I prastarą reklamówkę z biedry, tę żółtą sprzed 15 lat!

@GrumpyElf Proszę Cię, pozwól mi myśleć, że celowo wybrałaś taką niewyszukaną formę dla tego wiersza i że ma ona jakiej uzasadnienie :P

@Wędrowiec.1984 Zazdroszczę Ci, że potrafisz z takiej "bzdury" zrobić sprawę godną opisania wierszem, zawsze chciałem tak umieć ;D Wziąłem "bzdurę" w cudzysłów, bo jest to faktycznie bzdurą z takiego codziennego punktu widzenia. Dla ludzi wyczulonych na język jest to natomiast koszmar :P Mój ojciec, kiedy chciał coś zanotować, ale jednocześnie zasugerować, że tego notowania nie ma dużo, mówił "daj mi kawałek długopisu". Niby nic, bo na poziomie czysto komunikacyjnym wiadomo, o co chodzi, ale irytowało mnie to do tego stopnia, że kiedyś połamałem ten cholerny długopis i faktycznie podałem mu połowę i okazało się, że on nawet nie był świadomy, że tak sformułował prośbę xD

Chciałem rozłożyć stereotypy tak po równo, jak tylko w obrębie tego wierszyka się dało :P No a mi właśnie pomysł na wierszyk przyszedł do głowy podczas czytania wywiadu z kimśtam, kto zapewniał, że wcale tak nie jest, że hermafrodytów w Tajlandii jest tak dużo. A "dużo" to jest pojęcie względne - czy mówimy o czyichś osobistych obserwacjach, czy nawet o oficjalnych statystykach. Ale to, co napisałeś o toku rozmowy, to jest bardzo ciekawe! ;D

Marian zapragnął - gdy mu koryto Po same brzegi napchał zasiłek - Spektakularnie dać upust zbytkom. Krzyknął: w Bangkoku jeszcze nie byłem! Szybko podróży punkty obmyślił, Wszak o Tajlandii dużo wie z sieci: Kuchnia przyjemnie kiszki przeczyści, W hotelu dziewczę z prąciem przeleci. Zamiast do celu, trafił do celi - Przy cudzym kręcił się samochodzie, Pobił człowieka, co się ośmielił Szepnąć: uwaga, Polak to złodziej.

Jakoś tak najłatwiej jest mi się litować nad rzeczami, które sam sobie wymyśliłem ;P

Ja myślę, że od razu przeszłyby do rękoczynów 😝

Podoba mi się, jak to określiłeś - że nie o prawdę chodzi, ale o punkt widzenia. Czasem buduję podmioty liryczne, z którymi trudno się utożsamić bądź przyznać im rację. Ale bardziej interesuje mnie zgłębienie jakiejś postawy, opisanie jej, a nie wystawianie jej oceny. Dziękuję!

Uff, czyli nie niewypał 🤭

No doprawdy, byłbym boleśnie rozczarowany, gdyby okazało się, że i Tobie trzeba tłumaczyć, że nie o kota w tym wierszu chodzi :P Miło, ale jakoś od paru miesięcy tak jakby mijam się z dowodami :]

Jestem zaszczycony, że mój wiersz Cię zawrócił 😉 Wiem, do czego dążysz, ale nie podejmę się dyskusji filozoficznej o tym, co jest ludzkie, a co nieludzkie, bo z tego potem nie będzie ucieczki 😝

No i o tym w sumie jest ten wiersz, to jest hasło-klucz 😉 Myślę, że to jest skojarzenie nieuniknione za każdym razem, gdy w wierszach jest mowa o pomniku 🤭

Dziękuję! 😀

Jakaż nieludzka sprawia to podłość, Że się na podróż w siebie sposobiąc, Z nas metaforą pleciecie siodło, Kiedy się krzywda obleka w słowo, I że w butelkach wpław posyłacie Po wypłakanej tęsknie topieli, Tam, gdzie z nas dziewczę uczyni pacierz, Co dreszczem ciało będzie jej ścielił. A nade wszystko - skąd ta zuchwałość, Że nas wikłacie w wieczność liryką, Byśmy, gdy w groby popadnie ciało, Czuwali nad nim - na wzór pomnikom.

Nawet nie wiem, jak mam się do tego komentarza odnieść...xD

Tak, ale jest to jedynie reakcja ciała na emocje. Bo czyż nie one wywołują ten ogień? ;> Smutne końcówki to u mnie są programowo! ;D

Faktycznie, bez ironii! Rzadko, ale się zdarza ;D Dziękuję!

Dziękuję bardzo ;D

Im bardziej nastawiam się z jakimś wierszem na baty, że napisałem coś niezrozumiałego, tym szybciej ktoś mi udowadnia, że jest wprost przeciwnie xD Wszystko odczytałeś w punkt, koleżko! ;>

My, zmiennocieplni, którym bluźnierstwa, Wkładano w usta, by grzech wynaleźć, Nie zagrzewamy żadnego miejsca, Ogień ciał naszych - złudny, nietrwały. Wiatr decyduje, ile w nas chłodu, Bojkotujemy go, kiedy milknie, W słońce - gorący nieba oczodół - Zrzucamy mokrą od łez wylinkę. Znowu będziemy w noce zimowe Śnić, że się wzajem w ciepło sprzęgamy, Jedno drugiemu na sercu głowę Złoży, nie czując, że to już kamień.

Od zazdroszczenia innym wierszy to ja tu jestem 😝 Co to za film?

Napisałem wiersz wolny i nawet o tym nie wiedziałem, lol xD

@Monia Twoje wiersze są zwykle krótkie i dość enigmatyczne. Boję się je komentować, bo wiem, że się wygłupię albo nieświadomie sprzeniewierzę ich zamierzony przekaz. Wianek kojarzy mi się z dziewictwem i na tym skojarzeniu opieram swoją ewentualną interpretację. Przepraszam :P